Liervogels staan vooral bekend door hun buitengewone vermogen om natuurlijke en kunstmatige geluiden uit hun omgeving te imiteren. De roep van de liervogel is een rijke mengeling van zijn eigen lied en een willekeurig aantal geluiden dat het dier ooit eens heeft gehoord.
De Vlaamse gaai en de kauw kunnen zowat alle geluiden imiteren. Er zijn niet veel vogels die het zingen van andere soorten vogels nabootsen. Een heel bekend voorbeeld van een vogel die dat kan, is de Liervogel uit Australië. Hij wordt zo genoemd omdat zijn staart de vorm heeft van een Griekse lier.
Merels pikken tevens de geluiden op uit hun omgeving en kunnen andere vogels imiteren en verwerken in hun zang. Zo kan je ook duidelijk het verschil horen tussen een stadse merel en merel uit het bos. Zelfs in een straat klinkt er vanaf elke schoorsteen klinkt een ander merellied.
"Er zijn wel eens voetbalwedstrijden stilgelegd omdat er een merel langs het veld zat die de scheidsrechtersfluit nazong. Er zijn merels die een auto-alarm nadoen." Volgens Heemskerk verwerken stadsmerels steeds meer stadse geluiden in hun zangvocabulaire om soortgenoten te imponeren.
De zang van de nachtegaal kan geluidspieken tot 93 decibel bereiken, vooral in lawaaierige buurten.
Warblr geeft je straks het antwoord. De app herkent al 88 vogelgeluiden, op een vergelijkbare manier als Shazam en SoundHound liedjes herkennen. De Britse makers claimen een score van 95% bij een goede geluidsopname, al is dat tijdens een wandeling in de natuurlijk misschien nog wel eens een probleem.
De voornaamste redenen zijn om concurrenten uit de buurt te houden, een soort territoriumdrift, of om indruk te maken op een soortgenoot. Er zijn wel bijzondere gevallen, zo legt gedragsbioloog en vogelgeluidenkenner Hans Slabbekoorn van de Universiteit Leiden uit tegen NRC.
Een aanhoudend lang geratel, alsof iemand maar niet wakker wil worden. Het is de zang van de snor óf de sprinkhaanzanger. Het klinkt enigszins mechanisch. Klinkt niet alleen als een wekker, maar je zou er ook het geratel van een 'tractor in de verte' in kunnen herkennen.
WAPENVELD - Het is een vreemde vogel, de nachtzwaluw. De zomergast is dankzij zijn camouflerende verenkleed nagenoeg onzichtbaar, maar zijn krekelachtige gezang, dat vanaf zonsondergang te horen is, is des te opvallender. In de volksmond wordt de nachtzwaluw ook wel de geitenmelker genoemd.
Ransuilen broeden vaak in halfopen (natuur)gebieden, waar ook veel campings zijn te vinden. Je hoort ze 's nachts al van ver met hun typische hoge, piepende, bijna klagende aanhoudende geluid. Ransuilen zijn tijdens de zomer zo luidruchtig omdat de uilskuikens hun nest verlaten en door de omgeving gaan zwerven.
Spreeuwen kunnen feilloos andere vogels imiteren, soms zelfs zo goed dat die oorspronkelijke soort erop reageert. Het geschreeuw van een scholekster of de miauwende roep van een buizerd is voor spreeuwen gemakkelijk na te doen, maar om de vrouwtjes echt te overtuigen imiteren ze ook onnatuurlijke geluiden.
Geluid. Luide, trage zang met veel pauzes en met een kenmerkende herhaling van meestal driemaal hetzelfde geluid. Meest kenmerkende roep is een hoog, scherp "tsip".
Hij heeft bovendien een fenomenaal vermogen tot imitatie. Niet alleen de zang van andere vogels, maar ook sirenes, autoalarmen, computerspelletjes, wekkers, geplons en gekwaak van kikkers, kan hij feilloos nadoen. Men zegt dat spreeuwen zelfs kunnen leren praten.
Het beste antwoord. Een heggenmus in alarm maakt een dergelijk geluid. Dat onrustig fladderen past bij de staat van alarm. Een heggenmus is iets kleiner en heeft een spitsere snavel dan een huismus.
Je houdt van hem, of je haat hem: de houtduif. Hun hese geluid kun je nagenoeg het hele jaar door horen. Hoe je de zang van de houtduif herkent, hoor je onder meer in deze nieuwste podcast van Notenkrakers.
Alle kanariesoorten zingen, maar de vogels die bekend staan om hun uitzonderlijke gezang zijn de harz (duitse) roller, de american singer, de spaanse timbrado en de waterslager (zie het hoofdstuk van deze gids over zang-kanaries).
Cicades staan bekend om hun vermogen te kunnen 'zingen', ze maken een geluid dat vaak sterk lijkt op een hoge zoem- tot fluittoon. Het geluid wordt geproduceerd door kleine plaatjes te laten trillen met behulp van sterke spieren.
Geluid. Melodieus en gevarieerd. Kenmerkend zijn de luide, heldere en hoge tonen aan het einde van de zang. Bij onraad een herhaald "tek-tek".
Dwergooruilen zijn nachtdieren die overdag bijna nooit gezien worden. Tussen zonsondergang en zonsopgang laten ze met tussenpozen van 3½ seconden een monotoon 'tju' horen. Omdat ze steeds met hun kop draaien is moeilijk vast te stellen waar het geluid vandaan komt.
Geluid. Laag fluitende baltsroep, wel echt uilachtig,"kiew-kiew-kiew". Verder veel andere roepen.
De koolmees is als een kind dat maar twee tonen uit een blokfluit weet te krijgen.
Waarom imiteren papegaaien mensen? In het wild imiteren papegaaien andere papegaaien omdat ze elkaar als groepsgenoten zien. Wanneer je dus een papegaai tussen de mensen stopt, gaat de papegaai de mens imiteren omdat het dier denkt dat de mens zijn groepsgenoot is.
Als er geen soortgenoten in de buurt zijn gaan ze met mensen praten. Een papegaai begint vaak met het nadoen van een geluidje. Mensen vinden dit vaak leuk en reageren erop. Papegaaien vinden het leuk om aandacht te krijgen en blijven geluidjes maken, zo krijgen ze steeds weer aandacht.
Papegaaien hebben geen stembanden, maar maken geluiden doormiddel van een orgaan dat voorin de luchtpijp zit: de syrinx. Doordat dit orgaan trillingen veroorzaakt, kunnen de vogels op deze manier verschillende (harde en zachte) geluiden tegelijkertijd maken, waardoor ze woorden kunnen zeggen.