Met name gedroogde vruchten, citroensap, wijn en melasse bevatten vaak zeer veel sulfiet (meer dan 100 milligram per kilo).
Sulfiet kan aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel (E220 – E228). Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat fruit niet bruin kleurt. Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen.
Waarom zit deze stof in producten? Natrium lauryl sulfaat (SLS) is een aniogene oppervlakteactieve stof (ook wel surfactant genoemd). Het zit in veel persoonlijke verzorgingsproducten, zoals shampoo, scheerschuim en tandpasta, als wasactieve en schuimvormende stof.
Het komt van nature voor in planten uit de look-familie. Het wordt meest gebruikt als conserveringsmiddel in ons voedsel, maar komt ook veel voor als kleurstof. Wat veel mensen niet zouden denken, of verwachten, komt sulfiet ook gewoon voor in biologische producten.
Met name voor bepaalde astmapatiënten kan sulfiet in wijn al in een hele lage dosering averechts op de luchtwegen werken. Daarom wordt op het wijnetiket altijd vermeld 'bevat sulfiet(en)'. Voor de meeste mensen is sulfiet echter een veilige stof, zeker in de minieme concentraties die tegenwoordig worden gebruikt.
De wettelijk toegestane norm voor het toevoegen van sulfiet is voor biologische wijnen een kwart tot een derde lager dan gangbaar. Biologische droge rode wijnen mogen 100 mg sulfiet per liter bevatten en zoete witte 150 milligram per liter. Gangbaar is de norm 160 milligram voor rood en 210 milligram voor wit.
Sulfiet in je wijn = hoofdpijn? Sulfiet is een soort conserveringsmiddel voor wijn: het zorgt ervoor dat de wijn stabiel en houdbaar blijft. Witte wijnen bevatten meer sulfiet dan rode wijnen, zoete wijnen meer dan droge. Sulfiet wordt vaak aangemerkt als grote boosdoener voor de hoofdpijn.
De 14 allergenen waar u de consument over moet informeren op basis van de Europese verordening 1169/2011 zijn glutenbevattende granen, ei, vis, pinda, noten, soja, melk, inclusief lactose, schaaldieren, weekdieren, selderij, mosterd, sesamzaad, sulfiet en lupine.
Er komen steeds meer natuurlijke wijnen op de markt. Bij deze wijnen wordt in principe geen sulfiet toegevoegd. Sinds kort is er zelfs een product op de markt dat sulfree heet. Voeg een druppel toe aan de wijn en het sulfiet is eruit.
Voedingsmiddelen die sulfiet kunnen bevatten zijn onder meer: Groenten en kruiden uit de lookfamilie: ui, sjalot, prei, knoflook bieslook, daslook etc. en alle afgeleiden daarvan (onder andere ook kruidenmengelingen)
Er is niet echt een officiële, allesomvattende betekenis. Maar cosmetische organisaties noemen een shampoo sulfaatvrij, als deze geen sulfaten op de ingrediëntenlijst heeft staan. In plaats van sulfaten worden er dan vervangende ingrediënten in gedaan, zoals: Sodium C14-16 Sulfonate.
Wat zijn sulfaten? Sulfaten zijn reinigende schuimvormers die je haren reinigen van stylingsresten, talg en vuil. Het zit vooral in shampoos en zeep om de oppervlakte goed schoon te maken. Het onttrekt al het vuil en olie van je haren en zorgt ervoor dat je het gemakkelijk kunt uitspoelen.
Het toevoegen van gebrande zwavel aan wijn is aan strenge maxima gebonden: 160 mg per liter voor rode wijn, 210 mg per liter in droge witte wijn en rosé, 260 mg in zoete witte wijn en tot 400 mg in rijke, stroperige dessertwijnen.
Allergie tegen dadel kan leiden tot klinische verschijnselen zoals oedeem van de lippen, dyspneu, dysfagie of dysfonie. Dadelallergie in combinatie met berkenpollen en/of graspollenallergie is meestal mild (oraal-allergie syndroom). Dadels bevatten tyramine, dit kan migraine veroorzaken (niet-IgE gemedieerd).
Sulfiet komt van nature voor in planten uit de lookfamilie. Sulfieten worden gebruikt als kleurstof en conserveringsmiddel in voedsel (E-nummers E150b, E150d en E221 t/m E228).
Het allergeen bevindt zich in de pel van de tomaat. De tomaat heeft zo zijn troeven, tomaten zijn onder ander rijk aan lycopeen, een hedendaags antioxidant die zorgt voor de rode kleur. Maar het is ook een groente die allergische reacties kan veroorzaken.
Bij koemelkallergie reageert je lichaam overgevoelig op de eiwitten die in koemelk zitten. Je afweersysteem stoot die stoffen af. Koemelk en producten die koemelk bevatten, zoals kaas of yoghurt, veroorzaken daardoor een allergische ontsteking van je huid, je darmen en soms ook je luchtwegen.
Een wijn is echt fout en dus slecht op het moment dat er sprake is van bijvoorbeeld kurk, oxidatie, maderisatie of als de wijn kleine belletjes heeft. Bij een wijn die last heeft van kurk zal de wijn over het algemeen muf ruiken. Bijvoorbeeld naar oude kelders, nat karton of natte hond in een oud vaatdoekje.
Sterke drank
En juist in het woord voelen zit t 'm. Zoals gezegd: wetenschappelijk bewijs dat rode wijn daadwerkelijk slaapverwekkender is dan witte is er niet. Het gaat om het gevoel dat jij en duizenden andere mensen bij het drinken ervan krijgen.
Conclusie. In het debat over hoofdpijn en wijn worden veel tegenstrijdige uitspraken gedaan. In goedkope wijn zouden meer 'slechte' stoffen zitten, zoals sulfiet, histamine en tyramine. Maar deskundigen nuanceren de schadelijkheid van die stoffen en zien bovendien geen verband tussen deze stoffen en goedkope wijn.
Het belangrijkste voordeel voor wijnliefhebbers is dat biologische wijnen vaak van hoge(re) kwaliteit zijn. Biologisch geteelde druiven moeten immers harder werken om gezond te blijven dan druiven waarop chemische beschermingsmiddelen worden gebruikt. Dit harde werken zorgt voor een betere kwaliteit druif.
Biologische wijnen moeten verplicht een keurmerk op hun fles hebben. Meestal wordt het Europees biologisch keurmerk (het 'blaadje met de sterren') gebruikt. De druiven worden voor de oogst gecontroleerd op biologische wijnbouw principes én de wijn wordt nog een keer gecontroleerd voordat deze wordt gebotteld.
Bier bevat net zoals vele voedingsproducten en alcoholische dranken inderdaad sulfiet. In bier mag er wettelijk slechts 20 mg per liter sulfiet aanwezig zijn, terwijl dit voor wijn wettelijk toegelaten wordt tot 350 mg per liter in sommige landen.