Bij de ziekte van Graves kunt u ontstekingen krijgen in uw oogspieren en oogkassen. U krijgt daardoor bijvoorbeeld rode of pijnlijke ogen. Of uw ogen steken te ver uit de oogkas. De oogklachten worden vaak minder door medicijnen of bestraling.
Lui oog. De meeste mensen met oogproblemen hebben last van bijziendheid of verziendheid. Dit betekent dat de ogen van veraf of van dichtbij minder goed zicht hebben. Beide problemen worden vooral veroorzaakt door erfelijkheid, maar ouderdom kan ook een rol spelen.
De oogziekte van Graves is de meest voorkomende oogkasaandoening. Het is tevens de meest voorkomende oorzaak van uitpuiling van de ogen. De oogziekte van Graves ontstaat door een afweerreactie (auto-immuun ontsteking) tegen de schildklier en soms ook tegen het oogkasweefsel.
Er zijn verschillende oogaandoeningen. Zo zijn er aandoeningen die te maken hebben met de breking van lichtstralen in het oog, de refractie-afwijkingen zoals bijziendheid en verziendheid. Bij bijziendheid kun je van dichtbij goed zijn maar niet veraf en bij verziendheid is dat precies andersom.
Door stress spannen uw spieren aan, ook die in uw ogen. Hierdoor neemt uw gezichtsscherpte af. Het wazig zien door stress is een tijdelijke klacht. Zodra de stress minder wordt, wordt uw zicht weer helderder.
De medische term voor de oogziekte van Graves is Graves' Orbitopathie (ook wel Graves' Ophthalmopathie of Oftalmopathie), afgekort GO. Orbitopathie betekent 'ziekte van de oogkas'. Door verdikking van de oogspieren, toename van vetweefsel en littekenvorming neemt de druk in één of beide oogkassen toe.
De ziekte van Hashimoto is een ziekte van de schildklier, waarbij ons eigen afweersysteem zich richt tegen schildkliercellen, waardoor deze cellen kapot gaan en de schildklier geleidelijk langzamer gaat werken en steeds minder schildklierhormoon maakt.
De kans dat de ziekte van Graves na het stoppen van de medicijnen genezen is bedraagt ongeveer 50-60%, de kans op het terugkomen van de ziekte ongeveer 40-50%. Als de ziekte van Graves terugkomt kan alsnog gekozen worden voor een behandeling met radioactief jodium of chirurgie.
Wanneer je je gestresst voelt reageert je lichaam op deze gevoelens. Deze reactie kan op verschillende manieren tot uiting komen: zo kan stress zorgen voor problemen met je ogen. Enkele van de symptomen die op kunnen treden door stress zijn vermoeide ogen, dubbelzien, een wazig zicht en andere oogklachten.
Bij sommige kinderen groeien de ogen harder dan normaal, dan ontstaat er een min-sterkte (myopie/bijziendheid). Kinderen kunnen ook bij de geboorte al myopie hebben, wat vervolgens toeneemt door de groei. De snelle groei van het oog wordt progressieve myopie genoemd.
Oogartsen noemen maculadegeneratie ook wel LMD (leeftijdsgebonden maculadegeneratie). Maculadegeneratie is een aandoening van het centrale gedeelte van het netvlies, de gele vlek. U gaat steeds minder goed zien. Het begint meestal na het 50ste levensjaar.
Veel voorkomende gevolgen en symptomen hiervan zijn haaruitval, snel vermoeid zijn, het koud hebben en een trage stoelgang. Een arts kan de ziekte van Hashimoto vaststellen door een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. De ziekte van Hashimoto is niet te genezen, maar met medicatie wel te behandelen.
De oogziekte van Graves dooft ook zonder behandeling op den duur uit. Dit betekent niet dat alle oogverschijnselen verdwijnen (met name de uitpuiling verdwijnt meestal niet), maar wel dat zij stabiliseren en dat de klachten verminderen. Bij de een duurt dit een paar maanden, bij de ander enkele jaren.
Hoe ontstaat de ziekte van Graves? De ziekte van Graves is een zogenaamde auto-immuunziekte, waarbij het lichaam antistoffen maakt tegen de eigen schildklier. Deze antistoffen stimuleren de schildklier om steeds meer schildklierhormoon te produceren. De oorzaak van de productie van antistoffen is nog onbekend.
De ziekte van Hashimoto is een auto-immuunziekte waarbij de schildklier ontstoken is. Het gevolg daarvan is op den duur een te traag werkende schildklier. Dit heeft effect op vele (zo niet alle) systemen en organen van het lichaam, waardoor zich een groot aantal (mogelijke) uiteenlopende klachten voordoen.
Hyperthyreoïdie is de medische naam voor een schildklier die te snel werkt. De schildklier maakt dan teveel hormonen aan. Als de schildklier teveel hormonen aanmaakt kunnen belangrijke lichaamsfuncties versnellen.
Wat is glaucoom? Bij glaucoom wordt de oogzenuw beschadigd. Hierdoor ontstaat geleidelijk verlies van uw gezichtsveld. Meestal is de oogboldruk bij glaucoom te hoog, maar de oogboldruk kan ook normaal zijn.
De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie). Het is een auto-immuun ziekte, waarbij het afweersysteem antilichamen maakt tegen de TSH-receptor. Deze antistoffen stimuleren de schildkliercellen waardoor er te veel schildklierhormoon geproduceerd wordt.
Na 2-4 jaar verdwijnen de klachten vanzelf. Ernstige verschijnselen als uitpuiling van de ogen, een zwelling van het ooglid en dubbelzien worden behandeld met medicijnen (prednison). Zo nodig vindt er bestraling van de oogkassen plaats om de auto-immuun ontstekingsverschijnselen te remmen.
Door de verhoogde hersendruk krijg je last van hoofdpijn, misselijkheid en overgeven. Je oogzenuw kan door de druk in de hersenen ook opzwellen, dat noemen we papiloedeem. De oogarts kan dat zien. Je kunt ook prikkelbaar worden en je gedrag en je ontwikkeling kunnen veranderen.
Een ooginfarct ontstaat door een afsluiting van een of meerdere slagaders in het netvlies van het oog. Slagaders zijn bloedvaten die bloed met veel zuurstof naar het oog brengen. Als een slagader dicht komt te zitten, krijgt (een deel van) het netvlies geen zuurstof. Het kan daardoor zijn werk niet meer doen.
Er ontstaan asthenope klachten, zoals hoofdpijn, nek- en schouderklachten en concentratie stoornissen. Het komt voor dat het systeem zo verkrampt dat aan het eind van de dag op een grotere afstand dubbel wordt gezien. Dit alles kan extreme vermoeidheid veroorzaken en kan leiden tot een visuele burnout.