Gekweekte zalm blijkt minder gezond dan de variant die in het wild gevangen wordt. Voorbeelden van gezonde wilde zalm, zijn de sockeye-zalm, de chinookzalm (koningszalm) en de Pacifische cohozalm.
Maar in termen van gezondheid heeft de wilde zalm een voorsprong. Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie.
Het verschil in calorieën
Door het verschil in voeding, is wilde zalm veel minder vet dan kweekzalm en daardoor bevat wilde zalm ook significant minder calorieën. Het verschil is ook echt wel groot te noemen.
Gekweekte zalm is minder voedzaam
De natuur doet het het beste. Bepaalde wilde zalm soorten bevatten ongeveer 130 calorieën minder dan gekweekte vis. Wilde zalm bevat half minder vet, drie keer meer vitamine A en acht maal meer vitamine D per 100 gram. Gekweekte vis bevat ook 3 keer meer verzadigde vetten.
Biologisch gekweekte zalm wordt gezien als topkwaliteit omdat veel van de mogelijke nadelen van andere gekweekte vis hier niet van toepassing zijn: de zalm heeft meer ruimte (de dichtheid is minder dan de helft van reguliere kweek), er worden geen antibiotica of bestrijdingsmiddelen gebruikt, de netten worden niet ...
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
De zalm wordt gekweekt in Noorwegen en is ASC-gecertificeerd. De keten is gesloten en daardoor transparant, we weten precies wat voor leven de zalm heeft gehad en waar de zalm vandaan komt.
Er is onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van PCB's in wilde zalm en gekweekte zalm. In de meeste studies is gevonden dat gekweekte zalm hogere waarden van PCB's, organische pesticiden, dioxines en andere giftige stoffen bevat dan wilde zalm.
Een advies is om minimaal twee keer per week vis te eten, want vis is gezond. Als je regelmatig zalm eet dan verklein je de kans om een herseninfarct te krijgen wel met 40%! Zalm verkleint daarnaast ook nog de kans op hart-en vaatziekten. Zalm bevat zoals we hierboven al zeiden Omega 3.
Wat is Noorse zalm? Noorse zalm is ook een Atlantische zalm met de Latijnse naam 'Salmo. Het wordt Noorse zalm genoemd omdat het nabij Noorwegen wordt gekweekt of wild gevangen. Door het lagere vetpercentage en de kwaliteit is het iets langer houdbaar, ongeveer 17 dagen.
Vette vis zoals haring, makreel, sardines, tonijn, zalm en zeepaling bevat veel omega 3-vetzuren. Dit zijn bijzondere vetzuren die de ontwikkeling van kanker mogelijk kunnen vertragen. Uit studies blijkt ook dat kankerpatiënten die vette vis eten, minder gewichtsverlies hebben.
De winnaar
De gerookte zalm van Boni kwam als overwinnaar uit de bus. Eervolle vermelding voor de zalm van Albert Heijn die maar een tiende van een punt minder scoorde.
Wilde zalm is (zoals de naam al doet vermoeden) geen gekweekte zalm, maar zwemt in de vrije natuur en heeft daar toegang tot een grote variëteit aan voedsel. Ze eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
De opvolger van de haring is gezond vanwege haar hoge gehalte omega 3 vetten en de vele vitamines die de zalm bevat. Wel is er een verschil tussen wilde zalm en gekweekte zalm. Wilde zalm, die vooral garnalen en planktonkreeftjes eet, is gezonder dan gekweekte vis.
De rug van de zalm is gewoon zalmfilet toch? Yes, maar dan noemt de Appie het zalmhaas, snijdt het in plakjes en verkoopt het voor €14,99 voor 400 gram. Dames en heren, koop gewoon een hele zalm bij je visboer, ben je goedkoper uit en dan heb je alles van de mooie vis. Ja, ook het zalmhaasje.
In vis zitten speciale visvetzuren, die goed zijn voor hart en bloedvaten. Ze zitten vooral in vette vis, zoals makreel, zalm, sardines en haring. Het goede nieuws: deze visvetzuren blijven goed behouden bij het inblikken van vis.
Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
Rond 1965 werd begonnen met het kweken van Atlantische zalm, als eerste in Schotland en Noorwegen. Heden ten dage wordt zalm gekweekt in Noorwegen, Schotland, Ierland, de Faroër Eilanden, IJsland, Noord-Amerika, Chili en Tasmanië.
Gerookte of rauwe zalm, en dan vooral de voorverpakte supermarktvariant, kan de Listeria bacterie bevatten. Omdat deze variant lang bewaard kan worden is de kans groter dat de Listeria bacterie zich vermenigvuldigt tot schadelijke hoeveelheden.
In principe zijn alle soorten vis goed. Het maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, uit de diepvries of in blik. Voor de gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij zoute vis moet je denken aan haring, gerookte zalm, gerookte paling, stokvis of ansjovis.
De voornaamste oorzaak: de wereld zit zo'n beetje aan de top van de productie, schijft Quartz. De voorraad wilde zalm is erg beperkt, waardoor twee derde van de geconsumeerde zalm tegenwoordig gekweekt is. En de vraag neemt gestaag toe, vooral uit China.
Vooral het feit dat gerookte zalm antibiotica, chemische kleurstoffen en over chemicaliën, die ziektes kunnen veroorzaken, beschikt. Welke zalm kan je dan wel eten? De gezondste zalm is de wilde zalm uit Alaska, dit omdat het leeft in één van de schoonste oceanen ter wereld met gezonde voeding.
De zalm wordt niet per stuk afgerekend maar per gewicht. Zalm weegt tussen de 4 en 5 kilo per stuk en kost € 13.50 per kilo !
Hoeveel vis heb ik nodig per persoon? Visfilet Voor visfilet kunt een hoeveelheid aanhouden van tussen de 160-180 gram per persoon. Hele vis Als u een hele vis bereid houdt dan ongeveer 320-360 gram aan per persoon.