Bij acute leukemie zorgt een tekort aan rode bloedcellen en bloedplaatjes voor bloedarmoede, bloedingen en onverklaarbare blauwe plekken. Door een tekort aan normale witte bloedcellen bent u vatbaarder voor infecties die daardoor ook vaker terugkomen en waarvan u langzamer geneest.
Bij leukemie bijvoorbeeld geeft het bloedonderzoek een abnormale stijging van het aantal witte bloedlichaampjes weer, maar ook een daling van het aantal rode bloedcellen en bloedplaatjes.
De diagnose wordt gesteld door onderzoek van uw bloed. Meestal onderzoeken we ook het beenmerg. Vaak is er geen sprake van leukemie, maar van bloedarmoede, te weinig bloedplaatjes of te veel of te weinig witte bloedcellen. Acute myeloide leukemie en acute lymfatische leukemie zijn agressieve vormen van leukemie.
Deze symptomen wijzen niet altijd op acute leukemie. Bloedarmoede komt bijvoorbeeld heel vaak voor terwijl leukemie zeldzaam is. Toch is het goed om bij onverklaarbare klachten naar de huisarts te gaan. Deze kan je bloed onderzoeken en eventueel extra onderzoek doen.
Dit kan te wijten zijn aan kwaadaardige aandoeningen zoals leukemie of aan aangeboren of verworven syndromen die de productie van witte bloedcellen beïnvloeden. Een hoger dan normaal aantal witte bloedcellen kan te wijten zijn aan: een bacteriële infectie (veel neutrofielen); kinkhoest of klierkoorts (veel lymfocyten);
De eerste symptomen (verschijnselen) van acute leukemie zijn vooral vermoeidheid en bloedarmoede. Ook kunt u vaker infecties hebben, blauwe plekken en slijmvliesbloedingen in mond en neus. Daarnaast ontstaan soms klachten als botpijnen, gezwollen tandvlees en klachten als gevolg van vergrote lymfklieren en milt.
De woekering van abnormale witte bloedcellen komt vooral tot uiting in: zwelling van de lever, de milt en de lymfeklieren. bot- of gewrichtspijn, zozeer zelfs dat het kind mank gaat lopen (dit is te wijten aan de woekering van leukemische cellen in het betrokken beenmerg)
U ernstige bloedarmoede wanneer u veel van klachten heeft of uw Hb-gehalte lager is dan 6,2.
Meest voorkomende symptomen
Toename van infecties door verminderde afweer; Zwaar of pijnlijk gevoel in de bovenbuik door een vergrote lever en/of milt; Vergrote lymfeklieren, die meestal niet pijnlijk zijn; Jeuk.
In een verder gevorderd stadium van acute leukemie komen de zieke witte bloedcellen in de bloedbaan terecht. En soms ook in de organen. Die kunnen dan overvol raken met leukemiecellen. Mogelijke symptomen hiervan zijn hoofdpijn en zwelling van het tandvlees.
Verschijnselen. Chronisch lymfatische leukemie wordt vaak bij toeval ontdekt bij bloedonderzoek omdat de witte bloedcellen, en dan vooral de lymfocyten, verhoogd zijn. De ziekte kan vele jaren aanwezig zijn zonder klachten.
De waarde ligt meestal tussen 4 en 10. Een lagere uitslag wijst op een verminderde aanmaak of een verhoogde afbraak van witte bloedcellen. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen bij medicijngebruik en na een infectie.
In het bloedbeeld worden de volgende bloedwaarden gemeten: Hemoglobine (Hb) - Bloedarmoede - Algemene moeheidsklachten. Leucocyten - Witte bloedcellen - Infecties. Bloedplaatjes (Trombocyten) - Voorkomen van Bloedverlies.
Als je te weinig bloedplaatjes hebt, ontstaan er problemen met de bloedstolling. Hierdoor heb je een groter risico op bloedingen. Bij een waarde van 20 tot 30 miljard bloedplaatjes per liter kan er al bij klein letsel een bloeding ontstaan.
Een normaal hemoglobinegehalte ligt bij mannen tussen de 8,5 en 11 millimolen per liter en bij vrouwen tussen de 7,5 en 10 millimolen per liter. Bij zwangere vrouwen mag de waarde na 30 tot 32 weken zwangerschap 6,3 millimolen per liter zijn.
Goedaardige bloedziekten
Bij deze aandoeningen kan er sprake zijn van een gebrekkige aanmaak van rode bloedcellen (aplastische anemie) of een verhoogde afbraak van rode bloedcellen. Tot de erfelijke aandoeningen behoort bijvoorbeeld Sikkelcelanemie en Thalassemie.
Bij MDS worden de bloedcellen niet goed aangemaakt. Het resultaat van deze gestoorde aanmaak zijn misvormde en niet goed uitgegroeide bloedcellen. Deze misvormingen worden dysplasie genoemd. Vandaar ook de naam: myelodysplasie (mergdysplasie).
Botpijn komt voor als er uitzaaiingen zijn in een van de botten van het skelet. Botpijn wordt vaak omschreven als een diepe, doffe pijn (zoals groeipijn) die je niet echt kunt 'aanraken'.
Mannen hebben bloedarmoede als het Hb lager is dan 8,5 mmol/l. Vrouwen hebben bloedarmoede als het Hb lager is dan 7,5 mmol/l. Voor zwangeren en kinderen zijn er andere getallen.
Bij bloedarmoede (anemie) heb je te weinig rode bloedcellen of werken ze niet goed. Er zijn verschillende oorzaken, waarvan de meest voorkomende een ijzertekort en vitamine B12-tekort zijn. In zeldzame gevallen ligt er een erfelijke aandoening aan bloedarmoede ten grondslag, zoals sikkelcelanemie of thalassemie.
De absolute transfusie-indicatie is Hb< 3 mmol/l. Ook mag de kwaliteit van leven bij de indicatie worden betrokken; hiertoe kan men eenvoudige leeftijdsparameters hanteren.
Leukemie kan in principe op alle leeftijden voorkomen, maar gemiddeld genomen komen de chronische vormen meer op oudere leeftijd voor (vanaf 50 jaar).
Als het aantal witte bloedcellen blijft toenemen kan het bloed stroperig worden waardoor het niet goed kan stromen in de kleinere bloedvaatjes. Klachten als benauwdheid, wazig zien, verwardheid of sufheid kunnen hiervan het gevolg zijn.
Door een woekering van deze lymfocyten ontstaat er een ophoping van niet goed werkende cellen in het lichaam, wat klachten kan geven. Deze klachten kunnen bestaan uit vermoeidheid, nachtzweten, koorts, opgezette lymfeklieren en bloeduitstortingen.