Hepatitis B is een soa (seksueel overdraagbare aandoening) die vooral voorkomt bij mannen die seks hebben met mannen. Het hepatitis B virus veroorzaakt een ontsteking van de lever. Je kunt het oplopen door onveilig te vrijen of via bloedcontact.
Hepatitis is een ontsteking van de lever, veroorzaakt door één van de hepatitis virussen. Hepatitis A, B en C zijn seksueel overdraagbaar. Het typische symptoom van hepatitis is geelzucht.
De virale vormen van hepatitis variëren al naargelang het betrokken virus: hepatitis A-virus (HAV), de minst ernstige vorm. hepatitis B-virus (HBV), de meest voorkomende en meest besmettelijke vorm.
Hepatitis B is een ontsteking van de lever door een virus. Besmet raken kan door onveilige seks of via bloed. Vaak geeft de ontsteking geen klachten. Uw bloed moet elk halfjaar gecontroleerd worden.
Een test op “hepatitis B surface antigeen”. Het is een deel van het oppervlak van het virus. Als dit aanwezig is (HBsAg positief), betekent dit dat iemand besmet is met het hepatitis B-virus. Het virus kan dan ook op anderen worden overgedragen.
Hepatitis A is een leverontsteking door een virus. Mogelijke verschijnselen zijn moeheid, misselijkheid, koorts, pijn rechts in de bovenbuik, gele huid en oogwit, donkere urine en beige ontlasting. De ziekte gaat vanzelf over. Het virus zit in de ontlasting en kan ook in de urine zitten.
Je kunt hepatitis A krijgen door contact met ontlasting van een besmet persoon. Bijvoorbeeld na toiletbezoek, of door besmet eten en drinken. Daarom is het belangrijk je handen te wassen voor het eten, voor het klaarmaken van eten en na een toiletbezoek. Er is een vaccinatie beschikbaar.
Besmetting vindt vooral plaats via bloed-bloedcontact. De ziekte komt veel voor onder spuitende drugsgebruikers. Zij kunnen besmet raken door bijvoorbeeld gezamenlijk gebruik van injectienaalden. Na het doormaken van een hepatitis C-infectie, ben je niet immuun voor het hepatitis C-virus.
Het virus kan voorkomen in vlees en ontlasting van onder andere varkens, herten en wilde zwijnen. Besmetting met hepatitis E kan plaatsvinden door het eten van besmet voedsel, zoals varkensvlees dat onvoldoende verhit is, en via besmet bloed.
Een hepatitis A-virusinfectie wordt nooit chronisch. De meeste patiënten met hepatitis A genezen uiteindelijk zonder restverschijnselen.
Door een chronische actieve hepatitis B-infectie kan na 10-20 jaar verlittekening van de lever ontstaan, levercirrose en leverfibrose. Mensen met chronische actieve hepatitis B kunnen op den duur ook leverkanker krijgen, waardoor mensen kunnen overlijden.
Hepatitis C wordt veroorzaakt door het hepatitis-C-virus en is de meest gevaarlijk vorm van hepatitis. Hepatitis C kent geen echte symptomen. U kunt hepatitis C oplopen door besmette (drugs)naalden. Vaak geneest hepatitis C niet vanzelf, en wordt de ontsteking van de lever chronisch.
Hepatitis A is de minst ernstige vorm van hepatitis. Deze vorm komt vooral bij kinderen voor, maar ook volwassenen kunnen de ziekte krijgen. In Nederland kan de ziekte voorkomen bij schoolkinderen en bij mensen die op reis zijn geweest in een land waar hepatitis A veel voorkomt, zoals Azië, Afrika, Zuid-Amerika.
Klachten zijn onder andere vermoeidheid, geen zin in eten, misselijkheid en soms geelzucht. De vergrote lever veroorzaakt buikpijn. De tijd dat je je ziek voelt varieert tussen enkele weken en 3 maanden of langer.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond? Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben. Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Hepatitis is een ontsteking van de lever. Deze kan veroorzaakt worden door een virus. Het is dan een virale hepatitis.
Bij acute hepatitis B hoeft u niet met medicijnen behandeld te worden. Het virus verdwijnt in 90 procent van de gevallen, meestal binnen zes maanden. In ongeveer 10 procent van de gevallen wordt de ziekte chronisch. Bij chronische hepatitis B hebt u soms wel behandeling nodig.
Nee, iemand die al een keer hepatitis B heeft gehad kan het niet meer opnieuw krijgen.
Voor volwassenen bestaat de combivaccinatie uit een serie van 3 injecties. De tweede vaccinatie krijgt u 4 weken na de eerste. De derde krijgt u dan een half jaar later. Let op dat u in ieder geval 2 vaccinaties kunt krijgen vóór vertrek.
Incubatietijd: 4 weken tot 6 maanden (meestal 2-3 maanden). Besmettelijke periode: ca 6 weken vóór klachten tot het verdwijnen van HBsAg/seroconversie naar anti-HBs. Chronisch geinfecteerden (HBsAg-dragerschap).
Je kan niet besmet raken door gewoon contact zoals handen geven, knuffelen of een zoen geven. Je kan ook niet besmet raken door het samen gebruiken van servies, bestek of een toilet. Iedereen kan hepatitis B krijgen.
Symptomen bij acute hepatitis kunnen zijn: moeheid, koorts, spier- en gewrichtspijn, misselijkheid en buikpijn, terwijl kleurverandering van urine, ontlasting, ogen en huid kunnen optreden. Hepatitis is een ontsteking van de lever. Het woord hepatitis komt van “hepar”, het Griekse woord voor lever.
Van mens tot mens. Mens op mens overdracht van het virus verloopt via contact met ontlasting, waarin het virus aanwezig is. Dit kan bijvoorbeeld wanneer iemand zijn handen in de mond steekt na contact met besmette oppervlakten, zoals een wc-bril.
De meeste volwassenen zijn na een aantal maanden weer genezen. Een klein deel van de volwassenen houdt het virus het hele leven in het bloed. Dit wordt chronische hepatitis B infectie genoemd. Een infectie met hepatitis B kan op den duur leiden tot ernstige leverziekte.