Onderzoek bewijst: katten voelen liefde voor hun baasje
Een onderzoek van de Amerikaanse Oregon State University in Corvallis wijst uit dat katten nauwer verbonden zijn met hun baasjes dan over het algemeen wordt gedacht.
Een groep Zweedse onderzoekers (Erikson 2017) heeft het gedrag van katten in reactie op afwezigheid van de eigenaar wél in een thuissituatie bestudeerd. De resultaten van dit onderzoek laten zien dat katten wel degelijk blij zijn hun eigenaar weer te zien (en misschien zelfs te missen) na een periode van afwezigheid.
Dat honden in staat zijn om emoties bij mensen te herkennen is inmiddels een feit, maar over katten is wat dat betreft nog niet veel bekend. Toch lijkt het er op dat katten wel degelijk doorhebben of hun baasje blij is of niet.
Elke katteneigenaar leert het humeur van zijn kameraadje te herkennen door zijn lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, de geluiden die hij maakt en de zeer bijzondere manier waarop hij beweegt. We weten dus instinctief wanneer onze katten opgewonden, blij, verdrietig, gefrustreerd of zenuwachtig zijn.
Als jouw kat met haar kop tegen je aan wrijft of met haar neus langs jouw schouder, borst of heup gaat, wil ze jou zo voorzien van haar geur. Daardoor worden jullie eigen lichaamsgeuren met elkaar gemengd. Dat is een soort territoriumafbakening. Jouw kat wil aan andere katten laten weten dat jij al een kat hebt.
Andere katten lijken 'beledigd' te zijnen gunnen hun baasje geen blik waardig. Maar veel katten zijn juist hartstikke blij als hun baasje thuiskomt. Ze miauwen, komen op schoot zitten of op je toetsenbord... Sommige katten volgen hun baasje overal naartoe.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Een kat die een soortgenoot verliest, kan behoorlijk van slag zijn. Dat kan zelfs gebeuren als ze elkaar niet konden luchten of zien. Er zijn ook verhalen bekend van katten die wegkwijnen als hun baasje overlijdt.
Ze kan nog zo schuldig kijken, maar zich schamen doet ze niet. Maar dat is een illusie, zegt Schilder. 'Als je hem met de hand van de tafel schuift, zal hij precies hetzelfde doen. ' Het dier kan zich niet schamen.
Nu blijkt dat niet alleen honden, maar ook katten ons vanalles proberen duidelijk te maken. Daarvoor doen ze zelfs zo veel moeite dat ze een eigen, voor mensen begrijpbare taal hebben ontworpen. Als katten met elkaar communiceren, doen ze dat niet met hun 'typische' miauw.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Een kat zoekt naar een warmtebron, en als ze die niet in de zon vinden, vinden ze het wel bij jou. Een kat slaapt simpelweg bij jou omdat die je leuk en gezellig vindt, ze voelen zich comfortabel en vallen daardoor gemakkelijk in slaap. Een kat markeert zijn territorium, zodat deze plek vertrouwd aanvoelt.
Katten zijn gewoon niet bang om oogcontact te maken met degenen van wie ze HOUDEN. Als je katje lekker opgerold op je schoot ligt, en je met grote ogen aanstaart, dan is dit zijn manier om te zeggen 'ik hou van jou'. We weten dat het raar klinkt, maar het is vrij letterlijk een liefdevolle blik.
Je kunt genoeg planten vinden die katten niet fijn vinden ruiken zoals: ooievaarsbek, vuurwerkplant, citroenverbena, wormkruid, Pyrethrum, citroentijm, geranium, munt, kattenschrik, goudsbloemen en lavendel.
Katten herkennen ons eerder aan onze stem en geur dan aan ons uiterlijk. Wie denkt dat alle katten het gezicht van hun 'baasje' herkennen heeft het mis. Ruim 46% van de katten in een onderzoek naar gezichtsherkenning, kon het gezicht van zijn eigenaar niet onderscheiden van andere gezichten.
Eenzaamheid zie je eerder terug bij een binnenkat. Leeft je kat deels buiten dan kan zij zelf bepalen hoeveel tijd zij besteedt met soortgenoten. Ook kan ze op straat aandacht vragen van passanten als ze daar behoefte aan heeft. Een binnenkat kan zich zelfs eenzaam voelen als er andere katten in het huishouden zijn.
In het wetenschappelijk tijdschrift 'Behavioural Processes' lieten psychologen van de Kyoto Universiteit in Japan zien dat katten, net zoals honden, een episodisch geheugen hebben. Dat wil zeggen dat ze heel goed specifieke gebeurtenissen kunnen onthouden, bijvoorbeeld een verjaardagsfeest of een ongeluk.
Het kan allebei, 1 of 2 katten. Maar als je kat niet zo van andere katten houdt, is het verstandiger om haar alleen te laten en geen tweede kat in huis te halen. Katten uit hetzelfde nest kunnen wel goed samen, omdat ze van jongs af aan al aan elkaar gewend zijn.
Als je kat of hond in de REM-fase zit en je zou ze wakker maken, kunnen ze erg schrikken. Door het schrikken zouden ze dan wel eens kunnen uithalen naar jou of je kind.”
Heeft ze geen honger of pijn, is ze comfortabel en weet je zeker dat ze zich niet verveelt of stress ervaart, dan is haar reden om jou wakker te houden vaak een roep om aandacht.
Hij drukt zijn harige kopje tegen je aan en zijn wangetjes wrijven langs je heen, waardoor hij zijn geur op jou achterlaat. Hij laat jou weten dat hij je leuk vindt en dat je van hem bent! Wanneer je kat op zijn rug gaat liggen en zijn buikje blootstelt aan jou, is dat een teken dat hij je vertrouwt.
Uit onderzoek van de Amerikaanse Oregon State University blijkt dat katten wel degelijk van mensen kunnen houden. Voor het onderzoek moesten 38 katten kiezen tussen menselijke aandacht, speeltjes en geuren. De helft van de beestjes koos zonder twijfel voor menselijke aandacht.
Onderzoekers van de Engelse universiteiten Sussex en Portsmouth hebben wetenschappelijk aangetoond dat je aan katten kunt laten weten of je vriendelijk bent door te 'praten' met je ogen. De onderzoekers keken naar de zogenaamde 'slow blink' die, vertaald naar menselijke communicatie, gezien kan worden als een glimlach.
Het kiezen van een metgezel, als het nu mens of kat is, wordt bepaald door dezelfde factoren: gedrag, houdingen en geuren. Als voorbeeld, een hoge stem, schreeuwen en snelle bewegingen richting de kat kunnen als bedreigend worden gezien.