Om deze meteoren waar te nemen is geen telescoop of verrekijker nodig: het volstaat om met het blote oog te kijken in de richting van het sterrenbeeld Perseus. De meeste Perseïden ziet men vanuit donkere plaatsen buiten de stedelijke gebieden, telkens vanaf middernacht.
Best kijk je in noordelijke of oostelijke richting. Op één nacht heb ik zo in de hyperdonkere Jura ver alle alle stadslicht eens duizend vallende sterren gezien op één nacht. Andere interessante zwermen: de Orioniden rond 21 oktober, de Leoniden rond 17 november en de mooie Geminiden rond 14 december.
"Het beste kan je ergens een weiland opzoeken, buiten de stad dus. In een stadscentrum heb je te maken met veel verlichting, van gebouwen bijvoorbeeld. Daardoor zie je vallende sterren minder goed. Dus trek het buitengebied in en zoek een mooi weiland uit om te kijken.
Tussen 23.00 uur en 04.00 uur zijn de meeste vallende sterren te zien.
De vallende sterren zijn het best te zien tussen 3 uur en 4.30 uur als u richting het noordoosten kijkt. Een verrekijker is niet nodig, maar het is wel belangrijk om een donker plekje op te zoeken.
In het donker kun je soms vallende sterren aan de hemel zien. Dan mag je een wens doen, maar je kunt er ook een op je hoofd krijgen.
Om de Perseïden te spotten moet je richting het noordoosten kijken en de beste periode is tussen 2:00 en 5:00 uur. Gedurende de nacht verplaatst het punt waaruit de Perseïden komen (de radiant) zich van een hoogte van 47 naar 69 graden.
In 2022 bereiken de ε-Perseïden hun piek op 9 september – één dag voor de volle maan. Het licht van de maan kan sterker zijn dan de meteoren van deze zwerm. Sterrenkijkers op het noordelijk halfrond kunnen al beginnen met waarnemen om 18:00-19:00 lokale tijd.
De meteorenzwerm Perseïden bereikt morgen, zaterdag 13 augustus, rond 8 uur, zijn hoogtepunt. Komende nacht vallen er van deze zwerm gemiddeld zo'n 85 meteoren per uur, maar hiervan zullen er bij ons naar schatting ongeveer 10 tot 20 per uur zichtbaar zijn.
Als het dan goed helder is, kun je gemiddeld elke minuut wel een vallende ster zien. Ook in de nachten voor en na dit maximum zijn er Perseïden te zien, maar wel veel minder.
Orion is een van de opvallendste sterrenbeelden. Vooral Orions gordel, die bestaat uit drie heldere sterren op een rij, is makkelijk te herkennen. Orions gordel wijst recht naar de ster Sirius in het sterrenbeeld Grote Hond.
Houd je blik op de hemel gericht
Ook vanavond tussen 22.00 en 23.00 uur heb je al een goede kans om een vallende ster te spotten. Bovendien komen de objecten op dat tijdstip scherend door de dampkring. Dat betekent dat de meteoren lange sporen achterlaten.
Het verschijnsel duurt meestal niet langer dan een paar seconden. Volgens een oud volksgeloof mag je een wens doen wanneer je een vallende ster ziet. 'Vallende ster' is eigenlijk een foute benaming, want het lichtverschijnsel heeft niets met sterren te maken.
Elke (noordelijke) zomer trekt de aarde door de Perseïden-meteorenzwerm, dit is een wolk van stofdeeltjes achtergelaten door de komeet Swift-Tuttle. De naam Perseïden is afgeleid van het sterrenbeeld Perseus dat rond middernacht aan de noordoostelijke sterrenhemel te vinden is.
Een meteoor of vallende ster is een meteoroïde op ca. 100 km hoogte die met een enorme snelheid (tot tientallen kilometers per seconde) in de atmosfeer van de Aarde terechtkomt. Soms heeft men het over het stofdeeltje maar een meteoor verwijst naar de lichtflits die wordt veroorzaakt door een meteoroïde.
Als een lichtstraal door die trillende lucht gaat, wordt het licht ietwat gebroken. Het resultaat is een fonkelende ster. Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren.
Planetoïde kan ons volgend jaar al treffen
Op 6 mei 2022 om 8.36 uur kan de hel losbarsten. Planetoïde 2009 JF1 is een van de vijf gigantische ruimtestenen die astronomen nauwlettend in de gaten houden. Zou daar ni zo zeer met lachen. Er is nu al een zonnestorm die de aarde bereikt.
Als je tijdens een heldere, maanloze nacht vanaf een donkere plek gedurende langere tijd naar de sterrenhemel kijkt, is de kans groot dat je een 'vallende ster' ziet. Het is alsof een sterretje met vrij hoge snelheid langs de hemel schiet. Het verschijnsel duurt meestal niet langer dan een paar seconden.
Kleine meteorieten smelten vaak helemaal weg voor ze de grond raken; alleen grotere overleven de helletocht. Hun kleur is meestal zwart of donkerbruin. IJzermeteorieten zijn vaak glanzend en hebben vaak gladde kuiltjes die lijken op duimafdrukken in klei. Steenmeteorieten zijn matter en ook een beetje ruw.
Vanavond is een mooie, nauwe samenstand zichtbaar van de maan en de planeet Jupiter, op kleine afstand boven de maan. Rond 21.45 uur staan de twee hemellichamen vrij hoog boven de zuidelijke horizon. Vandaag het maximum van de Tauriden, een meteorenzwerm met het vluchtpunt in het sterrenbeeld Stier.
De Werkgroep heeft twee speciale meldpunten voor spectaculair heldere meteoren (vuurbollen) en mogelijke meteorietvondsten. Heb je een vuurbol waargenomen, meld je waarneming dan via het Vuurbolmeldpunt. Daarmee meld je via het online meldingsformulier jouw waarneming bij het internationale vuurbolmeldpunt.
Kijk naar noordoosten. De beste tijd om je blik op de hemel te richten is volgens Icke tussen 02.00 of 03.00 uur. Dat is “meestal zo” voor wie een vallende ster wil spotten. Wie de vallende sterren wil zien, moet naar het noordoosten kijken, het liefst vanaf een donkere plek.
Pas dan kun je ook de zwakkere vallende sterren zien en kun je maximaal genieten van het indrukwekkende schouwspel van twee à drie vallende sterren per minuut – de hele nacht.
Goede handel. 30 duizend euro voor een ijzeren meteoriet van 28 kilogram. 5.000 voor een pallasiet van 5 kilogram. Wie een flinke ruimtesteen wil kopen, moet diep in de buidel tasten.
De massa van de Sichote-Alin-meteoroïde wordt geschat op 70 000 tot 100 000 kg, waarvan ongeveer 30 000 kg als meteoriet op de aarde is ingeslagen. De massa van de Nederlandse Glanerbrug-meteoriet bedroeg naar schatting vermoedelijk tussen de 20 tot 200 kg, waarvan minder dan 1 kg het aardoppervlak bereikte.