Zowel de Passiflora edulis als Passiflora caerulea maken vruchten die eetbaar zijn. Toch zitten er verschillen tussen de twee. De Passiflora edulis is de welbekende passievrucht met de paarse vruchten die je ook in de supermarkt zal vinden. Deze hebben heerlijk zoete smaak en zijn geschikt allerlei zoete lekkernijen.
Passievrucht zal geen vruchten afwerpen als ze niet minimaal 5 uur volle zon krijgen, als de grond te droog is, als je overbemesting krijgt met stikstof, of als zware regenval de levensvatbaarheid van het stuifmeel verpest.
Het zachtgele vruchtvlees zit boordevol met pitjes die je gewoon kunt eten. Die pitjes smaken friszuur. Als de donkerpaarse schil rimpelig wordt, dan wordt het vruchtvlees nog zoeter. De schil zelf - die leerachtig en hard is - kun je niet eten.
In plaats van een plant te kopen, kan je de zaden, die je uit de vruchten van de blauwe passiebloem hebt gerecupereerd, zaaien. Je zal wel even geduld moeten uitoefenen tot de plant voor de eerste maal bloeit. Om tijd te besparen kan je de plant vermeerderen via stekken.
Passiebloem (Passiflora caerulea) is een klimplant met prachtige bloemen, de Passiebloem Caerulea heeft een melkwitte bloem, met een lila/blauwe kroon en groen/paarse stampers.
De Passiflora caerulea maakt ook vruchten, maar deze maakt geel gekleurde vruchten met vrij weinig smaak. Ook deze zijn eetbaar en een favoriet bij mensen niet per se van mierzoet fruit houden. Ook kan je de bloemen van de blauwe passiebloem gebruiken voor het maken van lekkere thee.
Bij een Passiflora caerulea die in de tuin overwintert wordt de snoei vaak al door de natuur geregeld. Vaak vriezen de onbeschermde delen in de winter flink in. Als hij over een goed wortelgestel beschikt kan hij in het voorjaar op 50 tot 100 cm vanaf de grond afgeknipt worden, en opnieuw weer uitlopen.
Pluk uw fruit wanneer het geel begint te worden en de zaden hard en zwart zijn. Als de vorst komt voordat de vruchten rijp zijn, pluk ze dan allemaal en doe ze in een gesloten bruine papieren zak gedurende 1-2 weken om de zaden te laten rijpen. Breek ze open, schep het vruchtvlees eruit en begin met het fermentatieproces, zoals hierboven beschreven.
Een van de grootste problemen met passiebloemen is de schimmel die fusariumverwelking veroorzaakt . Fusariumverwelking is een bodemgebonden ziekte die dodelijk kan zijn. De eerste tekenen zijn vergelende bladeren, gevolgd door afstervende en vallende bladeren. Daarna splijten de takken en stammen en komen los van de bast.
Passiebloemen stekken
Verwijder nieuwe groei van onder een knoop – ongeveer 6 cm lang is lang genoeg. Verwijder de onderste bladeren en ranken en plaats de stek in een pot met stekcompost. Stekken zullen succesvol wortelen als ze in een propagator met bodemwarmte van ongeveer 20°C worden geplaatst.
Ze kunnen worden gebruikt voor de behandeling van zenuwaandoeningen, zoals angst en slapeloosheid. Blue Sky Passiebloem is giftig als het rauw wordt gegeten.
De vrucht van de passiebloem is vaak zo groot als een kippenei. De kern zit vol met zaden, maar het eetbare vruchtvlees is heerlijk en moet wel een van de meest intens en verleidelijk geurende van alle vruchten zijn . Het vruchtvlees is erg zoet en wordt vaak gebruikt voor dranken en jam.
Welke maand Passiflora planten? De planten worden in pot gekweekt en zijn daardoor het hele jaar door te planten. Maar vaak zet men deze klimplanten vanaf het voorjaar tot najaar. De Passiflora caerulea hebben graag een warme standplaats in de volle grond in de zon.
Bemest uw plant met seasol of korrelmeststof ongeveer elke 6-8 weken . Bestuif uw passievrucht handmatig om het vruchtproces te stimuleren. Dit kan worden gedaan met een kwast door stuifmeel van de meeldraad van een bloem te verzamelen en het te verspreiden naar de stamper van een andere bloem op de wijnstok.
Er zijn verschillende redenen te bedenken waarom die van u lege knoppen geeft. Als de plant in de volle grond staat kan het zijn dat hij te nat of te koud staat, te weinig zon krijgt of teveel mest. In het laatste geval geeft de plant vooral veel blad, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Informatie over bestuiving
De bloemen van passievrucht zijn zelfbestuivend vanwege de bloemmorfologie, waarbij de helmknoppen onder de stempels zijn geplaatst. Daarnaast kunnen planten zelfcompatibel of zelfincompatibel zijn, afhankelijk van hun variëteit.
De gebruikelijke verdachten: veelvoorkomende oorzaken van hangwangen
Water geven is een kwestie van evenwicht . Te weinig en de bladeren van uw Passiebloem gaan hangen alsof ze te moe zijn om rechtop te staan.
U vraagt zich wellicht af: hoe winterhard is de passiflora? Wel, u kunt gerust zijn, deze plant zal de winter glansrijk doorstaan. Hiervoor heeft de plant natuurlijk wel enige verzorging nodig. Zorg er ook voor dat deze passiflora in de zomer zoveel mogelijk in de zon staat.
Passiflora wordt meestal gekweekt uit zaden, maar kan ook worden vermeerderd door stekken. Voor zaadontkieming wordt aanbevolen om bodemwarmte te bieden bij temperaturen van 70°F tot 80°F, wat resulteert in ontkieming van één tot zes weken . Bij lagere temperaturen kan ontkieming van 10 weken tot 12 maanden duren.
Knip de bloemstengel af.Neem een wit papieren vel of een wit laken.Schud de stengel op z'n kop boven een wit papieren vel of laken.Door voorzichtig te schudden vallen de zaadjes erop.
Passiebloemen groeien goed in containers . Door deze plant in potten te kweken, voorkom je dat ze zich ongecontroleerd verspreiden. Om je passiebloem succesvol te verpotten, gebruik je potgrond die rijk is aan voedingsstoffen en zorg je ervoor dat de pot (van welk materiaal dan ook) meerdere grote drainagegaten aan de onderkant heeft.
De plant kan drie tot vijf meter hoog worden. Gemiddeld leeft een passiebloem 5 jaar. De plant staat met de voeten graag in een licht vochtige, goed doorlaatbare bodem en bloeit van juni tot oktober. De meest geschikte passiebloem voor ons klimaat is Passiflora caerulea.
Passiebloemen zijn dramaqueens als het gaat om vocht. Verwelking is een schreeuw om hulp, wat duidt op droogte of een overstroming bij de wortels . Te veel water geven leidt tot vergelende bladeren, terwijl te weinig water geven resulteert in bladeren die opkrullen van de dorst.
Hoe moet je lavendel snoeien? Na de bloei: zodra de eerste scheuten verdwijnen, insnoeien 10 tot 15 cm boven de grond. Lavendel zal dan opnieuw bloeien op de nieuw gevormde scheuten. Een oudere, verhoute lavendel snoei je best 20 - 25 cm boven de grond in.