Brandwerende Stoffen: Natuurvezels Al onze brandwerende stoffen van natuurvezels, waaronder katoen, flanel en linnen, voldoen aan de criteria volgens het bouwbesluit. De eis van het bouwbesluit houdt in, dat bij brand het vuur zich niet mag verplaatsen door middel van de aangebrachte stoffen.
Brandvertragende middelen of brandvertragers zijn additieven die worden toegevoegd aan brandbare materialen. De bedoeling hiervan is om de ontbranding van die materialen te vertragen. De additieven worden verbruikt wanneer ze aan vuur worden blootgesteld; ze vertragen de brandbaarheid, maar verminderen die niet.
De steengoede eigenschappen van steenwol
In onze brandwerende platen wordt veelal steenwol gebruikt. Dit unieke materiaal heeft, naast dat het een isolerende werking heeft, ook een brand- en rookwerende eigenschap. Niet gek als je nagaat dat dit materiaal afkomstig is van een vulkanisch gesteente, genaamd basalt.
De verschillende brandvertragende stoffen zijn verdeeld in katoen, polyester en pvc zeildoek(svp naar beneden scrollen).
Zo krijgen ijzer, staal en roestvrij staal enkel het stempel niet-brandbaar, als ze niet voorkomen 'in fijn verdeelde vorm'.
Als u met "niet-ontvlambaar" bedoelt dat u het niet in de lucht kunt ontsteken met een lucifer of een soortgelijke warmtebron, dan zijn de meeste materialen om u heen niet-ontvlambaar: water, stikstof, baksteen, glas, blokken van onedele metalen en vooral edele metalen .
Synthetische vezels vormen de meeste topkeuzes voor brandwerende stoffen. Hoewel de meeste natuurlijke vezels brandbaar zijn, smelten vezels op basis van plastic vaak door de hitte in plaats van dat ze ontbranden. Nylon- en polyesterstoffen zijn vooral populair geworden vanwege hun hoge smeltpunten en lage thermische geleidbaarheid.
Kleding van wol en modacryl is het minst brandbaar. Het is moeilijk om dikke wollen kleding in brand te steken en ze branden langzaam. Branden in dikke en zware wollen stoffen gaan meestal vanzelf uit.
Plantaardige vezels, bijvoorbeeld katoen, vatten makkelijker vlam dan dierlijke vezels, zoals wol. Synthetische vezels, zoals bijvoorbeeld polyester, vatten juist moeilijker vlam, maar bij contact met vuur smelten ze wel.
Onbehandeld katoen heeft 19-20% zuurstof nodig om te ontbranden. Wol heeft bijvoorbeeld 24% zuurstof nodig; het is van zichzelf brandvertragend. In theorie zou je kunstmatig 3% zuurstof aan de lucht toe moeten voegen om het te laten branden. Wol heeft dus inherent brandvertragende eigenschappen.
De voordelen van MDF brandvertragend zijn dat het plaatmateriaal van hoge kwaliteit is en brandvertragend. Ook heeft het plaatmateriaal een glad oppervlak en is direct klaar voor gebruik. Net zoals normaal MDF is het sterk materiaal met een hoge buigsterkte en is eenvoudig te bewerken en splintert het niet.
De brandwerendheid van gipsplaten varieert afhankelijk van het type (bijvoorbeeld Gyproc Glasroc) en de dikte (bijvoorbeeld 12,5 mm of 15 mm) van de plaat. Over het algemeen bieden standaard brandwerende gipsplaten een brandwerendheid van 30 tot 120 minuten.
PTFE (afkorting van Polytetrafluoretheen) is beter bekend onder de merknaam Teflon®. Het kunststof materiaal is bestand tegen hoge temperaturen. PTFE is een thermisch isolatiemateriaal. Het is voor onbepaalde tijd stabiel tot 260 °C, waardoor het wordt aanbevolen voor toepassingen bij hoge temperaturen.
Als u met "niet-ontvlambaar" bedoelt dat u het niet in de lucht kunt ontsteken met een lucifer of een soortgelijke warmtebron, dan zijn de meeste materialen om u heen niet-ontvlambaar: water, stikstof, baksteen, glas, blokken van onedele metalen en vooral edele metalen .
In het werk wordt vaak de vuistregel toegepast 'dubbel gips is 60 minuten brandwerend'.
Wat betekent niet-brandbaar? Niet-brandbaar betekent simpelweg dat een materiaal niet bijdraagt aan een brand. De gradatie van niet-brandbaarheid wordt bepaald door het Euroklasse-systeem, waarbij de klassen A1 en A2 niet-brandbaar en B-F brandbaar zijn.
Organische stoffen zijn brandbaar, zoals hout, bloem, suiker, graan en sojabonen. Ook medicijnen en pesticiden, rubber, textiel en bepaalde soorten plastics vormen deeltjes die brandbaar zijn. Dit geldt zelfs voor materialen zoals aluminium en ijzer, die in grote stukken niet brandbaar zijn, maar wel in stofvorm.
Metalen, goud, zilver, koper, staal, ijzer en dingen als glas (smelt gewoon) keramiek. Veel meer dan je zou denken. Het lood (grafiet) in potloden blijft hetzelfde totdat je het breekt.
Een stof is ontplofbaar als deze ook zonder aanwezigheid van zuurstof tot ontploffing kan komen. Voorbeelden van ontplofbare stoffen zijn buskruit, niet gestabiliseerde kunstmest, picrinezuur, benzoylperoxide en kwikfulminaat.
Plantaardige vezels zoals katoen zijn makkelijk ontvlambaar en de vlammen verspreiden zich over het hele kledingstuk. Synthetische vezels als nylon en polyester vatten geen vlam, maar smelten bij contact met vuur.
Deze stoffen zijn niet brandbaar omdat ze een zeer geringe affiniteit voor zuurstof hebben en daarom niet reageren met zuurstof, wat nodig is voor een verbrandingsreactie.
De meest gebruikte norm om brandvertraging in Amerika te bepalen is de National Fire Protection Association's (NFPA) 701 Standard: Methods of Fire Tests for Flame Propagation of Textiles and Films . Deze test meet: de ontvlambaarheid van een materiaal wanneer het wordt blootgesteld aan specifieke ontstekingsbronnen.
Brandwerende Stoffen: Natuurvezels
Al onze brandwerende stoffen van natuurvezels, waaronder katoen, flanel en linnen, voldoen aan de criteria volgens het bouwbesluit. De eis van het bouwbesluit houdt in, dat bij brand het vuur zich niet mag verplaatsen door middel van de aangebrachte stoffen.
Welke materialen zijn brandwerend? Verschillende bouwmaterialen zijn brandwerend, maar enkele van de beste zijn brandwerende glazen ramen, beton, gips, stucwerk en baksteen .
Wat zijn Brandvertragende Materialen? Brandvertragende materialen zijn producten die zijn ontworpen om de verspreiding van brand te beperken. Ze zijn gemaakt van materialen die brandwerend zijn en een brand vertragen. Hierdoor kun je meer tijd winnen om de brand te blussen of te ontsnappen.