Oogproblemen bij MS Oogklachten die veel voorkomen zijn: Wazig zien. Minder goed kleuren zien. Minder goed diepte zien.
En omdat veel mensen met MS ook klachten hebben op andere vlakken zoals lopen, is het extra beangstigend als ook het zien wordt aangetast. De helft van de mensen met MS heeft wel eens oogproblemen. Oogzenuwontstekingen en dubbelzien zijn de meest gehoorde klachten op dit vlak.
Problemen met oogbewegingen
Bij MS kunnen laesies de zenuwbanen, die de oogbeweging controleren, beschadigen. Voor sommige mensen kan dit leiden tot een gebrek aan coördinatie tussen de beide ogen. Net als bij andere MS problemen kan de hinder hiervan van nauwelijks merkbaar tot heel duidelijk aanwezig zijn.
Iedereen voelt zich wel eens moe; ook na een gewone dag. Mensen met MS verschillen echter van mensen zonder MS in meerdere opzichten. Sommigen worden al heel moe wakker of worden bij het uitvoeren van activiteiten sneller moe.Anderen herstellen moeilijk na inspanning en bouwen zo gedurende de dag hun vermoeidheid op.
De ziekte MS begint meestal (in 80% van de gevallen) met 'schubs'. Bij een schub ontstaan vrij plotseling neurologische klachten die minstens 24 uur aanhouden. Een schub wordt meestal gevolgd door een remissie. Deze duren soms maar enkele minuten en verdwijnen daarna weer.
Veel voorkomende symptomen bij MS zijn slecht zien of dubbelzien, duizeligheid, dove gevoelens, tintelingen, verlammingen en stuurloosheid. Ook vermoeidheid en problemen met de cognitie komen vaak voor.
De diagnose MS is dan dus nog niet gesteld. Dit wordt ook wel een 'clinically isolated syndrome” genoemd (ofwel, een eerste klinische episode van verschijnselen die suggestief zijn voor MS. Dit kan op 1 plaats zijn in het centraal zenuwstelsel, bijv de oogzenuw of ruggemerg of hersenstam of in de kleine hersenen).
Vermoeide ogen kunnen ontstaan door diverse activiteiten. Enkele van de meest voorkomende zijn te lang werken op de computer, slechte lichtomstandigheden, langdurig autorijden, lezen gedurende lange periodes en andere activiteiten die hoge eisen stellen aan de ogen omdat langere tijd intensief moet worden gefocust.
Het stellen van de diagnose MS is complex, omdat er geen specifieke MS-test bestaat. Een neuroloog baseert zijn diagnose op de klachten, MRI-scans, bloedwaarden en eventueel een ruggenprik.
Om meer te weten, moet een arts je hersenen en ruggenmerg bestuderen. Dit kan op twee manieren; via een MRI-scan of een ruggenmergvochtonderzoek. Bij een MRI-scan kan de arts witte plekken zien in de hersenen en ruggenmerg. Ook daardoor kan hij of zij de diagnose MS stellen.
Spierzwakte merk je vooral in je benen. Ze voelen zwaar aan of je hebt een moe gevoel in je heup. Ook kun je je voet moeilijker optillen: je sleept met je been waardoor je gemakkelijk kunt struikelen. Bij spierstijfheid zijn je spieren stijf omdat je ze altijd een beetje aanspant en moeilijk kunt ontspannen.
Als je MS hebt, wordt de signaaloverdracht van je hersenen naar je lichaam verstoord. Een verhoogde lichaamstemperatuur versterkt deze verstoring. Door warmte kunnen zenuwsignalen tijdelijk extra worden vervormd. Door warmte-intolerantie kunnen MS-klachten tijdelijk verergeren.
MS is geen erfelijke ziekte, maar bij sommige patiënten komt het wel in de familie voor. Als het in de familie veel voorkomt is de kans op MS wel iets groter, maar niet heel groot. Een kind van een vader of moeder met MS heeft slechts een kans van 3% om ook MS te krijgen.
De meeste mensen met MS krijgen die diagnose wanneer ze tussen de 20 en de 40 jaar oud zijn. Maar MS kan ook bij kinderen voorkomen of juist later in het leven nog ontstaan. In Nederland leven zeker 25.000 mensen met MS; wereldwijd wordt dit aantal geschat op 2,8 miljoen.
Vaak is deze MS-activiteit te zien op een MRI-scan. Maar soms is de schade niet op te merken, zelfs bij gebruik van een MRI. De MRI is 'niet precies genoeg' om alle onstekingen waar te kunnen nemen. De gevolgen van MS-activiteit zijn niet altijd te voorspellen.
MS is geen dodelijke ziekte. Het komt maar zelden voor dat iemand overlijdt aan de directe gevolgen van MS. Wel is het zo dat mensen in een laat stadium kunnen overlijden aan de indirecte gevolgen (complicaties). Door MS kan slijm soms moeilijk worden opgehoest, waardoor er longontsteking kan ontstaan.
Vitaminegebrek, zoals een ernstig B12 te kort kan MS-achtige klachten veroorzaken. Daarnaast zijn er zijn verschillende infectieziekten die ook ruggenmergontstekingen kunnen veroorzaken, onder andere de ziekte van Lyme. Reumatische ziekten kennen ook soms neurologische complicaties en kunnen sterk lijken op MS.
Floaters worden waargenomen als schaduwachtige vormen in het gezichtsveld. Ze hebben de vorm van puntjes, draden of webben. Glasvochttroebelingen zijn heel normaal. Soms kunnen ze het zicht echter ernstig verstoren.
Wat is oogmigraine? Oogmigraine of oculaire migraine is een vorm van migraine waarbij u tijdelijk minder goed ziet. Oogmigraine kan een voorbode zijn van een 'gewone' migraineaanval, maar dat hoeft niet. Oogmigraine wordt ook wel migraine met aura genoemd, omdat mensen soms vreemde vormen en kleuren zien.
Bel direct de huisarts of huisartsenpost als u lichtflitsen ziet. Lichtflitsen kunnen komen door glasvochtloslating of een scheur in het netvlies. Het kan zijn dat u met spoed naar de oogarts moet. Ook bij migraine kunt u lichtflitsen zien.
Neurogene pijn is de meest voorkomende pijn bij MS. Het gaat hier om een constante, eentonige, intens brandende of tintelende pijn, vooral in de benen.
Pijnen in de skeletspieren
Mensen nemen bijvoorbeeld een ongewone houding aan of gaan op een typische manier lopen. Het verlies van spierkracht of een verminderd gebruik van de spieren kan vervelende gevolgen hebben. Lage rugpijn is een chronische pijn die vaak voorkomt bij MS.
Toch blijkt uit onderzoek dat mensen met MS dikwijls last hebben van bepaalde hoofdpijnklachten zoals migraine. Onderzoekers hebben vermeld dat migraineaanvallen drie maal vaker voorkomen bij mensen met MS dan bij de bevolking in het algemeen.