Een neurologische aandoening is een ziekte van de hersenen, zoals dementie en de ziekte van Parkinson. Hierbij kun je last hebben van psychiatrische klachten als depressie en angststoornissen. Als je last hebt van neuropsychiatrische klachten, kan dit van grote invloed zijn op je leven.
De dienst neuropsychiatrie behandelt psychische, emotionele en gedragsstoornissen. De psychiater gaat op zoek naar de oorzaak van de mentale problemen van zijn patiënt en stelt vervolgens een behandelplan samen. Dit plan bestaat uit meerdere gesprekken met de patiënt.
'We weten dat stress en spanning een rol spelen bij het ontstaan van de klachten. Het kan zijn dat mensen op de één of andere manier te veel van zichzelf vragen in bepaalde situaties. Ook komt het voor dat mensen een medische ingreep hebben gehad, waarna ze een functioneel neurologische stoornis ontwikkelen.
Een nauwe samenwerking tussen deze systemen zorgt voor normaal neurologisch functioneren. Hieronder verstaan we onder andere het bewustzijnsniveau, de intelligentie, de coördinatie van bewegingen, de kracht van bewegingen, het gevoel, het evenwicht en de functie van bepaalde zenuwen in het aansturen van spieren.
Neem dan contact op met uw huisarts. Die verwijst u eventueel door naar een neuroloog. De neuroloog kan onderzoek doen naar uw hersenfuncties. Soms is aanvullend onderzoek nodig met bijvoorbeeld een CT-scan, een MRI-scan of een EMG-onderzoek.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Voorbeelden van neurologische aandoeningen zijn de ziekte van Parkinson, epilepsie, multiple sclerose (MS) en verschillende spierziekten. Ongeveer 6% van alle euthanasiemeldingen heeft betrekking op aandoeningen van het zenuwstelsel.
Wat is het doel van neurologische onderzoeken
De afdeling Functieonderzoeken Neurologie is gericht op het opsporen van stoornissen in het functioneren van het zenuwstelsel, de spieren en in de bloedvoorziening van de hersenen. De onderzoeken worden met behulp van hoogontwikkelde elektronische apparatuur uitgevoerd.
De neuroloog onderzoekt de spierreflexen om inzicht te krijgen in het functioneren van de motorische zenuwen en de zenuwverbindingen in het ruggenmerg en de toestand van de perifere zenuwen. De neuroloog kan de reflexen opwekken door met een reflexhamer zachtjes tegen bijvoorbeeld de knie of de enkel te slaan.
Neuropsychiatrie: neuropsychiaters focussen op de biologische (of neurologische) oorzaken van psychische stoornissen. Ziekenhuispsychiatrie: psychiaters in het ziekenhuis behandelen cliënten die naast een lichamelijke aandoening (waarvoor ze naar het ziekenhuis moeten) ook een psychische aandoening hebben.
Wat is neuropsychologie? Het vakgebied neuropsychologie bestudeert de samenhang tussen gedrag en werking van de hersenen. De neuropsycholoog stelt met behulp van psychologisch onderzoek vast welke gevolgen een hersenbeschadiging heeft voor het dagelijks leven.
Een psychiater is, in tegenstelling tot een psycholoog, een medisch arts. Een psychiater heeft dan ook in eerste instantie medicijnen gestudeerd, en heeft zich daarna gespecialiseerd tot psychiater. In de vervolgopleiding voor psychiater is ook de opleiding tot psychotherapeut opgenomen.
Neurologische aandoeningen zijn problemen aan het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Als u een neurologische aandoening heeft, kunt u last hebben van verschillende ziekteverschijnselen. De klachten zijn afhankelijk van de plaats waar het zenuwstelsel is beschadigd.
Het zenuwstelsel bestaat uit de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen. Chronisch betekent aanhoudend. Voorbeelden zijn: niet-aangeboren hersenletsel, spina bifida, hydrocephalus, cerebrale parese, multiple sclerose (MS), epilepsie, de ziekte van Parkinson en dementie.
Een neurologische aandoening is een aandoening van het zenuwstelsel. Structurele, biochemische, of elektrische onregelmatigheden in de hersenen, het ruggenmerg of andere zenuwcellen kunnen een verscheidenheid aan symptomen veroorzaken.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
De neuroloog kiest die onderzoeken die van belang zijn bij uw klacht; het kan echter voorkomen dat bij een klacht van dubbelzien het toch belangrijk is dat ook de reflexen aan de voeten worden onderzocht. Trekt u daarom makkelijke kleding aan. Dit eerste bezoek aan de neuroloog duurt meestal ongeveer een halfuur.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Een neuropathie kan ook de autonome functies aantasten, met als gevolg verlaagde bloeddruk, spijsverteringsstoornissen, urineverlies, zweten, impotentie,... . Ten slotte kan ook de huid wondjes vertonen omdat de zenuwaantasting de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen verhindert.
Steun van familie, vrienden en collega's kan heel veel helpen. Als u zich somber, bang of boos voelt over de pijn, kan dit de pijn erger maken.
Voor het bevestigen van de diagnose wordt meestal een klinisch neurofysiologisch onderzoek verricht. Vaak wordt dan een EMG (elektromyogram) gemaakt. Voor het onderzoek van de zenuwen worden de zenuwen in de armen en benen doorgemeten met behulp van een aantal metalen dopjes (elektroden).
Daarna gaan de symptomen echter sterk uiteenlopen. Mensen met MS ondervinden vaak meer mentale gebreken dan mensen met ALS. Mensen met ALS krijgen vaak meer fysieke problemen.
Via de ademhaling kan het parasympathische zenuwstelsel in gang gezet worden. Zo kan een overactief of zelfs overprikkeld lichaam en brein even herstellen van de dag of van de actie. Het is belangrijk om het verschil te leren kennen tussen borst- en buikademhaling.