Rattengif komt onbedoeld ook voor in veel wilde vogels en zoogdieren. Dat geldt vooral voor knaagdiereters zoals steenmarters, steenuilen, vossen, bunzings, kerkuilen en buizerds.
Ook huisdieren als katten kunnen het gif in hun lichaam krijgen. In principe zullen Bunzings en Steenmarters rattengif niet rechtstreeks opnemen. Knaagdieren zoals ratten en muizen uiteraard wel. Maar net die knaagdieren vormen een lekkere hap voor een hongerige Bunzing of Steenmarter.
Nadat een hond dus rattengif heeft ingenomen ontstaan er na een paar dagen bloedingen. Meestal zijn dit inwendige bloedingen en is dit uitwendig niet waarneembaar. Een hond wordt sloom, bleek en koud en zal door bloedverlies overlijden. Soms ontstaan er longbloedingen en kan een hond bloed ophoesten.
Katten zullen niet snel iets vreemd of verkeerds eten. Toch kan een vergiftiging met rattengif ook ontstaan wanneer de kat bijvoorbeeld een rat opeet die rattengif heeft gegeten. Dit is erg gevaarlijk voor de kat. Deze rat is misschien al verzwakt of dood en een makkelijke prooi voor de kat.
Eén van de meestgestelde vragen die we regelmatig krijgen is of muizengif ook gebruikt kan worden bij het bestrijden van ratten. Het korte antwoord luidt: ja, muizengif werkt ook tegen ratten. Echter dienen ratten meer van het gif te eten voordat ze eraan dood gaan.
Rattengif komt onbedoeld ook voor in veel wilde vogels en zoogdieren. Dat geldt vooral voor knaagdiereters zoals steenmarters, steenuilen, vossen, bunzings, kerkuilen en buizerds. Ook de vogeljagende havik en sperwer scoren hoog.
En zoek je advies over onderzoek, ontwikkeling of monitoring? Rodenticiden, bestrijdingsmiddelen tegen bruine en zwarte rat en de huismuis, vormen mogelijk een gevaar voor andere diersoorten, zoals roofvogels, uilen, roofdieren, andere muizensoorten of vooral zaadetende vogels.
Als onze huisdieren hiervan eten kunnen ze er erg ziek van worden. Door rattengif wordt de bloedstolling verstoort, hierdoor kan een levensbedreigende situatie ontstaan. Neem daarom contact op met uw dierenarts als uw hond of kat ratten- (of muizen-) gif op heeft gegeten.
Welk effect heeft rattengif op mijn kat? Rattengif zorgt ervoor dat het bloed van je kat minder snel of helemaal niet stolt. Dit kan al leiden tot veel bloedverlies bij de kleinste wondjes. Ook inwendig kan je kat flink bloeden als gevolg van rattengifinname.
Toxiciteit. De LD50 (dosis waarbij 50% van de honden sterft) heeft een range die gaat van 0.25 mg/Kg voor brodifacoum tot 50 mg/Kg voor difenacoum. Voor een hond van 20 Kg met een concentratie van 0.005% actief product komt dat bijvoorbeeld voor brodifacoum overeen met 100 gram lokaas.
Muskil Pasta Fluo-NP rattengif 200g
Dit rattengif lokaas is in de vorm van pasta verpakt in zakjes van 10 gram. De gepatenteerde nieuwe combinatie bevat twee werkzame bestanddelen antistollingsmiddelen van de tweede generatie (bromadiolone en difenacoum).
Een bruikbaar hedendaags rattengif is smaak- en reukloos en heeft een uitgestelde werking. Ratten zijn lastig te doden met vergif, dit komt door hun eetgewoonten. Ze eten kleine beetjes, wachten even, en eten pas verder als ze niet meteen ziek worden.
Slakkengif. In slakkengif zit de stof metaldehyde, dat zeer giftig is voor huisdieren. Het gif is zeer aantrekkelijk voor honden, katten,vogels en egels.
Hoeveel rattengif precies dodelijk is voor een hond valt niet te zeggen. Dit hangt af van het gewicht en de grootte van de hond. Daarbij hangt het ook af van de tijd waarin de hond het gif binnenkrijgt. Als een hond de eerste dag(en) overleeft, zal na twee á drie dagen de bloedstolling compleet verstoord raken.
Waarom is rattengif verboden? Door onjuist gebruik van rodenticiden (rattengif) in de laatste decennia zijn ratten minder gevoelig en zelfs resistent geworden tegen de biociden die ingezet werden ter bestrijding van ratten. Ook is studie gedaan m.b.t. doorvergiftiging naar andere dieren zoals vogels, katten en honden.
11. Neem een kat! Katten zijn fijne huisdieren, ze komen graag op schoot liggen, vermaken zichzelf de gehele dag en hebben een heel goed jaag instinct. Katten jagen op muizen en ratten in en rondom je huis.
Vaak voorkomende symptomen van vergiftiging bij dieren zijn: Maagdarmklachten: misselijkheid, braken, diarree, buikpijn. Braken, speekselen, hoesten, benauwdheid. Neurologische verschijnselen: sloomheid, evenwichtsverlies, opwinding, spiertrillingen, spierkrampen.
Chocolade. Theobromine is een stof in chocolade die erg giftig is voor katten. Het kan diarree, overgeven, rusteloosheid en -in extreme gevallen- stuipen veroorzaken die mogelijk de dood tot gevolg hebben.
Soms treden verschijnselen vrij snel na de opname al op, maar soms ook pas na enkele dagen. Veel voorkomende verschijnselen zijn: Overgeven en diarree. Bloedingen.
Als je het vermoeden hebt dat je hond vergiftigd is met muizengif raden we aan om direct contact op te nemen met de dierenarts. Ook bij twijfel of als je hond een kleine hoeveelheid gif heeft ingenomen is het verstandig om de dierenarts te raadplegen.
Indien u vermoedt dat uw hond rattengif heeft gegeten, is het verstandig om zo snel mogelijk de dierenarts te bellen. Middels een injectie zullen we de hond laten braken. Als dit binnen 1 uur na opname gebeurt, is de kans groot dat een (groot) deel van het gif weer wordt uitgebraakt.
De symptomen van vergiftiging zijn afhankelijk van het soort gif. Veel gifstoffen veroorzaken maag- en darmklachten (braken en diarree).
ð Kies de juiste plek. Ratten en muizen lopen vooral langs de muren. Het is dus verstandig om het gif ook daar neer te leggen en niet in het midden van de kamer. Zo zullen de knaagdieren het gif tijdens hun dagelijkse route regelmatig tegenkomen en er meer van eten.
“Drie tot vier dagen na inname begint de rat te bloeden”, zegt Kristof Baert. “De bloeding op zich is niet pijnlijk, wel de opstapeling van bloed in gewrichten, hoofd en ingewanden.
Je kan in principe met gips kan je je eigen rattenvergif maken. Het is dan de bedoeling dat de ratten gipspoeder opeten, zodat het verhardt in de maag. Je kan het gips 'aantrekkelijker' maken door het te vermengen met lokaas. Denk maar aan pindakaas, bloem, maïsmeel, (chocolade)melk of aardappelen.