Patiënten die door bloedvergiftiging (sepsis) in shock raken worden behandeld met het bloeddrukverhogende medicijn noradrenaline.
Beta-lactam antibiotica zijn de eerste keus bij de behandeling van sepsis. Dit zijn bacteriocide (ze doden dus de bacteriën, sommige antibiotica zijn bacteriostatisch, zij remmen de groei van bacteriën) en hebben van alle antibiotica relatief weinig bijwerkingen.
Als de infectie wordt veroorzaakt door een bacterie, krijgt u antibiotica via een infuus. Als de infectie door een virus, schimmel of parasiet wordt veroorzaakt, krijgt u mogelijk een andere behandeling. Soms is het nodig om de infectie te bestrijden met een operatie of het plaatsen van een drain.
Momenteel bestaat de behandeling van sepsis vooral uit antibiotica om de infectie te bestrijden en orgaan-ondersteunde therapie. Hierbij moet gedacht worden aan vocht, medicatie om de bloeddruk op peil te houden en de hartspier beter te laten werken, kunstmatige beademing en nierfunctievervangende therapie (dialyse).
Een ander woord voor sepsis is bloedvergiftiging. De meeste ontstekingen verlopen goed. Een patiënt is dan een tijdje ziek, maar wordt wel weer beter. Soms zelfs zonder behandeling.
Sepsis is een 'INFECTIE met SOS-signalen'
–signalen dat organen moeite krijgen, zoals toenemende kortademigheid, snelle hartslag, duizeligheid, verwardheid/sufheid.
'Sepsis is een extreme ontstekingsreactie van het lichaam op een infectie', zegt dr. Ken Dewitte, spoedarts en coördinator van het sepsis-team. 'Longontsteking, een wondje in de voet, een ontsteking van de urinewegen enzovoort, het kan allemaal leiden tot sepsis. Daarbij raken bacteriën in de bloedbanen.
Wanneer ben ik beter na een sepsis? Ongeveer de helft van de mensen is binnen 1 jaar beter na een sepsis. Sommige mensen houden langer klachten. En sommige mensen houden altijd klachten.
Als u een sepsis heeft, wordt u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gebracht voor een behandeling. U moet snel vocht via een infuus krijgen. In het ziekenhuis krijgt u verschillende onderzoeken om erachter te komen wat de oorzaak is van de sepsis. Zoals bloedonderzoek en een longfoto.
De term 'sepsis' wil dus zeggen dat de ontstekingsreactie van het lichaam uit de hand loopt. Het lichaam verliest de grip op zijn eigen reactie op een infectie. Ook wanneer bacteriën niet aantoonbaar zijn in de bloedbaan kan evengoed de reactie van het lichaam op de infectie ontspoord zijn.
Sepsis wordt in circa 52 % van de gevallen veroorzaakt door grampositieve bacteriën (vooral S. aureus en Streptococcus pneumoniae), 38 % door gramnegatieve bacteriën (vooral Escherichia coli, Klebsiella spp. en Pseudomonas aeruginosa), 5 % door polymicrobiële infecties, 1 % door anaeroben en 4 % door schimmels.
Na een sepsis kun je zenuwpijnen ervaren, bijvoorbeeld 'pijnscheuten' in armen of benen of een branderig gevoel. Sommigen hebben juist last van gevoelloze plekken. Weer anderen hebben moeite met het coördineren van bewegingen omdat de zenuwen minder goed hun werk doen.
Sepsis (bloedvergiftiging) is een ernstig ziektebeeld, waaraan mensen kunnen overlijden. Dit ziektebeeld kan plotseling ontstaan en iemand wordt in korte tijd ernstig ziek. Het is een infectie, meestal veroorzaakt door een bacterie dat door een ontsteking in de bloedbaan terecht is gekomen.
Hoe lang u op de Intensive care moet blijven, hangt af van uw gezondheid en medische achtergrond.Dat kan 1 dag zijn of langer.
Sepsis is een levensbedreigende aandoening
Het is zeker geen aandoening die vanzelf over gaat. Soms kan iemand thuis behandeld worden maar dat kan alleen in situaties waarin de sepsis nog in het allereerste begin verkeert.
bloedonderzoek: meten van ontstekingswaarden en werking van uw organen. bloed of urine op kweek zetten: kijken of daar een ziekteverwekker gevonden kan worden. röntgenonderzoek van de longen: kijken of er sprake van longontsteking is.
Kenmerkende vroege symptomen zoals koorts, koude rillingen en een verhoogde hartslag kunnen wijzen op andere, minder ernstige ziekten. Maar als het wél sepsis is kan een patiënt binnen 24 uur na de eerste symptomen overlijden.
Omdat een sepsis levensbedreigend is, start de intensivist (de arts op de Intensive Care) direct met de toediening van een antibioticum. Als er bloeddrukdalingen optreden, wordt dit gecompenseerd door vocht toe te dienen via een infuus.
Ongeveer een derde heeft intensive care-behandeling nodig. Eén op de vijf van hen overlijdt. Van de patiënten met sepsis die geen intensive care-behandeling nodig hebben, overlijdt één op de acht.
Patiënten met sepsis hebben een ernstig ontregeld immuunsysteem, waardoor de al aanwezige infectie niet goed kan worden opgeruimd en er nieuwe infecties kunnen optreden met een verhoogde kans op overlijden.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Consequenties voor de praktijk. Toediening van een lage dosering hydrocortison aan patiënten met ernstige sepsis voorkomt het ontstaan van septische shock niet en heeft ook geen effect op andere belangrijke uitkomstmaten, zoals duur tot het ontwikkelen van shock, mortaliteit, opnameduur of mate van orgaanfalen.
Voor het eerst werden daarin harde en schrijnende cijfers gegeven: in 2017 stierven wereldwijd 11 miljoen mensen aan sepsis. 1 op de 5 doden wereldwijd hield verband met sepsis.
De oorzaak is meestal een zeer klein wondje waar net de verkeerde (huid)bacterie in terecht komt. Deze huidbacterie draagt iedereen bij zich en is principe onschuldig. Vaak staat het opgelopen wondje niet in verhouding met de pijnklachten die mensen ervaren.