Als je ADHD of ADD hebt dan is het vooral belangrijk dat je een baan vindt waarin je al jouw energie en ideeën kwijt kunt. Een kantoorbaan waarbij je acht uur lang stil moet zitten en naar een scherm kijkt, past niet goed bij jou.
Hulpverlening, bijvoorbeeld ambulant begeleider, verpleegkundige, hulpverlener op een eerstehulpafdeling, politieagent, brandweerman. Sportsector, denk aan: medewerker bij een sportcentrum, topsporter. ICT: Systeembeheerder, software-ontwikkelaar. Horeca, bijvoorbeeld kok.
Iemand met ADHD is prima in staat om zijn of haar werkzaamheden naar behoren uit te voeren. Wel is het soms nodig dat er extra begeleiding is. Denk bijvoorbeeld aan het bewaren van overzicht bij grote projecten of het maken van een haalbare planning.
De ADHD-coach opleiding biedt je de mogelijkheid mensen met ADHD/ADD anders te leren begeleiden. De ADHD-coach opleiding is erop gericht mensen met (een vermoeden van) AD(H)D op een positieve manier te begeleiden.
Impulsiviteit: eerst doen en dan denken, anderen veelvuldig in de rede vallen, ongeduldig zijn, impulsief geld uitgeven, impulsief relaties en werk betrekkingen beginnen en beëindigen, voor de omgeving onbegrijpelijke beslissingen nemen.
De belangrijkste kenmerken van ADHD bij mannen en vrouwen zijn: problemen met de aandacht of de concentratie, moeite met organiseren, hyperactief of overbeweeglijk zijn en impulsiviteit.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Geef positieve aandacht
Zorg voor positieve aandacht en reserveer iets meer tijd voor hen, want veel ADHD'ers hebben moeite om hun gedachten kort en bondig te verwoorden. Vat ook regelmatig samen wat er gezegd is. Realiseer je daarnaast dat bij mensen met ADHD alle zintuigen maximaal openstaan.
Volgens autisme-expert Professor Hilde Geurts zit het kernverschil vooral in het sociale contact: mensen met autisme hebben blijvend moeite met communicatie omdat ze zich 'sociale wetten' simpelweg niet kunnen eigen maken. Bij mensen met ADHD gaat het om andere reden vaak mis in de communicatie.
Zorg dat je werk hebt waarvan je de inhoud echt leuk en interessant vindt. Werk je te veel op standje automatische piloot, ga dan op zoek naar nieuwe prikkels en activiteiten die je graag wilt oppakken. Overleg met je werkgever of collega wat je zou kunnen doen.
Voorbeelden hiervan zijn vroeggeboorte, vroege traumatische ervaringen en een tekort aan voedingsstoffen. Slaaptekort leidt ook tot ADHD-kenmerken. Slaap en ADHD is eigenlijk een soort kip-en-het-ei-verhaal. Door ADHD heb je een grote kans op slaapproblemen, maar door slaapproblemen verergeren ook je ADHD-klachten.
Mensen die de stoornis hebben, hebben echter vrijwel alle symptomen en worden vanaf de kindertijd al belemmerd in hun functioneren. De problemen worden erger naarmate iemand ouder wordt, omdat er steeds meer verantwoordelijkheden bijkomen in het leven.
Als er sprake is van de stoornis ADHD, moet de impact op het participeren in het maatschappelijk leven aangetoond worden volgens de basisdefinitie van een handicap (langdurige en belangrijke beperking van de kansen tot sociale integratie). Die impact kan zeer wisselend zijn.
Iedereen is weleens druk of snel afgeleid, maar mensen met ADHD hebben hier constant last van. Het gaat om een structureel en levenslang patroon, waardoor je op meerdere levensgebieden in de problemen raakt. De stoornis komt voor bij zowel kinderen als volwassenen en valt onder de ontwikkelingsstoornissen.
De hersenen van mensen met ADHD reageren sneller op prikkels (impulsen, stemmingen en gebeurtenissen). Dit kan er toe leiden dat je je moeilijk kunt concentreren en snel afgeleid raakt. Je kunt ook impulsief gedrag vertonen. Vaak ben je lichamelijk overactief of onrustig (hyperactiviteit).
Er is lang verondersteld dat ADHD een rijpingsprobleem was dat vanzelf zou verdwijnen met het ouder worden. Het blijkt echter gecompliceerder. Bij één op de drie jeugdigen verdwijnen de symptomen vrijwel helemaal.
ADHD is op zich niet te genezen. Het vormt een blijvende kwetsbaarheid. De behandeling heeft als doel de symptomen te verminderen en het ontstaan van bijkomende problemen te voorkomen en/of te beperken.
Er wordt veel onderzoek gedaan naar de genen die de kans op ADHD doen toenemen. Voorlopig zijn dat er steeds meer, maar elk gen draagt maar voor een klein deel bij aan het risico. Als je zelf ADHD hebt is er een kans van 30% dat je broer of zus het ook heeft, en 50% dat je kind het zal hebben.