De haaientanden zijn tussen de schelpen en het schelpengruis te vinden. Maar ook langs de vloedlijn (na hoogwater) is vaak een strook met schelpen en steentjes te vinden. Ook bij deze stroken is de kans groot dat er hier een haaientand tussen te vinden is, hier worden ook vaak de wat grotere tanden gevonden.
Cadzand en Nieuwvliet is bekend om zijn haaientanden. Deze zijn hier met het blote oog, gewoon langs het strand te vinden. Ze zijn de vorige eeuw vrijgekomen door het verschuiven van de aardlagen en door de februari-storm van 1953.
Wie fossiele schelpen of haaientanden wil vinden, kan niet om de stranden langs de Westerschelde en de Noordzeekust van Zeeuws-Vlaanderen heen. Zeestromingen woelen hier fossielen uit afzettingen voor de kust los en deponeren ze vervolgens op het strand.
Op het strand van Knokke-Heist aan de Belgische kust zijn fossiele haaientanden en roggentanden te vinden op het strand. Deze vindplaats grenst aan de Nederlandse vindplaats Cadzand.
In Cadzand in Zeeland worden regelmatig tanden van megalodons gevonden. Uit de Westerschelde brengen vissers regelmatig megalodontanden in hun netten naar boven. Andere belangrijke vindplaatsen zijn Brunssum in Zuid-Limburg en het Twentekanaal in de Achterhoek.
Herken de tanden van een witte haai aan hun brede, driehoekige vorm. Als je een haaientand hebt die plat is en de vorm van een brede driehoek heeft, dan heb je mogelijk de tand van een witte haai vast. Er zouden ruwe kartels moeten zitten langs het blad van de tand en hij zou ca. 3,5-7 cm lang moeten zijn.
Als je haaientanden nadert, ben je niet verplicht te stoppen, maar let op dat er geen ander verkeer aanwezig is. Dan alleen mag je doorrijden. De haaientanden komen vooral in straten waar er verkeerslichten zijn. In geval de verkeerslichten uitvallen moet er dus naar de haaientanden gekeken worden.
Deze tanden worden gezocht. De meeste exemplaren zijn klein, amper 1 centimeter groot. Grotere exemplaren zijn meer gezocht en brengen wel eens 4 à 5 euro op. Maar meest gezocht zijn de echt hele grote haaientanden, van de Megalodon, die wel 16 centimeter lang kunnen zijn en soms voor meer dan 30 euro worden verkocht.
Volgens Bram Langeveld, conservator van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam, is de op Texel gevonden tand afkomstig uit de bovenkaak van een witte haai, Carcharodon carcharias. Haaientanden worden zelden gevonden in het noordelijke deel van Nederland.
Fossielen vinden in Nederland is het makkelijkst aan het strand. Voor het behouden van de kust wordt namelijk zand gespoten. Dat houdt in dat zand in de zee wordt opgezogen om daarmee stranden te verbreden. Fossielen komen soms uit het diepe door de stroming aan land spoelen.
De reuzenhaai is de één na grootste vis ter wereld, en kan wel 10 meter lang worden. De grootste vis is de walvishaai. De reuzenhaai weegt ongeveer 5000 tot 7000 kilogram. De nakomelingen van de reuzenhaai zijn flinke baby's: ze kunnen al anderhalve meter tot twee meter groot zijn bij geboorte.
In Antwerpen liggen de haaientanden vlak onder het wegdek (alleen weet bijna niemand dat) Bij het vinden van haaientanden denk je in Zeeland natuurlijk aan Cadzand. Maar: vergeet de Vlaamse stad Antwerpen niet. In Antwerpen liggen ze vlak onder het oppervlak, zelfs middenin de stad.
Het hoofdaandeel van fossielen kan worden gevonden in de kleiige en zandige afzettingen in Vlaanderen: haaientanden, krabbetjes, schelpen die al tot 10 miljoen jaar oud zijn! In de Ardeense gesteenten kan je nog oudere fossielen terugvinden zoals trilobieten.
De meeste fossielen zijn versteend en vaak miljoenen jaren oud. Fossielen zijn te vinden op plekken waar vroeger een zee of een meer is geweest. Als het zeeniveau gedaald is, komen de oude lagen met gesteenten boven water. In Zuid-Limburg bijvoorbeeld worden fossielen van zee-egels en Maashagedissen gevonden.
In het algemeen kun je zeggen dat recente haaientanden wit van kleur zijn. Fossiele haaientanden hebben vaak de kleur aangenomen van het sedimentgesteente waar ze in gezeten hebben. Ze zijn meestal grijs tot zwart of beige tot bruin van kleur.
Barnsteen (amber) zoeken
In feite kun je langs alle kustlijnen in Denemarken amber “tegenkomen”. Maar daar waar de branding altijd stevig is en het vaak hard waait, is de kans op het vinden van barnsteen het grootst. Bijvoorbeeld langs de westkust van Jutland.
De voor mensen meestal ongevaarlijke zandtijgerhaai, ook wel zandhaai genoemd, grijpt zijn prooi met zijn vele puntige, kromme tanden. De haaien weten platvissen op de zeebodem te vinden met orgaantjes waarmee ze elektromagnetische straling kunnen waarnemen.
Op de akkers rondom Cap Blanc Nez bij Escalles zijn sponzen en zee-egels te vinden. Op het strand (naar rechts het strand op bij Escalles) zijn op het strand ook deze fossielen en ammonieten te vinden. Cap Blanc Nez is ook vanuit Sangatte te bereiken over het strand. Kom niet te dicht bij de klif!
Bekende spots in Zeeland om schelpen en haaientanden te vinden zijn de Kaloot bij Vlissingen en de stranden tussen Het Zwin en Breskens.
Langs de gehele kust, waar het strand toegankelijk is, kun je jutten. De beste plek is tussen de vloedlijn en de hoogwaterlijn (waar het water bij de laatste getijde is gekomen) bij afgaand tij. Zeker na een storm uit de windrichting zuidwest en noordwest is de kans groot dat de zee wat voor je heeft achtergelaten.
In de Middellandse Zee leven zo'n 90 haaiensoorten, waarvan de witte haai er een is. Mensen die graag een duik nemen in die zee tijdens hun vakantie hoeven echter niet te vrezen. In 400 jaar tijd werden er slechts twee aanvallen door zo'n haai geregistreerd die beide geen dodelijke afloop hadden.
Pronkstuk is een hele grote tand die hij niet zelf heeft gevonden, maar door een ruil met een Amerikaan in zijn bezit is gekomen. Op internet tiert de handel in fossielen overigens welig, weet Frenken. ,,Op eBay doet een tand van een Megalodon (een enorme prehistorische haai) zo'n duizend dollar.”
De oudst bekende haaientanden behoren toe aan soorten die ongeveer 450 miljoen jaar geleden leefden terwijl in het Noordzeebekken de meest voorkomende haaientanden uit het Eoceen en het Oligoceen dateren en een ouderdom tussen 40 miljoen en 65 miljoen jaar hebben.