Symptomen. Het belangrijkste symptoom van cachexie is gewichtsverlies, zowel van vet- als spierweefsel, en zelfs van botmassa.Ook eetlustverlies (anorexie), algemene zwakte (asthenie) en een daling van het hemoglobinegehalte (anemie) zijn belangrijke symptomen.
“Als er eenmaal sprake is van cachexie, valt het proces lastig te keren. De meest gebruikte therapie is, naast het stimuleren van de voedselinname, een behandeling met steroïden of het progestageen megestrol. Beide hebben een positieve uitwerking op de eetlust en de opbouw van vetmassa.
Oorzaak. Cachexie wordt veroorzaakt door een sterk verhoogde productie van cytokines, zoals tumornecrosefactor alfa (TNF-α). Dit zijn polypeptides die door ons afweersysteem worden geproduceerd. Bij bepaalde chronische aandoeningen komen ze echter in zulke hoge concentratie voor, dat het leidt tot weefselschade.
Het laatste stadium van hartfalen gaat vaak gepaard met cardiale cachexie. Cachexie wordt gekarakteriseerd door een progressief verlies van skeletspiermassa (met of zonder verlies van vetmassa). Een belangrijk onderdeel van de begeleiding van hartfalenpatiënten is voeding in de (pre)terminale fase.
Ongewenst gewichtsverlies is een algemeen en bekend verschijnsel bij kanker. Maar ook specifiek bij alvleesklierkanker en na een Whipple operatie, de meest gebruikte vorm van chirurgie na alvleesklierkanker. Gewichtsverlies wordt veroorzaakt door de behandeling of door de kanker zelf.
Wat is kankercachexie? Drs. Aberle: “Kankercachexie is een syndroom dat wordt gekenmerkt door een combinatie van ongewenst gewichts- en spierverlies, verminderde eetlust, moeheid en algehele zwakte. Het komt voor bij veel soorten kanker, maar vooral bij longkanker, leukemie en alvleesklierkanker.
Een tumor in de kop van de alvleesklier kan leiden tot afsluiting van de grote galbuis. Door opeenhoping van gal kunnen uw huid en oogwit geel kleuren. Door een verstoorde vertering van voedsel, kunnen klachten ontstaan als misselijkheid, braken en diarree.
Cachexie is een vorm van extreme magerheid, die optreedt in de terminale fase van chronische aandoeningen zoals kanker, ernstige infectieziekten (tbc, aids), grote ouderdom,… Cachexie komt vooral voor bij kwaadaardige gezwellen van de longen, de slokdarm, de maag, de darmen en de alvleesklier (pancreas).
Hartfalen is een chronische aandoening, waarbij het hart het bloed niet goed meer kan rondpompen. Hierdoor kunnen verschillende klachten ontstaan, zoals kortademigheid en vermoeidheid. Chronisch wil zeggen dat het niet de genezen is.
geleidelijke progressie van het hartfalen ondanks adequate instelling op medicatie. exacerbatie hartfalen: bij ernstige of aanhoudende klachten ondanks behandeling. dehydratie: bij ernstige of aanhoudende klachten ondanks behandeling.
De dan geleidelijk optredende spieratrofie wordt pas na enige weken tot maanden – en soms alleen door het verschil de gezonde en vaak dan meer gebruikte hand – visueel goed waarneembaar zijn, en zeker vergeleken met de gezonde hand.
Voor iemand met een normaal BMI is het opletten geblazen als je meer dan 4 kg verliest in 10 weken tijd zonder dat je er een verklaring voor kan vinden. Andere bronnen spreken van een gewichtsverlies van 5% van je lichaamsgewicht in minder dan 6 maanden.
Refractaire cachexie is de laatste fase van het cachexiesyndroom. Dit stadium treedt vooral op bij progressieve ziekte. De ziekte reageert niet meer op de anti- tumorbehandeling. Dit stadium wordt ge- kenmerkt door een actief katabolisme en een lage prestatiestatus.
De term 'in situ' is Latijn voor 'op zijn plek'. De afwijkende cellen zitten op een bepaalde plaats en hebben het omliggende weefsel nog niet aangetast. Ze kunnen ook nog niet doorgroeien in de omgeving of uitzaaien. Een carcinoom in situ wordt daarom anders behandeld dan een kwaadaardige tumor.
Onverklaarbaar gewichtsverlies wil zeggen dat u bent afgevallen, maar dat u niet weet hoe dat komt. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Gewichtsverlies komt bij veel verschillende ziekten voor.
Vermindering van het aantal van alle types van bloedcellen (rode bloedlichaampjes, witte bloedlichaampjes en bloedplaatjes). Pancytopenie kan veroorzaakt worden door verschillende ziekten, met inbegrip van kanker.
Hartfalen treedt op wanneer het hart niet voldoende bloed door het lichaam kan pompen. Als gevolg daarvan hoopt zich vocht op in de benen, longen en andere weefsels in het lichaam.
De meest gehoorde klachten zijn onder andere vermoeidheid, kortademigheid en vocht vasthouden. Doordat vocht in het lichaam ophoopt. Het verzwakte hart kan de bloedsomloop minder in beweging houden, waardoor vocht niet goed wordt afgevoerd. Op verschillende plaatsen in het lichaam ontstaat vochtophoping.
Op een hartfilmpje (ECG) ziet een arts of er afwijkingen zijn in je hartritme en of je eerder een hartinfarct hebt gehad. Een afwijking op het hartfilmpje kan aanwijzingen geven dat je hartfalen hebt.
Klachten van een wekedelensarcoom in de buik
Pas als het sarcoom tegen een orgaan of zenuwen gaat drukken, kun je klachten krijgen. Je kunt dan last hebben van een vol gevoel, een opgezette buik, darmklachten of bloed bij de ontlasting. Een wekedelensarcoom dat tegen organen aandrukt, kan pijn veroorzaken.
Onbedoeld gewichtsverlies is een vermindering van ten minste 5 à 10% van het lichaamsgewicht in minder dan 6 maanden tijd. Dat kan verschillende oorzaken hebben, hoewel er bij een op vier geen verklaring wordt gevonden.
Naarmate we ouder worden, hebben we minder energie (= voedsel) nodig. Dat verhoogt het risico op gewichtsverlies of zelfs ondervoeding. Bovendien kunnen er zo tekorten ontstaan aan bepaalde vitaminen en mineralen.
Een aanval van acute alvleesklierontsteking kenmerkt zich vooral door hevige pijn boven in de buik. De pijn kan uitstralen naar de rug, linkerzij of linkerschouder. De pijn verergert meestal na een maaltijd. Ook koorts en een oppervlakkige en snelle ademhaling zijn veel voorkomende klachten.
Bij acute alvleesklier treedt plotseling hevige buikpijn op. De pijn kan uitstralen naar de linkerzij, schouder en rug. Ook koorts en een snelle ademhaling zijn veel voorkomende klachten, net zoals misselijkheid en braken. Na een maaltijd nemen de klachten vaak toe.
De nieuwe GLP-1-medicijnen voor diabetes type 2 geven meer kans op ontsteking aan de alvleesklier (pancreatitis). Dat blijkt uit Amerikaans onderzoek, maar dat zegt nog lang niet alles. Gebruikt u Januvia of Byetta? Blijf dat gewoon doen en overleg eventueel met uw arts.