Scheermessen of mesheften zijn bijzondere schelpdieren.Net als kokkels en mossels bevatten ze spiervlees dat de schelp bij elkaar houdt en voor menselijke consumptie geschikt is. Voordat men door had dat een heerlijk zilt verpakt cadeautje is, werden ze voor hele andere dingen gebruikt.
De lange, smalle mesheften hebben wat steviger vlees dan mosselen. De smaak doet ook wat denken aan inktvis. Een heel maal scheermessen is misschien wat heftig, maar ze zijn een heerlijk uitgangspunt voor borrelhapjes, tapas of amuses. En ook als voorgerechtje doen scheermessen het goed.
Het eetbare gedeelte is de spier, wat meer weg heeft van een slurfje aan het onderste uiteinde. Deze zorgt ervoor dat ze zich kunnen voortbewegen én zich kunnen ingraven in het zand. Scheermessen leven aan de kust en de laagwaterlijn.
Scheermessen zijn redelijk zoet van smaak, hebben de structuur van inktvis en smaken een beetje naar garnaal.
Belangrijk bij scheermessen is niet alleen dat ze goed vers zijn, maar ook voldoende worden schoongemaakt. Dit kun je doen door ze eerst even te weken in (niet té) koud water met een flinke snuf zout. Zo lijkt alsof ze in hun natuurlijke habitat zijn en krijgen ze weer wat meer leven.
Smaak en bereiding
Scheermessen kunnen rauw gegeten worden maar zijn ook zeer geschikt om te roerbakken of te koken als mosselen.
Scheermessen, ook wel mesheften genoemd, zijn schelpdieren die talrijk zijn in de Zeeuwse wateren. Paul de Groote, chefkok van restaurant Zee/land/zilt in Yerseke (inspired by Edwin Vinke), eet ze het liefst rauw. Hij laat zien welk deel gebruikt wordt en hoe je dat uit de schelp haalt.
Tips om je scheermes te reinigen: Hou de mesjes onder stromend water na een aantal halen, en laat het water er van achter naar voren door stromen om vastzittende haartjes en deeltjes te laten wegspoelen. Schud het overtollige water van het mes om het te laten drogen.
Het mesheft is een schelpdier dat in de zeebodem van de west- en zuidkust van Europa leeft. Een mesheft, ook wel een scheermes of een Amerikaanse zwaardschede genoemd, heeft een langwerpige smalle schelp met een mooie kleur.
Het liefst leven de scheermessen verticaal in het zand onderwater. Met de opening aan de bovenkant, de sifoon, zuigt de scheermes water op om te filteren. Uit het water verzamelt het dier plankton, algen en andere beestjes om op te eten.
Bewaar de scheermessen in de koelkast bedekt met een vochtige doek (zodat ze niet dood gaan) en met een elastiek erom heen, zodat ze niet open gaan. Met de bolle kant naar onder bewaren, anders loopt het water eruit. Tot consumptie moeten de schaal- en schelpdieren levend zijn. Zo niet, dan niet eten!
Hoe eten? Je pelt ze zoals een garnaal: kop eraf breken en het pantser openen en verwijderen, gewoon met je blote handen. Sommige mensen kraken nog even met hun tanden op de scharen, waar ook nog vlees in zit, maar dat is niet zonder risico voor je vullingen.
Een netje van een kilo bevat circa 35 stuks scheermessen.
Het leeft ingegraven in het zand. Bij eb graaft het zich onder het zand, bij vloed steekt de siphon in het water uit. het water weer uit.
Het scheersysteem heeft een prima levensduur, maar je mesjes slijten en zijn vroeg of laat aan vervanging toe. Dit verzekert de fabrikant van een blijvende vraag naar zijn product. Wanneer je eenmaal een scheersysteem gekocht hebt, ben je toch snel geneigd de mesjes te kopen die op dat systeem passen.
Dermatoloog Whitney Bowe legde in de zomer op lifestylesite Refinery29 uit dat je na 5 tot 7 keer scheren het mesje echt aan vervanging toe is. Hoe langer je het mesje gebruikt, hoe meer bacterien die zal verzamelen. "Vooral in een vochtige omgeving, zoals de douche."
Elk scheermesje is vijfbladig. Dit wilt zeggen vijf gelijkmatig verdeelde mesjes. Ook is er een precisietrimmer aan de bovenkant van het scheermesje.
Verboden vruchten voor moslims: haram
producten afgeleid van varkens, zoals gelatine uit varkensbeenmerg. specifieke soorten zeevruchten, afhankelijk van de islamitische leerschool die jouw klant volgt, voorbeelden van deze zeevruchten zijn: mosselen, garnalen, oesters, zeekreeften en krabben.
Mosselen die stinken
En met stinken bedoelen we: stinken. Ook bij mosselen is dat zo: mosselen horen naar de zee te ruiken. Stinken ze, dan zijn ze dood en moet je ze weggooien. Toch zegt de geur van iets niet alles: ook met voedingsmiddelen die niet stinken kan iets mis zijn.
Vongole is Italiaans voor venusschelpen. Eigenlijk kunnen venusschelpen worden gezien als het Italiaanse broertje van de Nederlandse kokkels. Qua smaak is er nauwelijks verschil tussen de twee. Wel zijn venusschelpen wat groter, platter en gladder dan de geribbelde kokkels.
Vis eten is goed voor de gezondheid van zowel moeder als kind. Het advies is daarom om 2 keer per week vis te eten. En dan gaat het om 1 keer in de week vette vis, zoals zalm en forel te nemen, en 1 keer per week magere vis, zoals tilapia en schol. Een portie is ongeveer 100 gram.
Het scheermesje op de juiste plek
Scheermesjes horen thuis bij het restafval. Dit is het huishoudelijk afval dat overblijft nadat het afval dat wel kan worden gerecycled is gescheiden.