Al vanaf 6 maanden kan je baby de eerste tekenen van verlatingsangst en eenkennigheid laten zien. Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is.
Verlatingsangst is de angst van je kind dat je hem verlaat. We spreken van verlatingsangst als je kind gaat huilen zodra vertrouwde mensen (zoals jij) weggaan, zelfs al is het maar voor even. Je kind kan de situatie nog niet goed overzien en dat maakt hem of haar boos en/of verdrietig.
Hoe lang duurt de angst om alleen te zijn bij je baby? Verlatingsangst bij je baby is helaas niet iets dat na een paar weken overgaat. Bij veel baby's start het vanaf de 6 maanden (kan eerder of later). De piek van de mate waarin je kind er last van heeft, bereikt hij/zij tussen de 8 en 18 maanden.
Eenkennigheid komt meestal voor als je kind tussen een en twee jaar oud is. Het is in deze fase heel normaal dat je kind zich aan je vastklampt. Dat hoort bij de normale ontwikkeling.
Vaak blijkt verlatingsangst te maken te hebben met een onveilige hechting in de kindertijd. Het kind heeft het proces van weggaan van ouders en weer terugkomen niet goed 'verwerkt' of geaccepteerd. Ze zijn emotioneel onzeker geworden.
Wanneer je last hebt van de angst om verlaten te worden, zien we dit als een angststoornis. We behandelen deze dan ook zo. Maar wat betekent dit dan concreet voor jou? Met behulp van Cognitieve Gedragstherapie kun je de verlatingsangst onder controle krijgen.
Het is niet bewezen dat verlatingsangst erfelijk is, maar wel is het zo dat kinderen waarvan één van de ouders last heeft van verlatingsangst, zelf ook vaker last hebben van verlatingsangst. Kortom, verlatingsangst is zeker niet altijd erfelijk. Ook aangeleerd gedrag en omgevingsfactoren spelen een rol.
Al vanaf 6 maanden kan je baby de eerste tekenen van verlatingsangst en eenkennigheid laten zien. Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is.
Je kan scheidings- of verlatingsangst verminderen door niet fysiek aanwezig te zijn in dezelfde kamer van je baby, maar wel in de kamer ernaast wat geluid te maken. Zing bijvoorbeeld een liedje of rommel wat in de kasten. Zo beseft je kleintje dat je wel nog in de buurt bent, ook al kan het je niet zien.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Baby gecontroleerd laten huilen: gecontroleerde uitdoving/ graduele extinctie. Dat is de welbekende '5-10 minuten regel', ook wel de gradual extinction of de gecontroleerde uitdoving genoemd.. Hierbij ga je elke 5 minuten terug om je baby of kind te troosten en het aantal minuten voer je stapsgewijs op.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Baby's zullen in de eerste maanden regelmatig huilend wakker worden 's nachts, omdat ze willen drinken, omdat ze een volle luier hebben of omdat ze gewoon jouw nabijheid willen voelen. Maar het kan ook dat je baby huilt in zijn slaap, zonder wakker te worden. Dat kan keihard huilen zijn of een beetje jammeren.
Slaapregressie 4 maanden: omrollen. Slaapregressie 8 maanden: zitten en kruipen. Slaapregressie 12 maanden: beginnen met lopen. Slaapregressie 18 maanden: zelfstandig lopen.
Sommige kinderen worden angstig als de ouder weggaat en beginnen te huilen. Deze angst heet scheidingsangst of verlatingsangst. Het is heel normaal dat je peuter zich aan jou vastklampt of bang is dat je niet meer terugkomt als je even weg gaat. Dat hoort bij de normale ontwikkeling.
Drie tot zes maanden.
Oké, niet vaak en niet lang maar toch. Je zal ook aan je kindje zien dat ze anders is, meer wakker lijkt te zijn en interesse heeft in de omgeving.
Hoe lang duurt de slaapregressie bij 18 maanden? Zoals bij elke slaapregressie is deze pas voorbij als je kind de ontwikkelingen die in de kinderschoenen staat, meer beheerst en zo zich weer meer kan richten op andere dingen. Zoals weer in het slaapritme komen en goed eten. Dit duurt 2 tot 4 misschien 6 weken.
Zorg voor een rustige omgeving en laat hem niet naar beeldschermen kijken vlak voor bedtijd. Misschien wil je peuter nog even spelen, of kan je hem een boekje voorlezen. Zeg op tijd dat het bijna bedtijd is, zodat je peuter weet dat het einde van de dag eraan komt.
Gebruik een vast bedritueel en maak jouw kind duidelijk dat hij lekker gaat slapen. Voor kinderen met verlatingsangst kan het helpen om nog een tijdje op de gang te rommelen en/of wat (huishoudelijke) klussen te doen op dezelfde verdieping. Je kan om de paar minuten even bij je kind gaan kijken.
Hij wordt zich heel erg bewust van zijn kleren, hij kan heel ijdel zijn en is heel bezitterig als het om zijn speelgoed gaat. Hij gaat nu kunst met een grote K maken: hij krast niet meer bij het tekenen, maar tekent nu bijvoorbeeld 'paarden', 'boten' en 'zichzelf. ' En hij kan echt van muziek genieten.
Uit internationaal onderzoek blijkt dat maarliefst 52% van de moeders zich (extreem) eenzaam voelenen tijdens de eerste periode na de geboorte hun kind. Hoe mooi en bijzonder het is om een kindje te krijgen; hoe heftig is ook de omschakeling om 24/7 verantwoordelijk te zijn voor een minimensje.
"De meeste mensen kennen wel bindings- en verlatingsangst", zegt singlecoach Meinou Lambeck. "Bindingsangst is de angst dat iemand te dichtbij komt. Verlatingsangst is het tegenovergestelde. Je gaat dan een relatie echt claimen, waardoor het stuk kan lopen."
Baby's kunnen angstig worden als papa of mama weggaat en beginnen te huilen. Dit heet scheidingsangst of verlatingsangst.