De spits is over het algemeen nummer negen. In Nederland gebruiken we een methode waarbij we doornummeren van rechts naar links. Het nummeren begint met de keeper en gaat vervolgens verder met de eerste speler die rechts op het veld staat.
Rugnummers in het voetbal zijn vaak gekoppeld aan de positie waarop een speler speelt. Een spits speelt bijvoorbeeld met nummer 9 en een linksbuiten met nummer 11. Maar dat is niet altijd zo.
Rugnummer zeven is voor vleugelspelers of spelers uit een tweespitsen systeem. Al zijn er enkele voorbeelden van legendarische spitsen die het shirt droegen, waardoor het nummer een klassieke status kreeg.
De naam verwijst naar het rugnummer 9, meestal gedragen door de diepe spits. Een valse negen laat zich uitzakken tot op het middenveld om daar een man-meer-situatie te creëren en om zijn bewakers, de centrale verdedigers van de tegenstander, kwijt te spelen.
De nummer 6 tegen teams die hoog drukzetten. Tegen teams die hoog drukzetten, heeft de 6 de cruciale rol om de achterhoede te ondersteunen om onder de druk van de tegenstander uit te voetballen, om zo tot het aanvallen op de helft van de tegenstander toe te komen.
Positie voetbalveld nummer 10
De ongeschreven regel is dat de nummer 10 staat voor een vrije rol op het middenveld en hij of zij is vaak meer aan het aanvallen dan het verdedigen. Dit is veelal de meest gewilde positie van een voetballer.
De betekenis van rugnummer 10
Rugnummer 10 staat symbool voor de spelmaker; de dirigent op het middenveld. Het is officieel de positie van de aanvallende middenvelder, die verantwoordelijk is voor het: creëren van kansen.
Het nummeren begint met de keeper en gaat vervolgens verder met de eerste speler die rechts op het veld staat. Nummer zes is voor de rechtermiddenvelder, nummer zeven voor de rechter aanvaller en nummer acht voor de linker middenvelder.
69. Bixente Lizarazu speelde meer dan 501 officiële wedstrijden op het hoogste niveau. De linksback kwam voornamelijk uit voor Girondins de Bordeaux en FC Bayern München uit.
De term 'fourty-five' (ook cutback genoemd in het Engels) klinkt misschien ook bekend in de oren. Dat is een lage teruggelegde bal van dicht bij het doel naar het penaltypunt (in een hoek van 45°).
Het nummer werd niet vergeven in de kampioenschapsjaren van Lewis Hamilton, die de voorkeur gaf aan nummer 44. Max Verstappen, die altijd met 33 had gereden, gebruikt als wereldkampioen wel de 1.
Diverse spelers houden vast aan hun vaste rugnummer. Zo zal Virgil van Dijk spelen met 4, Memphis Depay met 10 en Frenkie de Jong met 21.
Carlos Forbs speelt met rugnummer 11, terwijl Georges Mikautadze heeft gekozen voor rugnummer 19. Kristian Hlynsson en Mika Godts, die normaliter bij Jong Ajax spelen, speelt bij Ajax tot nu toe met respectievelijk rugnummer 38 en 39.
De nummer 10 doelt in eerste instantie op de centrale, aanvallende middenvelder van een ploeg, die in steun van één of twee spitsen speelt. Die positie van spelmaker vraagt creativiteit en technisch vermogen omdat zijn taak er vooral in bestaat kansen te creëren voor zijn ploegmaats, maar ook regelmatig zelf te scoren.
Meestal heeft de doelman het rugnummer 1 en bij het wereldkampioenschap mogen veldspelers dit nummer niet dragen. De keepers dragen een ander tenue dan de veldspelers.
De spelers met rugnummer 1 t/m 8 zijn de voorwaartsen, de spelers met rugnummer 9 t/m 15 zijn de backs. Een team mag maximaal zeven reservespelers hebben. De voorwaartsen zijn belangrijk in de spelonderdelen waarvoor kracht nodig is, bijvoorbeeld scrums en mauls.
Pedri gaat voortaan met het rugnummer 8 voetballen bij Barcelona. Het Spaanse toptalent treedt daarmee helemaal in de voetsporen van ene Andres Iniesta.
Meer van de KNVB
Het dragen van rugnummers is verplicht voor eerste teams die uitkomen in het seniorenvoetbal mannen en seniorenvoetbal vrouwen. In poules waar eerste teams zijn ingedeeld bij reserveteams, geldt deze verplichting niet.
Bijvoorbeeld: ST:Alleen/Plezier 6.
Een strafschopgebied is in het voetbalveld een gebied van 16,5 (18 yard) bij 40,3 meter, dat voor beide doelen gepositioneerd is. De naam verwijst naar de mogelijkheid voor de scheidsrechter om een strafschop te geven voor de aanvallende partij.
Zowel nationaal en internationaal is 1:4:3:3 al lange tijd de meest gangbare formatie. Dat wil zeggen: een keeper, twee centrale verdedigers, twee backs, drie middenvelders, twee buitenspelers en een centrumspits. Tegelijkertijd kan dit uiteraard op veel verschillende manieren worden ingevuld.
Bij 1:4:4:2 wordt er doorgaans op het middenveld gespeeld in een ruit of met vier man op lijn (vlak).Voorin staan de beide spitsen naast elkaar of schuin achter elkaar. Dit betekent dat, wanneer je zelf gaat opbouwen, spelers ge- dwongen worden om andere keuzes te maken dan wanneer de tegenstander 1:4:3:3 speelt.