Maar of het je pijn beter stilt, ligt aan de klachten die je hebt. Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Ibuprofen en Diclofenac zijn dus effectieve ontstekingsremmende pijnstillers, die al korte termijn werken. Het advies is echter om ze niet te lang te blijven gebruiken. Bovendien kunnen deze medicijnen nare bijwerkingen veroorzaken.
Voorbeelden van NSAID's zijn ibuprofen, diclofenac, meloxicam, naproxen, etofenamaat, celecoxib. Bekende merknamen zijn o.a. Brufen®, Nurofen®, Voltaren® of Apranax®. Het acetylsalicylzuur (Aspirine®, Aspegic®) wordt ook tot de NSAID's gerekend.
Ibuprofen is een minder sterke pijnstiller dan Diclofenac, maar valt ook onder de categorie 'NSAID pijnstillers'. Het roze pilletje werkt ontstekingsremmend, koortsverlagend en tegen pijnklachten. Ibuprofen werkt ongeveer 45 minuten na inname en is maximaal 8 uur werkzaam.
Ontstekingsremmende pijnstillers verminderen zowel de pijn als de ontstekingen. Ze worden vaan in combinatie met andere medicijnen (zie hieronder) voorgeschreven. Voorbeelden zijn: Ibuprofen®, Naproxen®, Diclofenac® en Indometacine®. Deze groep bestaat uit snelwerkende ontstekingsremmers.
Sterke punten: omega 3-vetzuren zijn aangeraden voor ontstekingen, die te wijten zijn aan hartproblemen, depressie en obesitas. Toepassing: lijnzaad, noten, koolzaad, avocado en sommige vette vissen, zoals ansjovis, haring en sardines, bevatten omega-3-vetzuren.
In het algemeen is de pijnstiller paracetamol bij acute en chronische pijn de eerste stap. Paracetamol is een zeer effectieve pijnstiller die bij normaal gebruik nauwelijks bijwerkingen geeft. Paracetamol bestrijdt pijn en werkt koortsverlagend.
Voltaren Emulgel is een receptvrij geneesmiddel voor lokale toepassing. Voltaren Emulgel is werkzaam bij milde tot matige gewrichtspijn van knie of vingers. Het speciale aan deze gel is dat het zowel pijnverlichtend als ontstekingsremmend is.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Diclofenac en naproxen werken snel en hebben een langere werkingsduur dan bijvoorbeeld ibuprofen. Naproxen heeft het laagste risico op hart- en vaatziekten, maar meer kans op maagdarmproblemen.
Paracetamol en ibuprofen zijn niet hetzelfde. Paracetamol werkt pijnstillend koortsverlagend en ibuprofen werkt pijnstillend, koortsverlagend én ontstekingsremmend. Paracetamol is dus een minder zware pijnstiller dan ibuprofen.
Ze werken allemaal ongeveer hetzelfde: ze remmen de pijngewaarwording in de hersenen. Ze hebben alleen geen ontstekingsremmend effect en de meeste werken ook niet bij zenuwpijn. Voorbeelden van opioïden zijn: tramadol, morfine, oxycodon of fentanyl.
Het is verstandig om een ontsteking met rust te laten. Uitwendige wondjes en ontstekingen kun je het beste goed schoonhouden en afdekken. Bij inwendige ontstekingen is het van belang goed te drinken en de weerstand op peil te houden. Bijkomende klachten zijn vaak goed te behandelen met zelfzorgmiddelen.
Gebruik dit medicijn niet langer dan 2 weken achter elkaar. Bij verergering van de klachten kunt u het opnieuw gebruiken. Vraag uw arts na hoeveel tijd dat weer kan en hoe lang en hoe vaak u het dan kunt gebruiken.
Veel alcohol en sterke drank, suiker in eten en in drankjes zoals frisdrank en energydrank, fastfood zoals hamburgers met patat, mayonaise, veel dierlijke producten, en bewerkt eten zijn niet gezond en zorgen voor bacteriën die ontstekingen juist aanmoedigen.
Het ontstekingsremmende glycolsalicylaat wordt na de penetratie in de huid door esterases eerst gehydroliseerd tot salicylzuur.
Diclofenac, beter gekend onder de merknamen Voltaren, Motifene en Cataflam, ligt in Nederland opnieuw onder vuur. Deze ontstekingsremmer zou volgens Deense onderzoekers meer hart- en maagdarmproblemen veroorzaken dan soortgelijke pijnstillers.
Ibuprofen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew en jicht.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Werkt dit onvoldoende, dan kan uw arts tramadol voorschrijven.
De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen. Welk medicijn voor u het meest geschikt is, kan de arts voor u bepalen.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
NSAID's zijn pijnstillers met een licht ontstekingsremmende werking. Daardoor helpen ze bij een gewrichtsontsteking vaak beter dan paracetamol. Bijvoorbeeld ibuprofen (3 keer per dag 600 mg), naproxen (2 keer per dag 500 mg) of diclofenac (3 keer per dag 50 mg). Soms kunnen NSAID's maagklachten geven.
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.