De cellen van deze bacterieachtige wezens, die prokaryoten worden genoemd, bevatten relatief weinig DNA en hadden geen celkern waarin dat DNA was opgeslagen. Ongeveer twee miljard jaar geleden ontstonden er meer complexe cellen. Die cellen, eukaryote cellen, waren groter, bevatten meer DNA en hadden een celkern.
Vrijwel alle cellen in ons lichaam bevatten erfelijk materiaal, met uitzondering van o.a. rode bloedcellen en bloedplaatjes. Die hebben immers geen celkern en daardoor geen DNA.
Ieder menselijk lichaam begint als één enkele cel: een bevruchte eicel. Deze cel ontwikkelt zich tot allerlei celtypes: huidcellen, levercellen, bloedcellen... Hoewel deze celtypes er allemaal anders uitzien en anders functioneren, bevatten ze allemaal precies hetzelfde DNA.
De exacte hoeveelheid erfelijk materiaal die elke plant in zijn cellen draagt, verschilt per soort. Maar welke plant veel of weinig DNA heeft, is niet van buiten te zien. Een grotere hoeveelheid DNA staat niet gelijk aan een complexere soort.
De verschillende soorten cellen hebben ieder een eigen taak in ons lichaam, bijvoorbeeld: Zenuwcellen: de zenuwcellen geleiden elektrische impulsen. Kraakbeencellen: deze cellen zorgen voor flexibiliteit en stevigheid in het kraakbeen. Botcellen: de botcellen zorgen voor stevigheid.
De cellen zijn van verschillende typen met een unieke eigen functie. Geschat wordt dat er meer dan 200 verschillende typen cellen aanwezig zijn in een volwassen mens . Enkele daarvan zijn als volgt: Stamcellen: Dit zijn de primaire cellen waaruit alle andere cellen ontstaan.
De functies van de organellen
celkern: bevat DNA/erfelijke eigenschappen, regelt de productie van eiwitten. Ook in chloroplasten en mitochondria bevindt zich DNA.
Planten hebben DNA (desoxyribonucleïnezuur) omdat ze levende wezens zijn. Hoewel chloroplasten en mitochondriën wat genetisch materiaal bevatten, bevat de kern het grootste deel van het DNA in plantencellen.
DNA aflezen
Het modelplantje Arabidopsis tha- liana (Zandraket), dat veel gebruikt wordt in genetisch onderzoek aan planten, was de eerste plant in 2000. Maar ook van Rijst en Sojaboon kent men inmiddels het DNA grotendeels. Sinds 2006 is ook de eerste DNA volgorde van een boom bekend: de Populier.
Als de telomeren 'op' zijn, kan er niet meer gedeeld worden en zal de cel normaal gesproken stoppen met delen of in apoptose gaan. De tumorcellen doen dit niet, die maken een stofje aan waardoor die telomeren groeien, zo kunnen ze langer doorgroeien.
Alle cellen in een complex meercellig organisme zoals een mens bevatten hetzelfde DNA ; het lichaam van zo'n organisme bestaat echter duidelijk uit veel verschillende soorten cellen. Wat maakt een levercel dan anders dan een huid- of spiercel? Het antwoord ligt in de manier waarop elke cel zijn genoom inzet.
Het is niet steeds precies gehalveerd. Van de 50 procent die een vader van zijn DNA doorgeeft aan zijn kind kan bijvoorbeeld 20 procent te herleiden zijn tot zijn vader en 30 procent tot zijn moeder.
Bijna elke cel in het lichaam van een persoon heeft hetzelfde DNA . Het meeste DNA bevindt zich in de celkern (waar het nucleair DNA wordt genoemd), maar een kleine hoeveelheid DNA kan ook worden gevonden in de mitochondriën (waar het mitochondriaal DNA of mtDNA wordt genoemd).
Het leven op aarde ontstond zo'n vier miljard jaar geleden. De eerste twee miljard jaar bestond dat leven enkel uit kleine, relatief simpele eencellige wezens. De cellen van deze bacterieachtige wezens, die prokaryoten worden genoemd, bevatten relatief weinig DNA en hadden geen celkern waarin dat DNA was opgeslagen.
Witte bloedcellen - ook wel leukocyten genoemd - zitten veel in je bloed en lymfeweefsel, maar zijn ook in de rest van het lichaam aanwezig. Ze beschermen je lichaam tegen lichaamsvreemde, schadelijke stoffen zoals virussen, bacteriën, schimmels, parasieten en gisten.
Eukaryoten zijn een groep van organismen met complexe cellen die een celkern en andere interne organellen bevatten. Ze behoren tot een van de drie domeinen van het leven, naast Bacteria en Archaea. Voorbeelden van eukaryoten zijn onder andere:Dieren: mensen, honden, katten, olifanten, enz.
Verschillende delen van een plant, zoals de bladeren, wortels en bloemblaadjes, bevatten allemaal identiek DNA . Maar in het blad werken de bladgenen; en in de wortel werken de wortelgenen, enzovoort.
Boomstammen en takken trillen mee met de geluiden om hun heen: vogels, stemmen, auto's en bouwgeluiden. En door hun wortelstelsels zijn bomen in staat trillingen van veraf in de grond te horen.
Ongeacht de soort, in het hout van dode bomen zijn er alleen sporen van gedegradeerd DNA . In onze handen kon dergelijk rudimentair DNA niet worden waargenomen in 1% agarosegels.
Jazeker , mens, dier en plant bevatten zowel DNA als RNA . Deze moeten in alle organismen aanwezig zijn, omdat de structuur en functie van elk organisme er direct van afhankelijk zijn.
Naast chromosomen in hun celkernen bevatten plantencellen ook DNA in organellen. Dit zijn aparte compartimentjes die een specfieke functie hebben, zoals chloroplasten voor fotosynthese (vastleggen van zonne-energie en CO2 in suikers) en mitochondriën (vrijmaken van energie uit suikers).
Het meeste DNA bevindt zich in de celkern (waar het nucleair DNA wordt genoemd), maar een kleine hoeveelheid DNA bevindt zich ook in de mitochondriën (waar het mitochondriaal DNA of mtDNA wordt genoemd). Mitochondriën (Figuur 5) zijn structuren in cellen die de energie uit voedsel omzetten in een vorm die cellen kunnen gebruiken.
In iedere cel van je lichaam zit DNA. Het DNA ziet eruit als lange draden die om elkaar heen gedraaid zijn. In het DNA zit informatie over al je erfelijke eigenschappen. De volgorde waarin de informatie op het DNA ligt, heet ook wel de code.
Het juiste antwoord is Mitochondria en Plastiden . Zowel mitochondria als chloroplasten bevatten hun eigen DNA en ribosomen. Zowel plantencellen als dierlijke cellen bezitten mitochondria. Het heeft zijn eigen DNA en speelt een metarol in de synthese van enzymen en de productie van energie.
Tijdens de bevruchting wordt een chromosoom van de moeder en een chromosoom van de vader gecombineerd. Als moeder geef je je baby dus altijd X mee en als vader een X of een Y.