Mocht paracetamol niet voldoende helpen, overleg dan met je arts welke andere pijnstiller eventueel geschikt is. Andere pijnstillers kunnen een opvlamming veroorzaken. Wel wordt soms mesalazine of sulfasalazine voorgeschreven, omdat het niet alleen bij darmontstekingen helpt, maar ook tegen gewrichtsklachten.
Patiënten met astma of darmproblemen (ziekte van Crohn of Colitis ulcerosa) kunnen beter geen NSAID's gebruiken i.v.m. mogelijk aanwakkeren van deze aandoeningen. Bij oudere patiënten is het beter om terughoudend te zijn met het voorschrijven van deze medicijnen.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Ibuprofen, naproxen en diclofenac zijn goede pijnstillers. Ze geven wel vaak vervelende bijwerkingen. Sommige bijwerkingen zijn ernstig. Vraag daarom eerst advies aan uw huisarts, als u twijfelt of u een NSAID mag gebruiken.
Probeer ze zo min mogelijk te drinken als u er last van heeft. Een speciaal dieet is verder meestal niet nodig. U heeft met colitis ulcerosa meer kans op een tekort aan bepaalde vitamines (zoals vitamine B12), calcium en ijzer. Als u twijfelt of u genoeg hiervan binnenkrijgt, kunt u dit met een diëtist bespreken.
Zoutrijke producten te eten zoals rauwe ham, kaas, zoutjes en haring. Producten met voldoende voedingsvezels te eten zoals volkorenbrood, zilvervliesrijst en volkoren pasta, granen, noten, peulvruchten, groenten en fruit. Vezels zorgen ervoor dat de ontlasting dikker wordt en hebben een ontstekingsremmende werking.
Voeding bij een opstoot van IBD
Gebruik licht verteerbare producten en vermijd darmprikkelende zaken zoals koffie, vet, pikant, rauwkost en fruit. Ook kan het nuttig zijn om producten te gebruiken die de ontlasting vaster maken of indikken zoals rijst, deegwaren, zacht gekookte aardappelen, magere vis en mager vlees.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Bij pijn is paracetamol de beste keus. Dit heeft de minste bijwerkingen en werkt meestal goed. Werkt paracetamol na twee weken onvoldoende, dan kan de arts ook een ontstekingsremmende pijnstiller voorschrijven, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Werkt dit onvoldoende, dan kan uw arts tramadol voorschrijven.
Heel sterke pijnstillers zijn morfine, fentanyl en oxycodon. U krijgt deze pijnstillers alleen op recept. Ze worden alleen gebruikt: bij pijn door kanker.
Ibuprofen vs paracetamol: verschil paracetamol en ibuprofen
Paracetamol werkt pijnstillend koortsverlagend en ibuprofen werkt pijnstillend, koortsverlagend én ontstekingsremmend. Paracetamol is dus een minder zware pijnstiller dan ibuprofen.
Ibuprofen is een minder sterke pijnstiller dan Diclofenac, maar valt ook onder de categorie 'NSAID pijnstillers'. Het roze pilletje werkt ontstekingsremmend, koortsverlagend en tegen pijnklachten. Ibuprofen werkt ongeveer 45 minuten na inname en is maximaal 8 uur werkzaam.
Ibuprofen stilt pijn, remt ontstekingen en verlaagt koorts. Bij verschillende soorten pijn en ontstekingen van gewrichten. Zoals jicht, reumatoïde artritis of de ziekte van Bechterew.
Let op: bij het gebruik van diclofenac is er kans op maag-/darmzweren en -bloedingen. Ben je ouder dan 70 jaar, heb je eerder een maagzweer of darmzweer gehad, of gebruik je anti-bloedstollingsmedicijnen? Dan is een maagbeschermer nodig. Voor meer informatie kun je terecht bij je arts of apotheker.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Sterke ontstekingsremmers zijn corticosteroïden (bijnierschorshormonen). Ze remmen de aanmaak van stoffen en weefsel en remmen zo ook ontstekingsprocessen. In de stofwisseling overheerst de afbraak: katabolisme.
Diclofenac geeft een interactie met betablokkers waaronder ook de sotalol valt. Betablokkers zijn middelen die worden gebruikt bij hart- en vaatziekten, zoals hoge bloeddruk, hartfalen, angina pectoris en hartritmestoornissen, maar ook bij migraine, gespannenheid en te snelle schildklierwerking.
Tramadol is één van de zwakkere opiaten. Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
Als bovengenoemde pijnstillers niet tot het gewenste resultaat leiden, kan een anesthesioloog-pijnspecialist mogelijk opioïden in het ruggenmergvocht (epiduraal of spinaal) toedienen.
De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa zijn chronische ziekten die een aantal duidelijke symptomen hebben. De ziekten kennen allebei rustige en actieve perioden. De gevolgen van de beide ziekten kunnen ernstig en soms zelfs levensgevaarlijk zijn.
Uit onderzoek uit 2015 onder bijna 300 mensen met de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa blijkt dat er wel overeenkomsten zijn tussen voedingsmiddelen die mensen mijden omdat ze er last van krijgen: pittig eten, gekruid eten, koolzuurhoudende dranken, melkproducten, energiedranken.
Sommige mensen denken dat bananen verstopping in de darm zouden veroorzaken. Dit is onjuist; bananen zijn vezelrijk fruit en, in combinatie met voldoende vocht, gaan ze juist verstopping tegen. Ook bevatten ze belangrijke vitamines, mineralen en sporenelementen en geen vet.