Verzamelnaam voor alternatieve verspreidingsvormen van literatuur die op andere manieren dan in de traditionele boek- of tijdschriftvorm aangeboden wordt. Dit kan gebeuren vanuit een ludieke houding of vanuit een programmatische opstelling.
In tegenstelling tot fictie, die gebaseerd is op verbeelding en verzonnen verhalen, is non-fictie gebaseerd op realiteit en levensechte ervaringen. Non-fictie omvat verschillende vormen, zoals memoires, biografieën, autobiografieën, essays, studieboeken, journalistiek en meer.
De Index librorum prohibitorum (lijst van verboden boeken) of kortweg de Index was van 1559 tot 1966 een door de paus vastgestelde lijst van boeken die katholieken niet mochten lezen omdat ze door de Rooms-Katholieke Kerk verwerpelijk werden geacht.
Met non-fictie (de Engelse term non-fiction is eveneens gebruikelijk) worden informatieve teksten of beelden aangeduid, die hoofdzakelijk op de werkelijkheid betrekking hebben. Dit in tegenstelling tot fictie, dat zich afspeelt in de fantasie van de maker van de teksten of beelden.
We laten het zien aan de hand van een bijzonder populaire vorm van non-fictie: kookboeken. In het enorme aanbod val je alleen op als je een duidelijke richting kiest. Gelukkig zijn er legio manieren om je te specialiseren.
Voor de meeste mensen ligt het verschil tussen fictie en non-fictie in de vraag of het vertelde echt gebeurd is of niet. Fictie wordt algemeen beschouwd als een verzinsel van de schrijver en non-fictie als de ware toedracht tot gebeurtenissen die in het echt hebben plaatsgevonden.
Je kunt personages en locaties visualiseren en je eigen interpretaties van gebeurtenissen creëren . Dit type creatief denken is ongelooflijk gunstig voor je geest, omdat het je cognitieve vermogens en zelfs je probleemoplossende vaardigheden kan verbeteren. Het kan je ook helpen empathie en begrip voor anderen te ontwikkelen.
In lectuurboeken zitten vaak stereotypen die vrij oppervlakkig zijn. Literatuur gaat over realistische problemen. Verder zijn ze vaak complex van opbouw en verrassend qua taalgebruik, in tegenstelling tot lectuur.
In Nederland hebben we geen verbannen boeken, met één uitzondering: Mein Kampf (1924). Handel en herdruk van het boek is hier verboden. Maar in 2014 bleek dat dit niet echt meer gehandhaafd wordt.
Deze boeken zijn 1 Esdras, 2 Esdras, Tobit, Judith, De rest van Ester, De wijsheid van Salomo, Esslesiasticus (ook bekend als Sirach), Baruch met de brief van Jeremia, De liederen van de drie heilige kinderen, De geschiedenis van Susana, Bel en de draak, Het gebed van Manasse, 1 Makkabeeën en 2 Makkabeeën.
"Geworteld in de Joodse geschiedenis en vol magie, is The Forbidden Book tegelijk een hartverscheurend mysterie en een aangrijpend verhaal over identiteit en gevonden familie . Wat het tegenovergestelde van verboden ook is (verplicht?), dat is wat The Forbidden Book zou moeten zijn." "Boeiend... vol verwondering.
Non-fictieboeken bevatten " proza dat is gebaseerd op feiten, echte gebeurtenissen en echte mensen, zoals biografie of geschiedenis " (uit The New Oxford American Dictionary). Non-fictieboeken hebben meestal een inhoudsopgave.
Krantenartikels, tweets, teksten op Wikipedia, een recensie over de nieuwste Star Wars film, een website van je gemeente, een blog met vegetarische recepten of een informatief boek over ons brein: het zijn maar enkele voorbeelden van non-fictie.
Biografieën en waargebeurde verhalen. Als je op zoek bent naar inspirerende biografieën of waargebeurde verhalen, dan vind je hier een ruime keuze aan verschillende titels in vele genres. Denk bijvoorbeeld aan de levensverhalen van bekende mensen, zoals historische figuren, mediapersoonlijkheden, artiesten en meer.
Lezers van fictie scoren hoger op het gebied van empathie en theory of mind (ToM) – het vermogen om na te denken over de gedachten en gevoelens van anderen – dan niet-lezers, zelfs na correctie voor leeftijd, geslacht, intelligentie en persoonlijkheidsfactoren (Mar et al., 2006, 2009, 2010).
Met fictie (Latijn: fictio, "vorming") wordt in de narratologie een verhaal of gedachtegang aangeduid, die zich hoofdzakelijk in de fantasie van de auteur en de lezer afspeelt. Dit in tegenstelling tot non-fictie, die uitgaat van de feitelijke werkelijkheid.
Het lezen van non-fictieboeken vol feiten kan uw intelligentie vergroten door uw woordenschat te vergroten en uw mentale arsenaal aan interessante feiten en kennis uit te breiden . En er zijn verschillende voordelen aan lezen. Het verwerven van "boekenslimheid" kan ook uw emotionele intelligentie, vloeiende intelligentie en hersenconnectiviteit vergroten.
Het is gericht op het verhaal, wat betekent dat het een verhalend plot heeft met een aanzettend moment, stijgende actie, climax en ontknoping, net als fictie. Non-fictie werkt echter alleen als het verhaal gebaseerd is op waarheid, een nauwkeurige hervertelling van de levenservaringen van de auteur.
De term wordt meestal gebruikt voor non-fictie, dat wil zeggen werken waarin iemand het werkelijke leven van een werkelijk bestaand, veelal beroemd, persoon probeert te beschrijven.
De genres waarin de literatuur wordt opgedeeld zijn zeer talrijk. Men onderscheidt in de praktijk hoofdgenres (lyriek, epiek, dramatiek), subgenres (roman, novelle, verhaal, sonnet, kwatrijn e.d.) en historisch bepaalde genres (dageraadslied, ridderroman, klassiek blijspel e.d.).
Zo is de roman een hoofdgenre dat is onder te verdelen in subgenres waaronder bijvoorbeeld de historische roman. We kunnen boeken ook onderverdelen in literatuur en lectuur, in klassiek en modern of in fictie en non-fictie.
C- boeken zijn bestemd voor kinderen vanaf 13 jaar. Op basisscholen zullen deze niet in grote hoeveelheden aanwezig zijn. Over het algemeen kun je deze boeken coderen met de stickers AVI Plus.
Een thriller (afgeleid van het Engelse to thrill, in vervoering brengen) is een spannend verhaal waarin de nadruk ligt op spanning en gevaar. Het doel is de lezer of toeschouwer voortdurend in spanning te houden. Een thriller kan een roman zijn, een film of een toneelstuk.