Er zijn grofweg 4 stijlen van opvoeden: autoritair, toegeeflijk, democratisch en verwaarlozend.
Het respecteren van de zelfstandigheid van je kind, het bieden van structuur en het stellen van grenzen horen ook bij het opvoeden. Net zoals het stimuleren van de ontwikkeling van je kind, het begeleiden van hoe je met elkaar omgaat en het bijbrengen van kennis, normen en waarden.
Je creëert er een prettige sfeer zodat ze er zich thuis voelen en stimuleert hen om zoveel mogelijk dingen zelfstandig te doen. Zo begeleid je hen om hun vrije tijd nuttig in te vullen, ga je samen met hen op zoek naar de dingen waar ze goed in zijn. Ook leer je hen op een goede manier met relaties om te gaan.
een liefdevolle benadering en genegenheid het geven van veilig gevoel. het volgen van een vaste dagindeling. het bieden van structuur, veiligheid, betrokkenheid, gezelligheid en warmte. het stimuleren van een waardevol gevoel en positief zelfbeeld.
Bijna alle respondenten vinden 'genieten van het leven' de allerbelangrijkste waarde. Daarna volgen 'eerlijkheid' en 'vrijheid'. Ook vinden ouders het belangrijk hun kind te leren zelfstandig te worden. De minst populaire waarden zijn 'invloedrijk zijn', 'zelfingenomenheid' en 'rijkdom'.
Openheid: je kind durft zich te uiten bij jou, weet dat hij met alles bij je terecht kan en dat je eerlijk tegen hem bent. Waardering: je kind weet dat je van hem houdt met al zijn mooie en moeilijke kanten. Hij mag zijn zoals hij is.
Spijbelen, een boze bui, niet luisteren, te laat thuis komen en ook liegen kunnen allemaal horen bij het gedrag van opgroeiende kinderen. Pas als dit soort gedrag leidt tot problemen in het functioneren van het kind, kun je spreken van opvoedingsproblemen.
Het feit dat je de liefde voor je kind nu niet voelt, betekent niet dat die liefde er niet is. Het betekent ook niet dat jij niet in staat bent om je te hechten aan je baby. Je kunt alleen op dit moment niet/te weinig bij je positieve gevoelens en dat is een symptoom van je depressie.
Consequent opvoeden is eigenlijk een vorm van klassieke conditionering, legt orthopedagoog Mariëlle Beckers uit. 'Je kind doet iets en daar koppel je een gevolg aan. Als je dat vaak genoeg doet, hoef je dat gevolg niet meer te geven, want het kind heeft de regel geleerd.
Veel belangrijker is het dat je kind zal uitgroeien tot een leuke volwassene. Goede ouders leggen daarom meer de nadruk op aardig zijn, empathie, goed gedrag en andere positieve vaardigheden. En blijkt je kind alsnog een talent op welk gebied dan ook, dan zal hij hier veel meer van kunnen genieten.
Permissieve opvoeding
Bij deze stijl zijn ouders erg soepel en meegaand en geloven in een vrije aanpak. De verwachtingen zijn laag en ouders zijn hier erg responsief. Ze richten zich meer op de keuzes en behoeften van een kind en stellen niet veel regels op.
Opvoedingsstijl 4: Onverschillige (verwaarlozende)
Er zijn ook opvoeders die hun kind aan het lot over laten of verwaarlozen. Zij stellen weinig regels, maar bieden ook weinig geborgenheid, steun, controle, veiligheid en betrokkenheid. De opvoedstijl is oudergericht en het kind mag het allemaal zelf uitzoeken.
Een vrije opvoeding wordt ook wel een permissieve opvoedingsstijl genoemd. In de pedagogiek wordt deze opvoedingsstijl omschreven als een waarbij er veel positieve aandacht wordt gegeven en er weinig eisen worden gesteld aan een kind.
Definitie. Van opvoedingsproblemen is sprake als problemen tussen ouders en kinderen niet meer binnen het gezin zelf opgelost kunnen worden.
Van psychische of emotionele mishandeling is sprake wanneer ouders of andere opvoeders met hun houding en gedrag afwijzing en vijandigheid uitstralen tegenover het kind.
Het moedergevoel schijnt iets fysiologisch te zijn, vergelijkbaar met een heftige verliefdheid. Moedergevoelens zorgen ervoor dat je voor jouw baby wilt zorgen, hem of haar wilt beschermen en onvoorwaardelijke liefde wilt geven.
Je kunt aandacht geven aan je kind door samen te praten en echt te luisteren. Ook kun je je kind complimenten te geven. Door met je kind te praten over gevoelens kan hij leren omgaan met emoties.
Maak samen met de andere ouder afspraken over contact met je kind als die niet bij jou is. Dus bijvoorbeeld een vaste avond even bellen of skypen. Vertel je kind dat jij dit samen met de andere ouder hebt afgesproken. Dit is voor zowel jou als voor je kind heel fijn en duidelijk.
Opvoedingsopgaven kunnen we omschrijven als gedragingen van opvoeders die de jeugdige mogelijkheden bieden om de ontwikkelingsopgaven te leren beheersen. De opvoedingsopgaven hebben voor ouders soms een bewust karakter.
Het kind opvoeden en verzorgen
In de wet staat dat u moet zorgen voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van uw kind. En dat u het moet helpen om zijn of haar persoonlijkheid te ontwikkelen. U mag het kind niet mishandelen. En u moet de band van het kind met de andere ouder bevorderen.
Ouders zijn primair verantwoordelijk voor de zorg, begeleiding en opvoeding van hun kinderen. En wel op die manier dat die zorg, begeleiding en opvoeding in lijn is met de rechten van het kind. De overheid moet de rechten en verantwoordelijkheden van ouders respecteren.