Reacties. Het hangt ervan af welke soort vijgenboom je hebt staan. Soms dragen vijgenbomen of vijgenstruiken wel vruchten maar rijpen die niet. In ons klimaat zijn het vooral de parthenocarpische (dat betekent: zonder bevruchting) soorten die eetbare vruchten geven.
Pel de vruchten, trek de schil van boven (het dunne gedeelte) naar beneden van de vrucht af. Het binnenste van de vrucht laat nu los en je hebt mooie partjes vijgenvruchtvlees. Bovenstaand advies geldt overigens alleen voor verse vijgen. Gedroogde vijgen kun je uiteraard meteen eten.
Zowel de pitten als het vruchtvlees van vijgen zijn eetbaar. Hele verse vijgen kun je zelfs met schil en al opeten. Omdat vijgen zo zoet zijn, is het lekker om ze te combineren met gerechten met een meer pittige smaak.
De vijgenplant met grote eetbare vruchten, is zoals de meeste fruitsoorten het resultaat van een kruising tussen meerdere wilde soorten en variëteiten, zoals Ficus pseudo-carica, Ficus palmata, Ficus afghanistana, enz.
Vijgen, de vruchten van de vijgenboom, zien er prachtig uit. Ze kunnen verschillende kleuren hebben. Groen-geel of blauw-paars met lichtroze tot donkerrood vruchtvlees. De vijg is rijp als de schil zacht, rimpelig en donker wordt.
Door ongeveer één handje gedroogde vijgen per dag aan te houden kan je volop profiteren van alle gezonde voedingsstoffen en de lekkere smaak, zonder dat je té veel suiker binnenkrijgt.
Zijn onrijpe vijgen eetbaar
Onrijpe vijgen zijn gelukkig ook eetbaar. Er zijn alleen wat extra handelingen nodig om het witte sap te neutraliseren. Werk daarom in de keuken ook met handschoenen.
Zodra de temperaturen echt omlaag gaan, kan je niet rijpe vijgen beter verwijderen. Dit zorgt ervoor dat de vijg niet onnodig energie steekt in de groei van vijgen, die toch niet meer rijp kunnen worden.
Als je een vijgenboom wilt die goed winterhard is en zeker rijpe vruchten zal krijgen, kies dan voor Ficus carica 'Brown Turkey'. Dit is de meest winterharde variant. Deze bekende vijg krijgt in onze streken minstens een keer per jaar rijpe vijgen. In een beetje warme zomer zal ook een tweede oogst geen probleem zijn!
De mooiste vruchten om uit je eigen tuin te oogsten, zijn vijgen. Ze horen, meer nog dan andere vruchten, perfect rijp, vol zoet en zacht geplukt te worden. Omdat ze nauwelijks transport verdragen moeten ze dus meteen gegeten worden. Ideaal dus om zelf te kweken.
Vijgen zijn een van de zoetste vruchten. Vijgen kunnen paars, groen, geel of wit van kleur zijn, afhankelijk van de variëteit. Het vruchtvlees kan variëren van goudkleurig tot dieprood. Wanneer ze rijp zijn, is het vochtige vruchtvlees intens zoet en is de schil eetbaar.
'Col de Dame Blanche' wordt wel eens beschreven als de best smakende vijg. De vruchten zijn geel tot lichtgroen en klein, maar met dieprood en zoet vruchtvlees. Deze plant mag goed warm staan, dus bijvoorbeeld bij een zuidermuur. Hoewel een vrij onbekend ras zeker een aanrader.
Verse en gedroogde vijgen bevatten een presentabele hoeveelheid retinol, biotine en foliumzuur. Vijgen bevatten naast vitamines ook de mineralen magnesium, kalium, ijzer en fosfor. Naast vitamines en mineralen bevatten de vruchten ook vezels en secundaire plantenstoffen.
De kleine vijgen groeien in de herfst, ze rijpen het volgende jaar in augustus-september.
De zon verwarmt de muur en de muur geeft ook nadat de zon onder is nog warmte af. De vruchten worden nu snel rijp. Heb je deze ideale omstandigheden niet, zorg dan in ieder geval dat de vijg niet vol in de wind staat. Vlak voor het begin van de winter vormen zich kleine knoppen met beginnende vijgen.
Vijgen (Ficus carica) zijn warmteminnende planten die (te) sterk kunnen groeien en hierdoor geen vruchten geven. Op korte scheuten aan de gesteltakken ontstaan volgend seizoen de vruchten. Lange scheuten geven geven veel bladeren en geven geen of weinig vruchten.
De vijgenboom op stam moet één keer per jaar gesnoeid worden. De beste periode om de vijg te snoeien is van eind november tot januari. Dan is al het blad van de boom gevallen. Snoei al het dode hout van de vijg weg en zorg dat de gewenste vorm in de boom blijft.
Over het algemeen geldt dat vijgenbomen rond het midden van de lente geplant kunnen worden. Een jonge vijgenboom doet er ongeveer twee jaar over voordat het vruchten draagt. De vijgen van de meeste soorten worden aan het einde van de zomer en aan het begin van de herfst rijp.
Een vijg is na twee jaar zo'n 70cm hoog en groeit vrij hard. Wil je hem klein houden en wil je veel vruchten, zet hem dan vooral in een kleine pot en snoei hem goed. Het voordeel is dan ook nog eens dat je vijgenboom extra veel vijgenvruchten gaat aanmaken.
Verse vijgen bewaar je in de koelkast. Eet de vijgen snel op wanneer je ze eenmaal hebt gekocht. Ze blijven maximaal 5 dagen goed in de koelkast. Verse vijgen kun je ook invriezen.
Het rijpen van suikerhoudende vruchten kost de vijgenboom heel wat energie. Daarom is het aanbevolen om de boom van april tot en met augustus om de twee weken te bemesten. Een evenwichtige meststof is doorslaggevend - de voedingsstoffen bevorderen de vruchtvorming en het rijpingsproces van de vijgen.
Vijgen zijn er in vele verschillende kleuren: wit, groen, geel, rood of bijna zwart/paars. Al deze vruchten hebben een eigen kenmerkende smaak. Vijgen zijn eigenlijk schijnvruchten. Ze worden gevormd uit de bloembodem en de bloem.
Wanneer zijn verse vijgen verkrijgbaar:
Het hoofdseizoen is van augustus t/m oktober. Maar ze zijn bijna een heel jaar leverbaar.
Vijgen zijn gezonder dan de dadel. Ze bevatten veel meer vezels en ongeveer hetzelfde aantal aan vitaminen en mineralen. Gedroogde vijgen bevatten aardig wat vitamine B6, vitamine C en vitamine B11. Ze zijn ook erg rijk aan kalium.