Elke ontsluitingswee zorgt ervoor dat de ontsluiting wat verder vordert. Een goede ontsluitingswee duurt 1 tot 1,5 minuut en is flink pijnlijk. De eerste centimeters van de ontsluiting komen deze weeen om de 4 tot 5 minuten. Als je meer ontsluiting hebt, komen ze sneller achter elkaar en worden ze pijnlijker.
Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Rugweeën en beenweeën zijn geen teken dat er iets mis is tijdens de bevalling. Volgens sommige vrouwen zijn rugweeën pijnlijker en lastiger op te vangen dan buikweeën. Andere vrouwen vinden ze juist beter te verdragen dan buikweeën.
Weeën worden vaak vergeleken met heftige menstruatie- of buikpijn en worden omschreven als een stekende pijn of kramp in je onderbuik of vagina. Je voelt ze meestal rondom je bekken en naarmate je bevalling vordert, worden ze steeds heftiger.
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
Het is goed om te weten dat je zelf als zwangere vrouw mag bepalen of je gestript wil worden of niet. Het besluit doe je altijd samen met een verloskundige nadat je de 41 weken zwangerschap voorbij bent. De voornaamste reden dat vrouwen voor strippen kiezen, is omdat ze liever niet de 42 weken zwangerschap passeren.
“Over het algemeen is pijn erger bij vrouwen,” zegt dokter Darnall. “Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
neem iets ontspannends voor de nacht, een glas warme melk, een warm bad of twee paracetamol, kunnen helpen om toch een paar uur te slapen. Een rubberen kruik tegen je buik (stop hem in je onderbroek om hem op z'n plek te houden) tijdens het slapen kan de baarmoeder zo ontspannen dat je toch kunt slapen.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Als je ligt, kun je kruiken bij je buik en rug leggen. Veel vrouwen vinden het lekker om onder de douche te staan of in bad te zitten, met de warme straal water uit de douchekop op je buik of rug gericht. Dit helpt je te ontspannen waardoor je de pijn van de weeën beter kan verdragen.
Probeer zo min mogelijk te gaan zitten wachten en zorg voor een beetje afleiding. Ga eens lekker bij een vriendin koffie drinken of maak nog een mooi fotoboek. Misschien ben je wel bang dat wanneer je net van huis weg bent de bevalling begint. Het is echt niet nodig om daarvoor thuis te blijven.
Telkens als de wee afneemt, over is, gaat het hoofdje ook weer wat terug. Dit is een normaal proces en zorgt ervoor dat het weefsel langzaam oprekt. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg.
Je kunt een trap in de ballen niet vergelijken met een bevalling. Toen bloggers van Asapscience het besloten uit te zoeken, kwamen ze er al snel achter dat er helemaal niet zoiets als een standaardmaat voor pijn bestaat.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Je gebruikt met de persfase namelijk dezelfde spieren als bij het poepen, en hier zet je dan veel druk op. Dat er wat ontlasting mee komt, is dus geen verrassing en eigenlijk heel logisch. Geen zorgen, meestal is het hooguit een klein beetje.
Concentreer op je ademhaling
Als je het ritme van je ademhaling volgt, ben je minder gericht op de pijn. Dat helpt je te ontspannen en kun je de weeën beter opvangen. Blijf dus rustig doorademen. Adem in, en adem dan langzaam in vier tellen uit.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Het lijkt erop dat de geboorte best wel een heftige gebeurtenis is voor je baby. Hij moet opeens zelf ademen, zijn lichaam werkt hard om hem warm te houden, hij hoort en ziet dingen op een nieuwe manier en kan zelfs pijn hebben door de bevalling.
Deze kunnen vanaf een week of 24 tot en met de laatste weken voorkomen. Deze voorweeën zijn een natuurlijke voorbereiding op de bevalling. Een voorwee voelt aan als een harde buik, alsof er een voetbal of zware kei in je buik zit, of als een samentrekkend krampgevoel. Voorweeën ontstaan bijv.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Veel hangt ook af van je kindje zelf en de eventuele moeilijkheden tijdens de opname. Soms wordt gestreefd naar een gewicht van 2,5 kg alvorens een kindje naar huis mag gaan. Als de toestand van het kind het toelaat, wordt je kind soms tussentijds overgebracht naar een ziekenhuis dichter bij je woonplaats.
Uit onderzoek van EenVandaag en Ouders van Nu onder 10.000 vrouwen die de afgelopen 2 jaar zijn bevallen, blijkt dat 60 procent hun bevalling lichamelijk heel of behoorlijk zwaar vonden. Maar een aanzienlijke groep vond de bevalling ook niet zo zwaar (32 procent) of zelfs helemaal niet zwaar (8 procent).