Wratten zijn kleine huidgezwelletjes die door het humaan papillomavirus (HPV) worden veroorzaakt. HPV veroorzaakt een woekering van harde proteïnen (keratine) in de bovenlaag van de huid, zodat kleine, onregelmatige bultjes ontstaan die ruw aanvoelen.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
De helft van de wratten verdwijnt vanzelf binnen 1 jaar. Na 2 jaar zijn bij twee derde van de mensen alle wratten verdwenen. Een enkele keer blijven ze veel langer zitten. Het is niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet.
Ga niet pulken aan een wrat, want dan kun je het wrattenvirus verspreiden. Heb je helemaal geen last van een wrat? Dan kun je ook even afwachten en niks doen. Grote kans dat de wrat opeens spontaan weggaat.
Wratten zijn niet kwaadaardig en behandelen is niet nodig. Als gewone wratten en ouderdomswratten wratten klachten geven, is behandeling mogelijk door afschrapen, bevriezen met vloeibare stikstof, wegsnijden of elektrisch wegbranden. Vaak krijgt u hierbij een verdoving. Waterwratjes verdwijnen meestal vanzelf.
Waar gewone wratten op andere lichaamsdelen voornamelijk naar buiten groeien, groeit een voetwrat meestal naar binnen. Dit komt omdat de wrat tijdens het lopen naar binnen wordt gedrukt.
Je huisarts kan de wrat ook wegsnijden of uitlepelen. Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving. Na het verwijderen van de wrat wordt het wondje dichtgeschroeid. Nadeel van deze methode is de kans op blijvende littekens.
Wratten ontstaan door een infectie van de huid met een virus, dit virus is besmettelijk. Wratten verdwijnen meestal vanzelf. Je kunt wratten verwijderen door ze te bevriezen (aanstippen), weg te snijden of weg te branden. Een salicylzuurzalf helpt wratten te verminderen.
Wratten zijn besmettelijk: ze worden doorgegeven via contact met een persoon die wratten heeft, bijvoorbeeld als kinderen samen in bad gaan. Er is weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de concrete manieren van verspreiding. Wel staat vast dat je meer risico loopt als je een huidwondje hebt.
Wratten kunnen gelukkig geen kwaad. Het wrattenvirus komt overal voor. Het zit vooral in een vochtige omgeving, zoals een zwembad. Ook in gymzalen verspreidt het virus zich gemakkelijk via blote voeten.
Bij het aanstippen met vloeibare stikstof wordt de wrat bevroren, er ontstaat een blaar onder de wrat en na 1 à 2 weken valt de wrat eraf. De behandeling is wel pijnlijk en moet nogal eens herhaald worden.
Wanneer er een laagje eelt over de verruca is ontstaan haalt de podotherapeut het eelt voorzichtig met een mesje (scalpel) of frees weg. Dit wordt voorzichtig gedaan omdat een verruca in de meeste gevallen direct gaat bloeden. Dit komt doordat wratten erg goed doorbloed zijn.
De gewone wrat is een ronde of ovale, stevige uitstulping, vaak met een onregelmatig oppervlak. Ze kunnen in grootte verschillen van 1 mm tot 1 cm. Meestal zijn ze niet pijnlijk, maar ze kunnen soms wel jeuken of bloeden. Je kan één wrat krijgen, of meerdere tegelijk.
Het verschil tussen een wrat en een likdoorn is dat een wrat bij zijdelingse druk pijn doet en een likdoorn als u er bovenop drukt. Tevens kan er bij een wrat onder uw voet een verschil in pijnbeleving zijn bij het lopen. Een wrat geeft vaak pijnklachten bij het afzetten terwijl een likdoorn pijn doet als u erop staat.
Indien de wratten gaan jeuken of bloeden (door bijv. wrijving van kleding) of kosmetische bezwaren geven worden ze nog wel eens verwijderd. De meeste gebruikte operatieve methodes zijn : uitlepelen, wegkrabben, coagulatie of zelfs wegsnijden (met of zonder hechting).
De besmetting kan plaats vinden door direct contact met een wrat of door indirect contact met een voorwerp (bijvoorbeeld een handdoek) waarop het virus zich bevindt. Na besmetting kan het virus twee tot zes maanden sluimeren voordat het de cellen van de buitenlaag van de huid sneller laat groeien.
Als je ze probeert weg te snijden, ontstaan kleine puntvormige bloedingen. Deze wratten zijn meestal pijnloos. Voetzoolwratten kunnen drukken op onderliggende structuren en daardoor pijnlijk zijn. Vaak zijn ze bedekt met een dikke laag eelt, waardoor ze er soms uitzien als een likdoorn.
Zink helpt bij de aanmaak van nieuw collageen en helpt zo tegen ontstekingen (acne), rimpels, striae, schade door de zon, wratten en haaruitval. Goede plantaardige bronnen van zink zijn o.a.: pompoenzaden, zonnebloempitten, sesamzaden, cashewnoten, kikkererwten, bonen en spinazie.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
De Formule W wrattenpen is een vertrouwde, effectieve methode voor de behandeling en het verwijderen van gewone wratten (verruca vulgaris en verruca plantaris) op handen en voeten door middel van een penapplicator met een sterk geconcentreerde blauwe TCA-Active gel.