Patiënten bij wie een operatie of injecties niet helpen, krijgen soms medicijnen voorgeschreven. Het betreft dan specifieke pijnstillers, bedoeld voor pijn die wordt veroorzaakt door beschadiging van de zenuwen. Voorbeelden daarvan zijn: Lyrica en Tryptizol.
Een blessure in de lies is een overbelasting die kan optreden bij het lopen. Hoewel liesklachten meestal veroorzaakt worden door een blessure van een van de spieren in de lies, is het mogelijk dat een liesbreuk of darmproblemen de mogelijke boosdoeners zijn. Ga daarom met liesklachten altijd eerst langs de huisarts.
Meestal wordt pijn in de liesstreek veroorzaakt door een blessure van één van de spieren in de lies. Maar ook darmproblemen of een liesbreuk kunnen een mogelijke oorzaak van liesklachten zijn. Daarom raden wij u aan om bij pijn in de lies altijd eerst naar de huisarts te gaan om dit uit te sluiten.
De aanhoudende klachten ontstaan door een terugkerende, plaatselijke irritatie of (niet bacteriële) ontsteking van de peesaanhechtingen ter hoogte van de lies. De pijn zit doorgaans aan de binnenonderzijde van het schaambeen en straalt soms uit naar de binnenzijde van het bovenbeen en de gehele liesregio.
Bij pijn in de lies die blijft duren of waarbij je zelf geen duidelijke oorzaak ziet, zoals een sportletsel, contacteer je best je huisarts.
Normaal gesproken duren liesklachten 6 - 10 weken. Duurt de klacht langer dan wordt gesproken van chronische liesklachten. Soms kunnen chronische liesklachten wel jaren duren. Echter met veel geduld en consequent oefenen is een liesblessure doorgaans goed op te lossen.
Een effectieve behandeling van pijn in de lies
Dat is niet ingewikkeld. Daarvoor moet de spier losgemaakt worden. De beste methode hiervoor is het simpelweg masseren en losduwen van de spieren. Dit kan wat gevoelig zijn, maar deze pijn is juist een teken dat er op de goede plek geduwd wordt met voldoende kracht.
82% kan na 2 weken weer op het oude niveau sporten met een duidelijke afname van pijn, na 12 weken is dit 88%. In de meeste gevallen heeft u binnen 3 behandelingen al een heel stuk minder pijn.
De spieren in de lies worden overbelast omdat de bilspieren en spieren aan de voorzijde van de heup het heupgewricht niet adequaat stabiliseren. Dit geeft met name bij snelle draaibewegingen een overbelasting in de liezen. Liespijn wordt dus vaak veroorzaakt door een zwakke schakel elders in het lichaam!
Meestal begint de blessure met wat stijfheid in de liezen, die na de warming-up verdwijnt, maar na de training weer terugkomt. In de weken daarna gaat de stijfheid over in pijn en blijven de klachten ook tijdens de training aanwezig.
Als zo'n zenuwwortel in de wervelkolom (bijvoorbeeld bij een hernia van de tussenwervelschijf) of bij het verlaten van de wervelkolom geïrriteerd raakt, kan dit pijnklachten geven in de rug, lies of been. Soms bestaat er ook krachtverlies in uw been/de benen en tintelingen of een doof gevoel in het pijnlijke gebied.
De liesstreek wordt nauwkeurig onderzocht. Wanneer de liesbreuk niet goed voelbaar is, kan de chirurg een echo-onderzoek (geluidsgolvenonderzoek) laten uitvoeren. Als de chirurg dan nog geen goed beeld heeft van de breuk, wordt een herniografie gedaan.
Voel je dat je meer rust kan gebruiken, maar wil je graag in conditie blijven? Beoefen dan voor een tijdje een andere sport (bv. fietsen) die minder belastend is voor je lies. Rekoefeningen helpen om pijn in je liesstreek te behandelen.
Zwemmen en een liesblessure
Bij klachten aan de lies moet worden gestopt met de schoolslag. Je kunt wel blijven zwemmen bij een liesblessure, mits de schoolslag wordt vermeden. Voor sporters die niet zwemmen en liesklachten hebben, is zwemmen daarom ook een heel goed alternatief om toch in beweging te kunnen blijven.
De koude en warmte zijn je beste vrienden in geval van een peesontsteking.
Ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's), zoals naproxen, ibuprofen of diclofenac, zorgen ervoor dat de ontstekingsreactie in of rondom de pees vermindert. Ze werken dus niet alleen goed als pijnstiller, ze kunnen ook een helend effect hebben op de pees zelf.
Bij acute blessures, zwellingen en ontstekingen moet je altijd koelen. Gebruik geen warmte, want dit kan de pijn en het probleem verergeren. Warmte pas je in een later stadium toe als na de acute fase de herstelfase aanbreekt.
Begin altijd met paracetamol. Dit heeft de minste bijwerkingen. U kunt ook een gel met pijnstiller op uw rug smeren, zoals diclofenac gel of ibuprofen gel. Kijk bij pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac.
Een beknelde zenuw is eigenlijk een fysieke belemmering van het bedradingssysteem van het lichaam. De symptomen zijn onder andere een verdoofd gevoel, scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en spierzwakte. Meestal wordt een beknelde zenuw geassocieerd met scherpe pijn in het getroffen lichaamsdeel.
Een geknelde zenuw in het bovenbeen wordt in medische termen 'meralgia paraesthetica' genoemd. De aandoening wordt doorgaans veroorzaakt door een inklemming van een huidzenuw ter hoogte van de lies (de nervus cutaneus femoris lateralis).
Een liesbreuk geneest nooit vanzelf. Het is mogelijk om de opening operatief te sluiten. Een operatie is echter alleen noodzakelijk als u klachten heeft door de liesbreuk. Als u nauwelijks klachten heeft en de zwelling makkelijk kunt terug duwen is een operatie niet direct nodig.
Een liesbreuk herkent u meestal aan een pijnlijk en of branderig gevoel in uw lies, die gepaard kan gaan met bult of zwelling in uw lies. De zwelling is één van de meest voorkomende uiterlijke kenmerken van de liesbreuk.