Leukocyten, ook wel witte bloedcellen genoemd, zijn een essentieel onderdeel van het immuunsysteem. Ze helpen het lichaam infecties te bestrijden. De aanwezigheid van leukocyten in de urine kan wijzen op een infectie of andere medische aandoeningen.
Bij een verhoogd of te laag leukocyten wordt duidelijk of er sprake is van bijvoorbeeld een infectie of juist een verhoogde kans op een infectie.
Pyurie is de aanwezigheid van witte bloedcellen in de urine. Dit is een teken dat de slijmvliezen van de urineweg een ontstekingsreactie doormaken. Dit is meestal het gevolg van bacteriële invasie. Er is dan sprake van een urineweginfectie.
Er is sprake van een urineweginfectie na een positieve nitriettest of na een urinesediment met ten minste 20 bacteriën per gezichtsveld of een dipslide met ten minste 104 kolonievormende eenheden per ml urine bij vrouwen met klachten van een pijnlijke en/of frequente mictie.
Leukocytenesterase is een screeningtest die wordt gebruikt om een stof te detecteren die suggereert dat er witte bloedcellen in de urine zitten. Dit kan betekenen dat u een urineweginfectie hebt. Als deze test positief is, moet de urine onder een microscoop worden onderzocht op witte bloedcellen en andere tekenen die wijzen op een infectie.
De normaalwaarde van leukocyten in urine is 0-10 leukocyten per microliter urine. Verhoogde waarden kunnen wijzen op urineweginfecties, nier-infecties, blaasontstekingen, SOA's of andere aandoeningen.
Witte bloedcellen in de urine kunnen duiden op een ontsteking van de nieren of urinewegen door een bacteriële infectie. Het is echter belangrijk om op te merken dat verontreiniging van de urine ook de aanwezigheid van witte bloedcellen in de urine kan veroorzaken , dus vergeet niet om de juiste aseptische techniek te gebruiken bij het geven van het monster.
pH. Normale pH van ochtendurine is 5-7, licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, rond een pH van 8, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Een blaasontsteking heet in medische termen een urineweginfectie. Een blaasontsteking is een ontsteking van de lage urinewegen (blaas/plasbuis) en is bijna altijd onschuldig. Een opstijgende ontsteking naar de nieren kan leiden tot een nierbekkenontsteking, een minder onschuldige aandoening.
Witte urine
Fosfaturie is in principe niet gevaarlijk, maar het kan wel irriteren en in sommige gevallen nierstenen veroorzaken. Witte urine kan ook duiden op een lekkage van het lymfestelsel naar de urinewegen of de nieren. In beide gevallen is het verstandig om even langs de huisarts te gaan.
Witte bloedcellen beschermen u tegen infecties. Door chemotherapie kunnen deze bloedcellen tijdelijk in aantal verminderen. De aanmaak van witte bloedcellen herstelt zich spontaan.
Jaarlijks krijgen ongeveer 6.800 mannen en vrouwen in Nederland de diagnose. Symptomen zijn onder meer vaak moeten plassen, aandrang hebben om te plassen, bloed in de urine of chronische blaasontsteking. Blaaskanker groeit meestal langzaam. In het begin zijn er weinig of geen klachten.
Gezond eten met voldoende eiwitten helpt het afweersysteem te ondersteunen. Producten waar veel eiwit in zit zijn vis, vlees, eieren, melkproducten, kaas, tofu, noten en vegetarische vleesvervangers.
De meest voorkomende oorzaak van te veel witte bloedcellen in de urine is een urineweginfectie, meestal van de blaas. Nierinfecties zijn gelukkig zeldzamer.
Klachten. Kinderen met leukemie kunnen last hebben van steeds terugkerende infecties en koorts, bloedarmoede, bloedneuzen, snel optredende blauwe plekken, kleine puntvormige paarsrode plekjes, lang nabloedende wondjes en botpijnen. Het is vooral de combinatie van deze klachten die op leukemie wijst.
Antibiotica kunnen de meeste urineweginfecties genezen . Echter, zonder behandeling kan een urineweginfectie zich verspreiden naar uw nieren en bloedbaan en kan leiden tot een levensbedreigende bloedinfectie.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Leukocyten zijn witte bloedcellen, deze horen normaal gesproken niet in urine gevonden te worden. Als er wel witte bloedcellen in de urine zitten, kan dat duiden op een blaasontsteking of urineweginfectie.
Een normaal aantal leukocyten is 4.2- 10.6 (x 109/l). Bij minder dan 1.0 x 109/l is er een verhoogd risico op infecties. Als er minder dan 0,5 x 109/l neutrofielen zijn, spreekt men van een 'neutropenie' ofwel een 'dip'.
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
De normale hoeveelheid leukocyten in de urine is 0 tot 5 leukocyten per veld . Bij vrouwen kunnen er hogere hoeveelheden voorkomen, afhankelijk van hun leeftijd en menstruatiecyclus.
Het Leukocyten bloedonderzoek, ook bekend als de witte bloedceltelling (WBC), wordt uitgevoerd om ontstekingen, infecties en leukemie op te sporen. Ook wordt het uitgevoerd om het algehele functioneren van het afweersysteem te controleren.
In onze studie hebben we een toename van witte bloedcellen (WBC) in de urine gevonden van ongeveer de helft van de geteste COVID-19-patiënten (tabel 2). In de meeste gevallen was er een negatieve bacteriële urinekweek.