Wat is een roesje? Een roesje betekent het geven van een slaapmiddel (midazolam) en soms een pijnstiller (fentanyl). Deze medicijnen worden voor het onderzoek via een infuusnaaldje gegeven. De meeste mensen raken van dit middel in (lichte) slaap.
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd.
Wat is een roesje? Een roesje is anders dan een narcose of algehele anesthesie waarbij uw bewustzijn wel volledig uitgeschakeld wordt. Bij een roesje is het de bedoeling dat u het onderzoek als draaglijk ervaart. Het is ook mogelijk dat u door het roesje in slaap valt.
Als u een roesje heeft gehad, duurt het nog enige tijd voordat de medicijnen zijn uitgewerkt. Daarom blijft u na het onderzoek nog 1 tot 2 uur uur in uw bed op de uitslaapkamer totdat u weer goed wakker bent. Gedurende deze tijd worden uw hartslag en zuurstofgehalte bewaakt.
U voelt zich rustiger en ervaart minder ongemak van het onderzoek. U slaapt meestal tijdens het hele onderzoek of behandeling. Sommige patiënten worden tussendoor een beetje wakker, maar u heeft dan geen pijn. Meestal bent u na een half uur weer goed wakker.
Sedatie (roesje)
Sedatie betekent 'verlaging van het bewustzijn'. Als u hiervoor in aanmerking komt, kunnen we u, bij operaties waarbij u verdoofd bent door een ruggenprik, een roesje geven. U maakt de operatie minder bewust mee en bent meer ontspannen. Het blijft mogelijk om u tijdens de operatie te wekken.
Daarom vindt onderzoek met sedatie altijd plaats in dagopname. U kunt dan eerst bijkomen voordat u na het onderzoek weer naar huis gaat. Hoe lang u in het ziekenhuis moet blijven hangt af van de hoeveelheid en het soort slaapmiddel. Dit kan variëren tussen 45 minuten en twee uur.
Complicaties/bijwerkingen
Hoewel sedatie veilig is bestaat er een kans op: Problemen met de ademhaling met zuurstoftekort. Tijdens de behandeling kan de hartslag en/of bloeddruk dalen. Sufheid tot enkele uren na de behandeling.
Na een sedatie bent u vrijwel meteen klaarwakker. En na een uurtje kunt u weer naar huis. Het oude roesje is dus 'uit'. Sedatie blijkt een veilige en meer dan uitstekende opvolger.
Binnenkort komt u naar Rijnstate Arnhem voor een onderzoek of behandeling waarvoor sedatie met propofol ('een roesje') nodig is. Hier leest u informatie over sedatie, waarom dit nodig is en waar u rekening mee moet houden.
Wat betreft de vraag of je nog wekenlang moe kunt zijn van de narcose; nee, dat is niet het geval. De narcosemiddelen worden snel door het lichaam afgebroken en met de urine uit het lichaam verwijderd. Binnen een dag is het effect van de narcose daardoor helemaal uitgewerkt.
Dormicum geeft u snel een gevoel van slaperigheid of maakt dat u gaat slapen. Het maakt u ook kalm en het ontspant uw spieren. Dormicum wordt gebruikt bij volwassen: • Als algemene verdoving om in slaap te brengen of in slaap te houden.
Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan. Tijdens het intakegesprek komt pijnbeleving ter sprake. U kunt aangeven of u wel of niet een roesje wilt.
De middelen die voor een narcose worden gebruikt zijn slaapmiddelen, spierontspanners en pijnstillers. Ook wordt er vocht toegediend. Slaapmiddelen (anesthetica) worden meestal als eerst toegediend. Dit gebeurt meestal via een infuus.
Of je darmen schoon zijn, kun je merken aan de dikte en kleur van je ontlasting. Door het drinken van een laxeeroplossing verandert je stoelgang. Van smeuïg, dik en bruin, naar steeds dunner wordende bruine vloeistof. Als er uitsluitend lichtgele en heldere vloeistof uitkomt, dan is je darm leeg.
Met propofol-sedatie verlagen we het bewustzijn met medicijnen die er voor zorgen dat u in een soort 'slaap'(roes) valt. Propofol-sedatie is NIET hetzelfde als narcose. U behoud belangrijke reflexen als ademhalen en slikken.
Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Spinale anesthesie wordt meestal gegeven bij een keizersnede. Bij spinale anesthesie spuit de anesthesioloog via een dunne naald een kleine hoeveelheid verdovingsvloeistof tussen de wervels in de vloeistofruimte die zich om de grote zenuwen heen bevindt. De spinale ruggenprik zelf doet bijna nooit pijn en duurt kort.
Bij sedatie krijgt u dezelfde medicijnen als bij narcose, maar veel minder. U gaat daardoor slapen, maar blijft zelf ademen. Wanneer u wakker wordt, kunt u zich niets meer herinneren van de ingreep.
De arts verlaagt met medicijnen uw bewustzijn. Dit heet 'sederen'. Afhankelijk van de dosering wordt u soezerig, slaperig of valt u in een soort slaap waaruit u meestal niet meer vanzelf ontwaakt. Door de sedatie krijgt u rust.
Wakker worden na sedatie
Na het stoppen verschilt het per patiënt wanneer hij wakker is. Dit varieert van minuten tot dagen. Het hangt af van het type medicijn en de werking van de organen. De patiënten die in coma liggen zonder sedativa worden pas wakker als hun lijf weer een beetje hersteld is.