Een gemiddeld intelligentieniveau ligt tussen de 90 en 110. Bij een IQ tot 120 spreekt men van een bovengemiddeld intelligentieniveau en bij een IQ tot 130, spreekt men van een begaafd intelligentieniveau. Een hoogbegaafd kind heeft een IQ dat hoger is dan 130.
100 is het gemiddelde dat overeenkomt met mavo/vmbo-denkniveau. Vanaf een score van 130 spreekt men van hoogbegaafdheid. Met een IQ score tussen de 120 en 130, wordt vaak gesproken over 'meerbegaafd'. Een score van 145 of meer valt in de categorie 'uitzonderlijk begaafd'.
Hoogbegaafde kinderen hebben een snelle cognitieve ontwikkeling. Dit wil zeggen: een snelle ontwikkeling van het opslaan, verwerken, terughalen en toepassen van kennis en informatie. Daarnaast hebben ze ook hele sterke karaktereigenschappen. Deze eigenschappen worden zijnskenmerken genoemd.
Hoogbegaafdheid theorie
Belangrijkste criteria: hoge intelligentie, motivatie èn creativiteit.
ernstige verstandelijke beperking (IQ 20-34 / ontwikkelingsleeftijd tussen de 3 en 5 jaar); matige verstandelijke beperking (IQ 35-49 / ontwikkelingsleeftijd 6-9 jaar; milde verstandelijke beperking (IQ 50-70 / ontwikkelingsleeftijd 9-12 jaar).
Een groot aantal onderzoeken toont aan dat verschillende IQ-subschalen verschillende patronen van verandering met de leeftijd vertonen . Verbale of gekristalliseerde intelligentie neemt relatief gestaag toe met de leeftijd. Echter, non-verbale of vloeiende intelligentie verbetert tot halverwege de 20 tot 30 en neemt dan langzaam af met verdere veroudering.
Ze kunnen bijvoorbeeld al zien hoe ze iets willen, al weten hoe iets moet, maar nog niet de verfijnde motoriek hebben om het te maken. Zijn soms, niet altijd, cognitief ook al verder dan de sociale en emotionele ontwikkeling. Daardoor kan een hoogbegaafd kind heel volwassen en wijs overkomen.
De ene hoogbegaafde kan een aanleg hebben voor wiskunde maar ondertussen slecht presteren in taalvakken.
Hoogbegaafdheid wordt vaak gedefinieerd als een intellectuele vaardigheid die gekoppeld is aan een IQ-score van 130 of meer. Echter, niet alle hoogbegaafde kinderen blinken uit op een academisch gebied. Tekenen van een hoogbegaafd kind omvatten ook een hoog creatief, artistiek, muzikaal en/of leiderschapsvermogen in vergelijking met leeftijdsgenoten .
Hoogbegaafde kinderen lopen vaak voor op hun leeftijdsgenoten in sociale en/of emotionele ontwikkeling. Ze spelen vaker alleen of niet op de manier zoals je dat gewend bent van andere kinderen. Bovendien gaan ze pas spelen als hun leerhonger voldoende gestild wordt.
Hoe kan ik hoogbegaafdheid officieel laten vaststellen? Hoogbegaafdheid is geen stoornis en komt daarom niet voor in de DSM. Er is dus ook geen sprake van een diagnose. Je kunt hoogbegaafdheid wel laten vaststellen aan de hand van een begaafdheidsonderzoek en/of IQ test.
Hoogbegaafde kinderen hebben weleens verborgen leerstoornissen. Dit kunnen stoornissen zijn zoals moeilijkheden met visuele perceptie, schrijfstoornissen, ruimtelijke stoornissen, dyslexie en aandacht stoornissen. Hoogbegaafde kinderen kunnen een slecht zelfbeeld ontwikkelen als ze een leerstoornis hebben.
Hoogbegaafde kinderen tekenen niet zozeer 'mooier' dan hun leeftijdsgenoten (met een strakke lijnvoering of de juiste proporties), maar ze tekenen wél opvallend vaak bijzondere details, zoals een iris of meerdere mensfiguren.
Gemiddelde intelligentiescores voor 12-jarigen variëren van 97 tot 117 punten. Een score tussen 85 en 115 wordt beschouwd als normale intelligentie voor een kind van deze leeftijd. Scores tussen 130-144+ (zeer hoog IQ) duiden op een 12-jarige met een hoog potentieel of begaafdheid.
Bij een IQ tot 120 spreekt men van een bovengemiddeld intelligentieniveau en bij een IQ tot 130, spreekt men van een begaafd intelligentieniveau. Een hoogbegaafd kind heeft een IQ dat hoger is dan 130. Desalniettemin is hoogbegaafdheid meer dan intelligentie, want dat is slechts de score uit een intelligentieonderzoek.
Is hoogbegaafdheid erfelijk? IQ is inderdaad in sterke mate genetisch bepaald. De maat h² staat voor het Engelse woord heritability en geeft aan welk deel van de verschillen tussen mensen genetisch bepaald is. Als alle studies naar deze verschillen bij elkaar worden genomen, levert dit een h² op van .
Mensen denken vaak dat iemand met een hoge intelligentie ook hoogbegaafd is, maar dat hoeft niet. Een hoogbegaafd kind is weliswaar slim, maar heeft ook een creatief brein, een grote fantasie en doorzettingsvermogen.
Hoogbegaafdheid is geen handicap maar vraagt wel extra maatregelen. Het College voor de Rechten van de Mens oordeelde op 2 juli dat hoogbegaafdheid geen handicap binnen het schoolsysteem is. Het College geeft aan dat deze kinderen recht hebben op onderwijs dat past bij hun onderwijsbehoeftes en leerpotentieel.
Wat is hoogbegaafdheid? Hoogbegaafdheid betekent dat je snel denkt en je ingewikkelde dingen goed kan begrijpen.Je werkt graag zelfstandig, bent nieuwsgierig en hebt veel motivatie.
Veel hoogbegaafde kinderen hebben een probleem met automatiseren, bijvoorbeeld bij het leren van de tafels of de spelling van woorden. Waar komt dit vandaan? Dit komt doordat de cortex van hoogbegaafden een andere ontwikkeling doormaakt dan die van niet-hoogbegaafden.
Hoogbegaafdheid uit zich in het creatief denken, originaliteit en het vermogen om buiten reguliere kaders te denken. Hoogbegaafden hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel en accepteren regels en tradities niet zomaar. Er moet een reden voor gegeven worden. Hoogbegaafde leerlingen hebben een hoog leertempo.
'Intelligentie hebben kinderen namelijk voornamelijk te dan- ken aan de genen die zij van hun moeder hebben geërfd. ' 'Vrouwen hebben twee X-chromosomen, terwijl mannen een X-Y-paar hebben', zo begint de verklaring. 'Op het X-chromosoom zitten tientallen genen die invloed hebben op intelligentie.
Intelligentie is absoluut niet vast . In de algemene bevolking nam intelligentie met ongeveer 3 IQ-punten toe per decennium in de 20e eeuw (het fenomeen dat bekend staat als het Flynn-effect). Ook neemt intelligentie toe met ongeveer 2-4 IQ-punten voor elk extra schooljaar.