EEN URN - GROOT OF KLEIN? Een urn voor alle as van een overleden volwassen persoon moet een inhoud hebben van ongeveer 3 - 3.5 liter. Helaas is van tevoren niet met 100% zekerheid te bepalen of deze inhoud altijd voldoende is. Soms is een urn met een inhoudsmaat van ongeveer 3.5 liter à 4 liter nodig.
De hoeveelheid as die overblijft na crematie van een overleden volwassen persoon is doorgaans ongeveer 3 tot 3,5 liter. Helaas is van tevoren niet met 100% zekerheid te bepalen of een urn inhoud van 3 tot 3,5 liter in alle gevallen voldoende is. Soms is een urn met een inhoudsmaat van ongeveer 3,5 tot 4 liter nodig.
De hoeveelheid as van uw overleden dierbare dat vrijkomt na de crematie. De gemiddelde hoeveelheid as die vrijkomt na de crematie van een volwassene is ongeveer 3 tot 3.5 liter.
De kosten van een plastic of kartonnen urn zijn vaak het goedkoopste en betaald u meestal niet meer dan 100 euro. Voor urnen gemaakt van giethars zijn de kosten iets tussen €25 en €160. De kosten van urnen gemaakt van houtfineer of soortgelijke materialen bedragen ongeveer €30 tot €140.
De hoeveelheid as die van een mens van 75 kilo overblijft bedraagt gemiddeld 3 liter. Van een huisdier tot 25 kilo maximaal 1 liter. Het dierencrematrorium levert u deze as meestal in een koker of asbus. U kunt in onze Dierenurnwinkel voordelig een urn uitzoeken waar deze asbus of koker inpast.
Van een volwassen persoon blijft ongeveer 1,5 kg as over na een crematie.
Asbus afmeting
De standaard asbus van het crematorium is zo'n 24 cm hoog en 9 cm breed.
Nabestaanden kunnen de as van hun overleden dierbare thuis bewaren, maar ze kunnen het ook bijzetten op een begraafplaats of bij het crematorium. De as kan zowel onder als boven de grond worden bewaard. Voordat de as een plek krijgt kiezen de meeste mensen eerst iets uit waar ze de as in bewaren.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de ovenruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
Eén van de stoffen die het makkelijkst vergaan, zeker wanneer het over 100% katoen gaat. In een (georganiseerd) composteringsproces zou het materiaal ongeveer na 1 week tot 5 maanden verdwenen moeten zijn.
Als volwassene contact hebben met een overleden dierbare is mogelijk. Alleen is de mate waarin dit lukt afhankelijk van jouw persoonlijke proces en status. Soms wil je ze zo graag spreken, alleen heb je toch nog hulp nodig van bijvoorbeeld een medium of helderziende om dit te kunnen doen.
Officieel mag je de as uitstrooien op de daarvoor aangewezen plekken bij crematoria en andere mooie aangewezen plekken in Nederland. Op open zee is ook geen probleem. Wil je toch iets anders, dan zijn hier per gemeente verschillende regels voor.
Strooi de as laag bij de grond of graaf een kuiltje waar de as in kan. De as kan je bedekken met bladeren. Als je gaat verstrooien op het water, houd er dan rekening mee dat de as een tijdje op het water blijft liggen. Bloemblaadjes of bloemen kunnen dat beeld een beetje verzachten.
Waarom wordt as niet meteen vrijgegeven? In Nederland wordt na een crematie niet meteen het as vrijgegeven. Hiervoor is een vaste periode van 1 maand vastgelegd in de As-wet. Een reden hier van is dat de overheid hierdoor nog een maand de mogelijkheid heeft het as te onderzoeken.
Er is nog een andere reden waarom de asresten pas na een maand vrijgegeven worden. Het geeft justitie de kans de as te onderzoeken op zaken die kunnen wijzen op een niet-natuurlijke doodsoorzaak. Denk bijvoorbeeld aan gifsporen. Gelukkig is daar in veruit de meeste gevallen geen reden toe.
Het bijzetten van een urn in een nis in een columbarium bij een crematorium kost gemiddeld ongeveer 110,- per jaar. Voor 10 jaar dus ruim 1.000,- euro. Deze tarieven liggen bij de meeste crematoria op hetzelfde niveau.
Bij een crematie wordt de temperatuur in een crematieoven opgedreven tot het niveau dat de kist vanzelf ontvlamt. Daarmee start de crematie. Het lichaam van de overledene wordt gereduceerd tot as en een groot deel van de botten. De botten verbranden dus niet helemaal tijdens de crematie.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Volgens de meeste mensen en religies gaat het zo: als je lichaam sterft, treedt je onstoffelijk ziel eruit, om op weg te gaan naar het hiernamaals of een volgend leven. Een aardig idee, dat het helaas zonder wetenschappelijk bewijs moet stellen – en niet omdat wetenschappers hebben nagelaten ernaar te zoeken…