Voor de aanpak van draadalg en de groene aanslag op de stenen en het folie zijn Poelslakken, Posthoornslakken en Moerasslakken weer top. Ze laten uw planten met rust, maar eten snel en effectief de algen op.
Waar de slakken in uw tuin uw planten opvreten heeft de poelslak een ander lievelingskostje: draadalgen! (Dit zijn feitenlijk geen algen maar wieren) De poelslakken kruipen over de wanden, stenen en planten in uw vijver en eten de aanwezige algen op. De levende planten laten ze met rust.
Posthoornslakken eten algen (vooral als jong dier), zachte levende waterplanten en vooral verwelkte en rottende delen van waterplanten. Ook worden dode dieren, zoals dode slakken, vissen en kikkervisjes gegeten.
De ancistrus, ook wel bekend als de algeneter, is een vis die speciaal geschikt is voor allerlei soorten vijvers. Als bodembewoner voedt deze vis zich met plankton en verschillende soorten algen zoals zweefalgen en draadalgen. Daarom wordt de vijvervis ook wel algivoor genoemd.
Kapslakjes (Acroloxus Lacustris) Ik vind dit zelf een vervelende slakken soort. Ze komen veel bij garnalen aquaria voor omdat hier geen vissen in zitten die ze op kunnen eten. Ze kruipen over de wanden van het aquarium en zijn een soort doorzichtige puntjes die minimale alg eten.
Slakken kunnen vanaf februari al in de tuin tevoorschijn komen. Koperringen kunnen dan al voor bescherming zorgen en ook tot laat in het najaar gebruikt worden. Slakken krijgen bij aanraking met koper een klein stroomstootje.Dit schrikt ze zo af dat ze het koper vermijden en weggaan.
Courgette, pompoen, paprika, aubergine, mais, wortel, komkommer, tomaat en sla, andijvie, kool, kiemgroenten, witlof en niet te vergeten zoete aardappel. Paddenstoelen en natuurlijk de vers geplukte bladeren van de paardenbloemen.
Ze verkiezen algen als voedsel, ze schrapen algen van het glas, de stenen en hout. Maar bij gebrek daaraan eten ze ook vissenvoer zoals voedingstabletten of naar de bodem gezonken vlokken en granulaat.
Poelslakken – Universeel doen het goed in stilstaand tot langzaam stromend water. Posthoornslakken – Doen het goed in de ondiepe delen van de vijver. Bijvoorbeeld plantenfilters of het moerasgedeelte van de vijver. Stompe moerasslakken – Ideaal voor zwemvijvers, want ze brengen geen zoönose over en gaan niet snel stuk.
Met de handborstel en water schrobben nog altijd het beste
Gewoon 'ouderwets' met de handborstel en een emmer warm water (je kan ook lauw water gebruiken) de groene aanslag verwijderen werkt het beste en is de milieuvriendelijkste keuze.
Een blijvende oplossing voor het zweef algenprobleem (groen water) is een UV-C Filter. De ultraviolette straling doodt zweefalgen, ziektekiemen en schimmels. Een vijverfilter is ook een uitkomst voor het algenprobleem.
Alg wil bij een hoog zuurstofgehalte in het water niet groeien. Het zuurstofgehalte dus zo hoog mogelijk houden en dat heeft zelfs een uitdrijvende werking. Want waar zuurstof zit, kunnen geen stikstof of andere gassen zitten, zoals zwavelwaterstof en methaan uit bronwater.
Zijn slakkenkorrels veilig te gebruiken? Slakkenkorrels met metaldehyde zijn erg giftig en schadelijk voor mensen en dieren als ze het opeten. Aan slakkenkorrels met metaldehyde is daarom een bittere stof toegevoegd, zodat kinderen en huisdieren de korrels door de bittere smaak snel uitspugen.
Bijvoorbeeld wilde akelei, beemdooievaarsbek, bleeksporig bosviooltje, bosanemoon, duizendblad, longkruid, inheemse varens, klimop en kruiden zoals tijm en bieslook. Lok natuurlijke vijanden zoals egels, padden en vogels naar je tuin: zij eten graag slakken.
Slakken hebben een voorkeur voor jonge plantjes, koolblad, jouw lekkerste kropjes sla en oud en half-vergaan blad.
Een beetje slak is algauw een flinke brok en alleen geschikt voor wat grotere vissen. Denk daarbij in de eerste plaats aan paling, zeelt, kopvoorn en karper. Slakken van rond de vijf centimer zijn het best, zeker voor zeelt.
Een aantal slakken etende vissen op een rij: Diverse zoetwater kogelvissen, zoals de Tetraodon Steindachneri of de kleine Chelichthus Asellus.Clownvissen, zoals de Botia Lahachata en de Botia Morleti. Leporinuzalmen, maar deze zijn niet geschikt voor een gezelschap aquaria.
Slakken hebben in het algemeen een hekel aan leerachtig, hard en dik blad en aan blad van sterk geurende en bitter smakende planten, zoals veel keukenkruiden. Ook planten met giftig blad of sap (vingerhoedskruid, wolfsmelk, monnikskap enz.) laten ze met rust.
In het aquarium zullen zij zich hoofdzakelijk voeden met andere slakken.Wanneer deze niet meer aanwezig zijn, zullen ook allerhande plantaardig materiaal (algen, afgestorven plantenresten etc.)worden gegeten. Bijvoeren kan met overtollig visvoer en voedertabletten.
Maak je tuin dus aantrekkelijk voor lijsters, egels of padden, de natuurlijke vijanden van slakken. Dat doe je niet met een strak getrimd en afgeboord gazon, met daarnaast een onkruidvrij perkje met hosta's, het lievelingseten van de slak.
De gewone tuinslak kun je in elk geval eten. Lekkerder dan de gewone tuinslak zijn de petit-gris: de wijngaardslak en de segrijnslak kun je ook eten. Die zijn alleen wat zeldzamer. En de wijngaardslak is beschermd, dus die mag je niet zomaar uit je tuin plukken en in de pan gooien!
De slakken hebben heel wat vijanden: egels, kikkers, padden, vogels,… maar hun grootste vijand is toch wel de zon. Een slak heeft veel vocht nodig om te overleven en je zal ze dus nooit zien als de zon fel schijnt. Slakken zijn dus altijd 's nachts actief, of wanneer het al enkele dagen regent.