De zilver- en kleine mantelmeeuwen broeden veel in het Nationaal Park 'Duinen van Texel'. In alle duingebieden zijn kolonies te vinden. De grootsten bevinden zich aan de zuidkant grofweg tussen de Geul, paal 9 en de Horsmeertjes in. Er zijn ook grote kolonies in de duinen rond de monding van de Slufter.
De meest voorkomende meeuwensoorten aan onze kust zijn de zilvermeeuw (Larus argentatus), de kokmeeuw (Larus ridibundus), de kleine mantelmeeuw (Larus fuscus), de stormmeeuw (Larus canus) en de grote mantelmeeuw (Larus marinus).
Een volwassen zilvermeeuw kan sterk op andere meeuwen lijken maar is vooral goed te onderscheiden door zijn roze poten. Verder heeft de zilvermeeuw een zilvergrijze mantel (dit zijn de bovenvleugeldekveren), een witte kop en een dikke gele snavel met een rode vlek.
Maar een aantal soorten meeuwen kom je de laatste decennia steeds vaker binnen steden en dorpen tegen. De kokmeeuw, de zilvermeeuw en de kleine mantelmeeuw zal je het vaakst zien. Pas op als je een bakje friet in je handen hebt! Deze vogels zijn echte alleseters geworden en pakken je eten in een vlucht zo af.
Meeuwen zoeken 's avonds zeeën, meren, rivieren, plassen of spaarbekkens op om te overnachten. Daar zitten ze op een veilige afstand van predatoren. Vooral open wateren die vanuit de lucht snel in het oog springen zijn zeer geliefd.
De meeuwen vormen een niet alledaags schouwspel van soms hele wolken meeuwen die honderden meters boven de grond, zigzaggend door de lucht zweven, om te happen naar mieren in de lucht. Mannetjesmieren vliegen tijdens deze zogenaamde bruidsvlucht omhoog, achter de mierenkoninginnen aan.
Ten eerste is de kleine mantelmeeuw weg. Deze trekt in de winter naar Engeland en zelfs naar de kust van Afrika. De zilvermeeuw blijft wel in Nederland. Deze meeuwen maken vooral herrie als zij jongen hebben.
De volwassen zilvermeeuw heeft een witte kop, staart en onderzijde, grijze vleugels en rug. Zijn vleugelpunten zijn zwart met witte vlekken. Een jonge zilvermeeuw is geheel grijsbruin. Pas in de tweede winter krijgt die grijze bovendelen.
De grote mantelmeeuw is een kolossale vogel: het is de grootste meeuw ter wereld. Hij komt het meest voor aan de kust van IJsland, Noorwegen en de Britse Eilanden. In Nederland is deze reuzenmeeuw ook veel waar te nemen en hij broedt hier sinds 1993 ook jaarlijks, in toenemend aantal.
Simpel: het dier staat, anders dan de eend, fazant of houtdief, niet op de jachtlijst. Je mag er dus niet op jagen. En als er wel een meeuwenpasteitje op het menu stond, zou dat maar een klein hapje zijn. Want een meeuw lijkt behoorlijk groot, maar bestaat goeddeels uit veren.
Volwassen meeuwen
Volwassen vogels hebben een grijze rug. De vleugels zijn grijs met wat blauw erdoor. De vleugeltoppen zijn zwart en de rest van het lijf is wit. Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes zit hem in de grootte, niet in de kleur.
Je kunt onder andere denken aan een vlieger als meeuwen verschrikker. Ook kun je meeuwen verjagen met laser. Ook meeuwenoverlast op daken is goed tegen te gaan. Op donkere en bewolkte dagen kunnen je meeuwen verjagen met een handlaser of met een laserautomaat.
„Het betreft een seksuele lokroep, zeg maar het meeuwen-equivalent van de grommende motor of de opgevoerde brommer.” Met hun stemgeluid proberen de dieren een partner aan te trekken. Ook willen ze er een territorium mee veroveren of verdedigen. Dat verklaart waarom de dieren vooral krijsen rond de broedperiode.
Kleine meeuw. In de winter heeft de koptekening wat weg van een koptelefoontje, in de zomer is de kop van de volwassen vogel chocoladebruin. Lichtgrijs van boven. De voorvleugel is wit van boven, de handvleugel is van onderen donker leigrijs.
Chocolade en avocado bijvoorbeeld. Maar wat maakt hen 'killers'? Er zijn een aantal dingen die je vogels nooit in hun snavel mogen krijgen. Ook al eten ze deze zaken graag – chocolade, avocado en alcohol zijn taboe voor onze gevleugelde vrienden, want ze kunnen levensgevaarlijk voor hen zijn.
Meeuwen zijn verdreven uit de duinen door vossen. Ook op de veiligere daken in de stad hebben ze nog steeds natuurlijke vijanden. Dat zijn natuurlijk roofvogels, maar ook de eigen soort is niet te vertrouwen.
De grotere soorten krijgen na vier jaar hun volwassen verenkleed, bij de kleinere soorten is dit over het algemeen na twee jaar al het geval. De grootste soorten hebben een hoge levensverwachting: er is een geval bekend van een zilvermeeuw die 49 jaar werd.
Het geluid van Meeuwen
Het wordt meestal omschreven als gekrijs of geschreeuw, en hoewel ze inderdaad behoorlijk kunnen krijsen hebben ze een veel breder scala aan geluiden. Het doet me soms denken aan geluidjes die baby's maken, of lachende oude kerels.
In een enkel geval schampt de vogel langs je hoofd of schouder. Zo'n schijnaanval is niet bedoeld om je te verwonden, maar slechts om je schrik aanjagen. De vogel wil dat je uit zijn buurt verdwijnt.
Geef meeuwen geen eten
Meeuwen hebben geen extra voer nodig. Voeren is ongezond voor de dieren en het trekt ook ongewenste diersoorten aan. Het kan ook leiden tot geluidsoverlast en agressief gedrag van de meeuwen. In Haarlem is het in de openbare ruimte bovendien niet toegestaan om vogels te voeren.
Zilvermeeuwen nestelen zowel langs rotskusten als in meer zandige kustgebieden. Hoewel ze in gemengde kolonies met Kleine mantelmeeuw voorkomen, verkiezen ze doorgaans plaatsen met iets hogere en ruigere vegetatie dan Kleine mantelmeeuwen.
Meeuwen zoeken broedplekken op daken van huizen of andere gebouwen. Daar zitten ze veilig en kunnen ze onbezorgd hun eieren uitbroeden. Voorheen zag je ook grote groepen meeuwen op open vuilnisbelten buiten de stad.
Of meeuwen niet aan de kustlijn horen in plaats van in het binnenland? Ingeborg: “Tja, ze komen van oudsher voornamelijk aan zee voor. Daar is echter lastiger eten te vinden. Ook zijn er meer roofdieren, zoals de vos, die hun eieren eet.