Vernieling, (winkel)diefstal, straatroof, overval en mishandeling: als jongeren tussen de 12 en 23 jaar strafbare feiten plegen, spreken we van jeugdcriminaliteit. Kinderen jonger dan 12 jaar kunnen niet strafrechtelijk worden vervolgd.
In 2015 ging het om 35 procent van de minderjarigen. Het percentage zelfgerapporteerde criminaliteit is daarmee relatief stabiel gebleven. Geweldsdelicten, vermogensdelicten en vandalisme komen het meest voor: respectievelijk 20,7 procent, 19,4 procent en 13,4 procent).
Jonge mensen plegen in verhouding tot oudere mensen veel meer criminaliteit. Veel daders beginnen als zij rond hun 15e of 16e jaar zijn en stoppen met het plegen van delicten rond hun 25e. Er zijn maar heel weinig daders actief na hun 25e jaar.
Jongeren worden het meest verdacht van vermogensdelicten, zoals diefstal. Dit geldt zowel voor mannen als vrouwen en jongeren van verschillende leeftijdsgroepen. Bij jongens van 15 tot 18 jaar kwamen deze delicten met 1,6 procent het meest voor in vergelijking met andere jongeren.
In 2021 werd 1,6 procent van de jongeren van 12 tot 25 jaar verdacht van een misdrijf. Tussen 2010 en 2021 nam het aantal als verdachte geregistreerde jongeren af, alleen in 2019 nam dit toe.
In vergelijking met leeftijdgenoten met een andere achtergrond komen de onderzochte jongeren twee keer zo vaak in aanraking met de politie. Van alle jongeren hebben 18,5 procent een strafblad; bij de Marokkaanse jeugd is dat 40 procent.
Jeugdcriminaliteit wordt ook wel jeugddelinquentie genoemd. Als een minderjarige strafbare feiten heeft gepleegd, kan de jeugdrechter maatregelen nemen ten aanzien van de jongere. Deze materie valt grotendeels onder de bevoegdheid van de gemeenschappen.
verveling, spel/ vermaak, actie/ spanning, frustratie, prestige in een groep, groepsgedrag. Jongens vertonen vaker crimineel gedrag, dit omdat het bijvoorbeeld minder goed gaat op school. Groot deel jongeren pleegt kleine delicten, meeste stoppen op volwassen leeftijd (door baan, gezin).
De politie wil crimineel gedrag van jongeren terugdringen. Daarvoor werkt zij samen met gemeenten, het Openbaar Ministerie, Halt, Jeugdbescherming, het onderwijs en de Raad voor de Kinderbescherming. Zo kunnen criminele jongeren gezinsbegeleiding krijgen of hulp van school.
De wetgever deelt de misdrijven in, in drie categorieën: misdaden, wanbedrijven en overtredingen. Dit onderscheid is gebaseerd op de aard van de mogelijke straf: Een misdrijf waarop een criminele straf staat, is een misdaad.
Eerste onderscheid soorten misdrijven
Eerst dient nog opgemerkt te worden dat er twee smaken bestaan qua misdrijven: Lichte misdrijven (feit waarbij de verdachte niet meer dan 6 jaar gevangenisstraf opgelegd krijgt) Zware misdrijven (feit waarbij de verdachte meer dan 6 jaar gevangenisstraf opgelegd krijgt)
Bij diefstal of inbraak waarbij geen dreiging of geweld is gebruikt, gaat het over het algemeen om een eenvoudig, licht misdrijf: de officier van justitie eist maximaal 1 jaar gevangenisstraf.
Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek blijkt dat 2,4 procent van de Nederlanders met een migratieachtergrond wel eens verdacht is van een misdrijf. Bij inwoners met een Nederlandse achtergrond is dat maar 0,7 procent.
Misdrijven waarop een boete, hechtenis of gevangenisstraf staat van maximaal 3 jaar. Zoals stroperij en het niet opvolgen van een ambtelijk bevel. Misdrijven waarop een gevangenisstraf staat van meer dan 3 jaar. Bijvoorbeeld diefstal, oplichting en vervalsing van documenten.
Crimineel gedrag is een complex fenomeen. Het omvat klassieke delicten zoals vandalisme, diefstal en geweld, maar ook meer georganiseerde en geavanceerde vormen van misdaad zoals internationale drugs- en mensenhandel, online afpersing en cryptojacking.
Straffen voor kinderen jonger dan 12 jaar
Jongeren onder de 12 jaar kunnen dus niet door een rechter of officier van justitie worden gestraft. De politie kan wel gewoon 'optreden', zoals aanhouden en verhoren. Bij '12-minners' die een misdrijf plegen wordt altijd een zorgmelding gedaan.
Iemand wordt crimineel genoemd wanneer hij voortdurend tegen de algemeen geldende maatschappelijke regels ingaat. Deze regels kunnen overigens van cultuur tot cultuur verschillen. In bijna alle culturen worden echter diefstal, toebrengen van lichamelijk letsel, chantage, verkrachting, doodslag en moord veroordeeld.
jeugdigen zijn de mensen tot 18 jaar.
Het jeugdrecht ziet zowel op het jeugdstrafrecht als op het civiele recht zoals ondertoezichtstelling, uithuisplaatsing en gezags- en omgangskwesties. Telkens staat de jeugdige centraal. Ons team, dat bestaat uit verschillende gespecialiseerde advocaten, staat jeugdigen bij met deskundig advies en begeleiding.
Criminele jeugdgroepen
Deze groepen zorgen voor veel overlast, plegen ernstige strafbare feiten en zijn een negatief voorbeeld voor opgroeiende jeugd in hun wijk. De aanpak van criminele jeugdgroepen is prioriteit van het OM. Door de combinatie van preventie, zorg en repressie wordt een effectieve aanpak neergezet.
Als er een vrijheidsstraf of taakstraf is opgelegd, gebeurt dit na tien jaar. In de wet staat ook dat misdrijven waarbij minder dan zes jaar gevangenisstraf is gesteld, twintig jaar blijven bestaan. Als er zes jaar of meer gevangenisstraf is gesteld, worden ze pas na dertig jaar verwijderd.
Bij overtredingen blijven de gegevens 5 jaar bewaard (als er een taakstraf of vrijheidsstrafvoor is opgelegd blijven ze 10 jaar bewaard). Voor misdrijven blijft het 20 jaar; of 30 jaar bewaard (als de maximale straf van het strafbare feit 6 jaar of meer is) en. Bij zedenmisdrijven blijft het 80 jaar bewaard.
Zolang u een strafblad heeft, mag u sommige beroepen niet uitoefenen.Zoals advocaat, leraar of deurwaarder. Voor sommige beroepen heeft u een VOG (Verklaring omtrent gedrag) nodig. Een strafblad kan betekenen dat u geen VOG krijgt.