Afwijkingen aan het zenuwstelsel kunnen eveneens incontinentie veroorzaken. Bovendien zijn er een aantal ouderenziektes die soms gepaard gaan met incontinentie, zoals Diabetes Mellitus, Parkinson, Delier en CVA.
Een gezonde levensstijl en tijdige behandeling van hoge bloeddruk, hoog cholesterol en suikerziekte hebben onder meer effect op het voorkomen van incontinentie. Dat komt omdat incontinentie vaker voorkomt bij deze ouderdomsziekten.
Oorzaken van incontinentie
Problemen met mobiliteit en obstakels. Problemen met cognitie. Ziekten van zenuwstelsel. Bijwerkingen van medicijnen.
Er zijn twee soorten incontinentie: urine-incontinentie en ontlastingsincontinentie. Beide vormen van incontinentie hebben eigen symptomen. Sommige vormen van incontinentie kunnen worden behandeld.
Door veroudering kunnen de bekkenbodemspieren zwakker worden waardoor het lastiger wordt om urine op te houden. Een verminderde mobiliteit, bijvoorbeeld door minder goed kunnen lopen of rolstoelgebruik, minder zicht of desoriëntatie, kan ertoe leiden dat het toilet niet op tijd bereikt wordt.
Aandrang incontinentie kan ontstaan door aandoeningen van de blaas bijvoorbeeld bij een vergrote prostaat, blaasontsteking, aandoeningen van het zenuwstelsel (zoals Multiple Sclerose (MS), dementie en de ziekte van Parkinson) of bij gebruik van bepaalde medicijnen.
Urine-incontinentie komt voor bij meer dan de helft van de zelfstandig thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45 jaar en ouder.Ook mannen kunnen last hebben van urine-incontinentie. Dit komt echter twee keer zo weinig voor als bij vrouwen.
Lichte / matige / zware incontinentie
Verliest u scheuten, maar kunt u nog wel plassen als u naar het toilet gaat? Dan spreken we van matig urineverlies. Leegt u uw hele blaas dan is er sprake van zware incontinentie.
Wat u als oudere zelf tegen incontinentie kunt doen
Uw huisarts kan nagaan of uw klachten met kleine aanpassingen (zoals bijvoorbeeld een speciaal dieet) kunnen worden verminderd of verholpen. Ook kan uw arts besluiten om u door te verwijzen naar een specialist.
Bij mensen met een neurologische ziekte werkt de blaas vaak niet goed. U hebt dan geen controle over uw blaasspieren omdat de zenuwen deze niet meer aansturen door de neurologische ziekte.
Zowel mannen als vrouwen kunnen last hebben van aandrangincontinentie (ook wel urge-incontinentie genoemd) wat ook de meest bekende vorm van incontinentie is. Aandrangincontinentie wordt veroorzaakt door een overactieve blaas.
Als de persoon waarvoor u zorgt plotseling niet kan urineren, raadpleeg dan direct een arts. Zorg ervoor dat de persoon waarvoor u zorgt minimaal 1.5L tot 2L vocht tot zich neemt per dag. Zorg ervoor dat u professioneel advies inwint over de behandeling en oorzaken van het urineverlies.
Hoe vaak komt het voor? Een op 4 vrouwen heeft ooit last van ongewild urineverlies: Het neemt toe met de leeftijd, tot 60% van de vrouwen ouder dan 70 jaar. De meest voorkomende vorm is gemengde incontinentie, vooral bij 70-plussers.
Incontinentie houdt in: onwillekeurig urineverlies, ofwel 'je plas niet meer op kunnen houden'. Het is geen ziekte, maar het gevolg van een verstoring van de vulling van de blaas of van problemen tijdens de lozing van urine. Meestal werken de blaasspier, de plasbuisspieren, of de bekkenbodemspieren niet goed meer.
Als je bier, wijn of sterkedrank drinkt, maken je nieren meer urine aan. Daarom moet u vaker naar de wc naarmate u meer alcohol drinkt. Wat ook niet helpt: alcohol vermindert het signaal naar de hersenen dat de blaas vol zit. De kans op ongewild urineverlies wordt zo veel groter.
Incontinentie is vrijwel altijd goed te behandelen. Je kunt door middel van oefeningen leren om je bekkenbodemspieren bewust aan te spannen en weer te ontspannen. Ook kun je leren om bewust (plotselinge) verhoging van de buikdruk op te vangen. Zo kun je urine-incontinentie meestal verminderen of zelfs verhelpen.
In bepaalde gevallen is de incontinentie een blijvende kwaal. Ons lichaam bevat spieren die onze urine en stoelgang ophouden. Wanneer deze spieren beschadigd raken tijdens een operatie kan incontinentie het gevolg zijn. Vaak gaat het om tijdelijke stressincontinentie.
Inleggers met plakstrip
U kunt deze inleggers gebruiken als kleine tot grote hoeveelheden urine verliest. U kunt ze ook gebruiken bij matige ontlastingsincontinentie. Inleggers met een plakstrip draagt u in uw eigen ondergoed. De plakstrook zorgt ervoor dat de inlegger goed op zijn plek blijft zitten.
Verlies van urine en/of ontlasting kan leiden tot huidproblemen, zoals roodheid en jeuk. Wij noemen dit vochtletsel of IAD (incontinentie geassocieerde dermatitis). De kwetsbare huid van vaak oudere mensen is minder bestand tegen bacteriën en schimmels in de urine of ontlasting die de huid kunnen aantasten.
Bij aandrangincontinentie ontstaat er een plotselinge neiging om te plassen die u niet kunt stoppen. De blaasspier knijpt onverwacht samen en u plast zonder dat u van tevoren gewaarschuwd bent. Vaak is de tijd te kort om het toilet te bereiken. We noemen aandrangincontinentie ook wel 'urge-incontinentie'.
Hoewel er geen genezing voor urineverlies bestaat, kunnen verschillende behandelingen helpen de symptomen te verminderen of weg te nemen. Veel gevallen kunnen worden verholpen met eenvoudige behandelingen zoals medicijnen, bekkenbodemoefeningen, en een operatie of verandering van levensstijl.
Overloop- of druppelincontinentie komt zowel bij vrouwen als bij mannen voor. Bij mannen kan het komen door een prostaatvergroting of een vernauwing van de plasbuis. Bij vrouwen kan een verzakking een oorzaak zijn. Andere oorzaken zijn een urineweginfectie, een zwakke en krachteloze blaas.