Bij witte en rosé wijnen liggen de aantallen iets hoger. 210 mg sulfiet per liter is toegestaan in wijn met suiker onder 5 gram per liter. Liggen de suikers hoger dan 5 gram per liter? Dan mogen die witte en rosé wijnen zelfs 260 mg sulfiet per liter bevatten.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Met name voor bepaalde astmapatiënten kan sulfiet in wijn al in een hele lage dosering averechts op de luchtwegen werken. Daarom wordt op het wijnetiket altijd vermeld 'bevat sulfiet(en)'. Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt.
Sulfiet kan aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel (E220 – E228). Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat fruit niet bruin kleurt. Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen.
Voorbeelden van ingrediënten en producten die vaak sulfiet bevatten zijn fruit, vruchtensap, gedroogde groenten en aardappelen (bijvoorbeeld instant-aardappelpuree en gedroogde groenten in kant-en-klaarmaaltijden), rozijnen, tomatenpuree, suiker, glucosestroop, zuurkool, champignons, bouillon, jus, soep en sauzen.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Sulfiet in je wijn = hoofdpijn? Sulfiet is een soort conserveringsmiddel voor wijn: het zorgt ervoor dat de wijn stabiel en houdbaar blijft. Witte wijnen bevatten meer sulfiet dan rode wijnen, zoete wijnen meer dan droge. Sulfiet wordt vaak aangemerkt als grote boosdoener voor de hoofdpijn.
Biologische wijnen moeten verplicht een keurmerk op hun fles hebben. Meestal wordt het Europees biologisch keurmerk (het 'blaadje met de sterren') gebruikt. De druiven worden voor de oogst gecontroleerd op biologische wijnbouw principes én de wijn wordt nog een keer gecontroleerd voordat deze wordt gebotteld.
Sulfiet in wijn zorgt er enerzijds voor dat schimmels, micro-organismen en gisten afgeremd worden en anderzijds zal dat het proces van oxidatie tegenhouden waardoor wijn fris blijft. De houdbaarheidsdatum wordt op die manier verlengd. De stof wordt ook vaak extra toegevoegd aan onze voedingsmiddelen.
Sulfietvrije wijn is niet automatisch biologisch, dus let goed op dit belangrijke verschil. Gangbare rode wijn bevat maximaal 150 mg/l sulfiet, terwijl witte en rosé wijn maximaal 200 mg/l mag bevatten. Bij biologische wijn moet dat minimaal 30 tot 50 mg/l lager liggen.
Teveel sulfiet geeft een onaangename smaak aan de wijn. “Een hoog sulfietgehalte is merkbaar aan de prikkelende, onaangename chemische geur. Tevens wordt het aanwezige aroma vaak volledig weg gedrukt en is er, bij jonge wijnen van fruitigheid geen sprake meer.”
Zuivere wijnen zijn eenvoudig gezegd wijnen zonder bacteriën en schimmels met een laag sulfietgehalte. Het maken van zuivere wijnen begint in de wijngaarden.
Rode wijn bevat namelijk histamine, een stof die allergische reacties kan uitlokken. Het kan soms zo erg zijn dat er een zwelling in de neus plaatsvindt, waardoor ademen moeilijk wordt. Geen lachertje. Bij intolerantie gaat u regelmatiger naar een zakdoek grijpen door een vervelende loopneus.
De hoeveelheid moet worden beperkt om bijverschijnselen te voorkomen. Een dosering van 0,5 gram per 10 liter is voldoende. Het sulfiet heeft ook de werking dat het oxidatie (verkleuren door zuurstof) tegen gaat en het onttrekken van kleurstoffen aan de most versterkt.
Natuurwijn wordt vaak geroemd omdat er geen sulfiet aan zou worden toegevoegd. Sulfieten zijn stoffen die zwavel bevatten. Deze worden toegevoegd aan conventionele wijnen (de niet-natuurwijnen). Het bevordert de houdbaarheid, doordat de wijn minder snel oxideert en doordat bacteriën geen kans krijgen.
In het algemeen is er niet aangetoond dat biologische wijn gezonder is dan niet biologische wijn. Het is wel zo dat biologische wijn gezonde geproduceerd wordt. Denk aan minder resten van bestrijdingsmiddelen en soms minder nitraat. Tevens wordt het gebruik van sulfiet ook beperkt.
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Sterke drank
En juist in het woord voelen zit t 'm. Zoals gezegd: wetenschappelijk bewijs dat rode wijn daadwerkelijk slaapverwekkender is dan witte is er niet. Het gaat om het gevoel dat jij en duizenden andere mensen bij het drinken ervan krijgen.
Bij het merendeel wordt de hoofdpijn veroorzaakt door andere stoffen in de wijn, n.l. de zogenaamde biogene aminen (waaronder histamine, tyramine, phenylethylamine en putrescine), die overigens ook kunnen voorkomen in andere voedingsstoffen, met name in oude kaas.
1 Dermatologische, respiratoire, cardiovasculaire, gas- tro-intestinale, musculaire, en neurologische reacties na toedienen van sulfiet zijn beschreven. Deze reac- ties kunnen leiden tot levensbedreigend astma, ana- fylactische shock en zelfs tot de dood.
Waarom zit deze stof in producten? Natrium lauryl sulfaat (SLS) is een aniogene oppervlakteactieve stof (ook wel surfactant genoemd). Het zit in veel persoonlijke verzorgingsproducten, zoals shampoo, scheerschuim en tandpasta, als wasactieve en schuimvormende stof.
Bier bevat net zoals vele voedingsproducten en alcoholische dranken inderdaad sulfiet. In bier mag er wettelijk slechts 20 mg per liter sulfiet aanwezig zijn, terwijl dit voor wijn wettelijk toegelaten wordt tot 350 mg per liter in sommige landen.