Eén tablet bevat 50 mg tramadolhydrochloride. - De andere stoffen in Tramadol EG zijn lactosemonohydraat (zie ook “Tramadol EG bevat lactose” in rubriek 2), microkristallijne cellulose, natriumcarmellose (zie ook “Tramadol EG bevat natrium” in rubriek 2) en magnesiumstearaat.
Tramadolhydrochloride, de werkzame stof in Tramadol HCl Aurobindo, is een pijnstiller die tot de groep opioïden behoort en op het centraal zenuwstelsel inwerkt. Het verlicht pijn door op specifieke zenuwcellen van het ruggenmerg en de hersenen in te werken.
Tramadol is een morfineachtige pijnstiller (opiaat). Het heeft een sterke pijnstillende werking. Artsen schrijven het voor bij plotselinge of langdurige hevige pijn. Soms schrijven artsen het voor bij seksuele stoornissen (voortijdige zaadlozing).
Tramadol is een morfineachtige pijnstiller (opiaat). Het heeft een sterke pijnstillende werking. Artsen schrijven het voor bij plotselinge of langdurige hevige pijn. Soms schrijven artsen het voor bij seksuele stoornissen (voortijdige zaadlozing).
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Gelijktijdig gebruik van alcohol of andere centraal depressieve stoffen (zoals anesthetica, antipsychotica, anxiolytica, hypnotica en sedativa) kan de depressieve werking van tramadol op het centrale zenuwstelsel versterken (meer kans op ademhalingsdepressie, versterkte sedering).
De werking van Tapentadol lijkt sterk op die van Tramadol, maar er zijn ook verschillen. De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen.
De meest voorkomende bijwerkingen van tramadol zijn misselijkheid, braken en obstipatie. Ook kan slaperigheid, verwardheid en hoofdpijn voorkomen. Minder voorkomende bijwerkingen zijn diarree, flauwvallen en vermoeidheid. Hartkloppingen, benauwdheid en jeuk of uitslag zijn ook minder voorkomende bijwerkingen.
Tramadol is een sterke pijnstiller voor matige tot ernstige pijn. Hoewel het een minder krachtige pijnstiller is dan bijvoorbeeld Fentanyl, is het bij apotheken alleen beschikbaar op recept. Door frequent en langdurig gebruik van Tramadol kan tolerantie ontstaan wat uiteindelijk kan leiden tot een verslaving.
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.
Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
Tramadol is sinds 1977 internationaal op de markt en paracetamol sinds sinds 1893. Deze combinatie is uitsluitend op recept verkrijgbaar onder de merknaam Zaldiar en als het merkloze Tramadol/Paracetamol in tabletten. De combinatie van tramadol en paracetamol wordt gebruikt bij matige tot ernstige pijn.
Metabolisme, interacties en contra-indicaties. Tramadol wordt afgebroken in de lever; de afbraakproducten verlaten het lichaam met de urine (dus via de nieren). De halveringstijd is ongeveer 6 uur; deze kan bij ouderen en leverpatiënten tot 40% verlengd zijn - dan moet de dosis navenant worden verlaagd.
Hallucinaties. Deze waren 16 maal gemeld als vermoede bijwerking van tramadol. Het merendeel van deze meldingen betrof visuele hallucinaties bij oudere patiënten. Dit is een bekende, maar zeldzame bijwerking van de opioïden.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Ze werken allemaal ongeveer hetzelfde: ze remmen de pijngewaarwording in de hersenen. Ze hebben alleen geen ontstekingsremmend effect en de meeste werken ook niet bij zenuwpijn. Voorbeelden van opioïden zijn: tramadol, morfine, oxycodon of fentanyl.
Bijvoorbeeld morfine, oxycodon, fentanyl, tramadol en codeïne. Bij deze medicijnen mag u de eerste 2 weken niet (auto)rijden. Als u daarna gewend bent aan het medicijn mag u meestal wel (auto)rijden. Als u het medicijn alleen soms gebruikt, mag u in ieder geval 24 uur daarna niet (auto)rijden.
Tramadol kunt u in 1 keer stoppen als u het kort heeft gebruikt. Gebruikt u het langer dan een maand? Dan kunt u vrij snel afbouwen. U neemt bijvoorbeeld elke week de helft van wat u eerder nam.
Tramadol is een sterke pijnstiller die alleen op recept verkrijgbaar is bij de apotheek.
Opiaten zijn sterke pijnstillers, beter bekend als morfine-achtigen. In deze groep vallen ook medicijnen als Codeïne en Tramadol. Een veelgehoorde bijwerking van opiaten is obstipatie. Dit komt doordat opiaten de peristaltiek van de darm platleggen.
Antwoord van de apotheker over stoppen met tramadol
Van tramadol is inderdaad bekend dat het bij langdurig gebruik aanleiding kan geven tot gewenning en afhankelijkheid. Dit betekent dat je steeds meer tramadol nodig hebt om tot pijnstilling te komen.
De combinatie tramadol en alcohol wordt afgeraden. Alcohol versterkt de werking van tramadol. De kans op bijwerkingen neemt toe. Je voelt je mogelijk sneller slaperig of je hebt het gevoel dat je gaat flauwvallen.
Volwassenen en kinderen > 12 j. Oraal: begindosering 50–100 mg iedere 4 tot 6 uur, maximaal 400 mg/dag. Volgens de NHG-Standaard Pijn, stap 3: zwakwerkend opioïd uit 2021, verder NHG-Standaard genoemd: volwassenen met acute nociceptieve pijn: start met 50 mg 1–2×/dag.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
Wat is de werking van opiaten? Opiaten zijn sterke pijnstillers. Ze werken op zowel de hersenen als zenuwen in het lichaam waar zij er onder andere voor zorgen dat pijnprikkels verminderden of verdwijnen. Hun werking op de hersenen kan ervoor zorgen dat men euforische gevoelens ervaart.