Hoe wordt de diagnose MCDD gesteld? De diagnose MCDD kan gesteld worden aan de hand van beschrijving van het gedrag van een kind door de ouders, verzorgers of leerkrachten. Dit in combinatie van observatie van het gedrag van het kind is voldoende om de diagnose MCDD te stellen.
MCDD wordt beschouwd als een variant van autisme. Het heeft ook kenmerken van een angststoornis. Bij een kind met MCDD zijn namelijk niet de sociale contacten het grootste probleem, maar vooral het reguleren van gedachten en emoties.
Kinderen met een meervoudig complexe ontwikkelingsstoornis (MCDD) hebben vaak weinig zelfvertrouwen. Het is belangrijk om deze kinderen met regelmatig complimentjes te geven voor iets wat ze heel goed gedaan hebben, ook al is dat iets kleins. Het krijgen van complimentjes is goed voor het zelfvertrouwen.
Wanneer iemand ook symptomen heeft van ADHD, wat vaker in combinatie met meervoudig complexe ontwikkelingsstoornissen (MCDD) voorkomt, kan methylfenidaat of dexamfetamine helpen.
Carbamazepine kalmeert overprikkelde zenuwen in de hersenen. Vermindert verder dorst en hoeveel u moet plassen. Bij epilepsie, zenuwpijn, manie (bipolaire stoornis) en ontwenningsverschijnselen bij alcoholverslaving.
Symptomen van McDD:
Vriendschappen opbouwen vindt men niet belangrijk. Je verplaatsen in de gedachten en gevoelens van anderen is niet mogelijk. De persoon gaat helemaal op in (bizarre) fantasieën en kan niet verschil maken tussen fantasie en werkelijkheid.
Mensen met Multiple Complex Developmental Disorder (MCDD) hebben klinische karakteristieken van zowel autisme (sociale belemmeringen) als van schizofrenie (cognitieve belemmeringen).
Waarschijnlijk ontstaat de stoornis door een verstoorde informatieverwerking en krijgt het kind teveel prikkels binnen waardoor het overbelast raakt. Mogelijk speelt ook erfelijkheid een rol. De stoornis is niet opgenomen in de DSM 5.
Een gedragsstoornis is aangeboren en niet te genezen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan ADHD, autisme of een persoonlijkheidsstoornis. Gedragsproblemen zijn niet aangeboren en ontstaan vaak door omstandigheden en de omgeving.
Het kind met de desintegratiestoornis krijgt moeite met sociale interactie en begint gedrag te vertonen dat bij autisme past. De desintegratiestoornis van de kinderleeftijd is niet te genezen en verslechtert geleidelijk tot het niveau van ernstige geestelijke ontwikkelingsachterstand.
Iemand met PDD-NOS heeft last van sociale en communicatieve problemen zoals bij autisme, maar dan in mildere vorm. Er wordt dan ook wel gesproken van aan 'autisme verwante problematiek' of de term PDD-NOS (Pervasive Developmental Disorder Not Otherwise Specified).
We spreken van een gedragsstoornis als iemand een langdurig patroon laat zien van negatief, opstandig of driftig gedrag of gedrag dat tegen de normen ingaat, zoals vechten, stelen of liegen.
Op hersenscans zijn de tekenen van autisme al duidelijk zichtbaar, voor dat via gedrag ook voor de buitenwereld zichtbaar wordt. Hoe vroeger kinderen met autisme begeleid kunnen worden, hoe groter de kans dat therapieën effect hebben op hun jonge hersenen.
Als u wilt laten testen of u autisme heeft, ga dan naar uw huisarts. Die kan een eerste test doen. Als uw huisarts denkt dat verder onderzoek nodig is, verwijst hij u door naar een hulpverlener die in autisme is gespecialiseerd, zoals een GZ-psycholoog of psychiater.
ODD en CD vallen onder de zogenaamde agressieve gedragsstoornissen. Kinderen met ODD (opstandig gedrag) zijn met regelmaat ongehoorzaam, driftig, zoeken ruzie en zijn snel gefrustreerd. Kinderen met CD (normoverschrijdend gedrag), pesten, bedreigen en intimideren en hebben een gebrek aan respect voor anderen.
Mensen met een Emotie Regulatie Stoornis: • zijn zeer gevoelig voor emotionele prikkels; • reageren heel sterk op emotionele prikkels • keren langzaam terug naar een emotioneel 'basisniveau' (rust)'.
Kenmerken DCD
Spontaan nieuwe bewegingen uitproberen is beperkt. Alle motorische vaardigheden moeten aangeleerd worden, niets lijkt vanzelf te gaan (bv. kleren aan- en uitdoen, rits sluiten). Een nieuwe vaardigheid zoals fietsen of zwemmen aanleren, vraagt veel meer moeite en duurt langer dan bij andere kinderen.
Is schizofrenie zichtbaar in de hersenscan? 'Schizofrenie is een label, dat zegt nog niets over wat er in de hersenen gebeurt. De variatie onder patiënten met deze diagnose is groot en de oorzaak is niet in een bepaald hersengebied of gen* te vinden.
Een psychose is een verzamelnaam voor de symptomen, zoals waanideeën. Schizofrenie is de diagnose die iemand krijgt als hij minimaal een maand psychosen heeft (gehad). En daar nog minstens een half jaar (rest)klachten door heeft.
Een gedragsstoornis ontstaat door een combinatie van factoren. Het is een erfelijke afwijking, maar wordt niet altijd van ouders op kind doorgegeven. Daarnaast speelt het karakter van het kind ook een rol, maar ook de omgeving, zoals bijvoorbeeld de opvoeding.
- Aandachtstekort-hyperactiviteitstoornis (ADHD) is een sterk genetisch bepaalde persisterende stoornis waarbij beeldvormend onderzoek van de hersenen op groepsniveau structurele en functionele afwijkingen van de frontostriatale circuits laat zien.
In die zin lijkt er een relatief grote overlap met de stoornissen ADHD en ADD te zijn. Belangrijk verschil is dat de concentratieproblemen en het hyperactieve gedrag bij PDD-NOS een andere onderliggende oorzaak hebben dan bij ADHD of ADD. Aan de hand van testen en ander onderzoek kan de juiste diagnose worden gesteld.