Processen van MGV Binnen het motiverende gesprek zijn vier processen te herkennen die structuur geven aan het gesprek. Dit zijn engageren, focussen, ontlokken en plannen. Deze processen verlopen deels volgordelijk alhoewel dit geen wetmatigheid is.
Motiverende gespreksvoering bestaat uit vier fases: engageren, focussen, ontlokken en plannen. Door deze fases (soms processen genoemd) ontstaat vertrouwen tussen een cliënt en behandelaar en kan worden bepaald welke gedragsverandering noodzakelijk is en hoe deze kan worden gerealiseerd.
Motivational Interviewing (MI) is een directieve persoongerichte gespreksstijl om verandering van gedrag te bevorderen door ambivalentie ten opzichte van verandering te helpen verhelderen en oplossen. Hierbij wordt de patiënt gestimuleerd om zelf (mede) verantwoording voor de behandelingskeuze te nemen.
De spirit van MGV, ofwel het perspectief van waaruit een gesprek wordt gevoerd, bevat elementen die als belangrijke onderdelen van de therapeutische relatie worden gezien. Volgens Miller en Rollnick (2014) zijn de kernelementen van de spirit: partnerschap, acceptatie, compassie en ontlokken (zie figuur 1).
Essentieel voor motiverende gespreksvoering is een empathische stijl. De houding van de hulpverlener moet accepterend zijn en hij moet uitgaan van de overtuiging dat ambivalentie normaal is. Vanuit deze accepterende houding helpt hij de cliënt om zijn ambivalentie te overwinnen en te veranderen.
Opbouw van een gesprek. Een gesprek bestaat uit een voorbereiding, een introductie, de kern van het gesprek en de afsluiting en afspraken.
De uitgangspunten van Motiverende Gespreksvoering
MGV kent een viertal uitgangspunten. Deze zijn: partnerschap, acceptatie, compassie en ontlokken. De professional werkt vanuit deze vier uitgangspunten. Niet als een truc, maar intrinsiek overtuigd dat deze elementen essentieel zijn in zijn hulpverlening van de ander.
Dus, de “muziek” van MI, of de “spirit” van MI omvat vier sleutelelementen: partnerschap, acceptatie, mededogen en evocatie . En zoals hierboven vermeld, is er voor elk van deze elementen zowel een ervaringsgerichte als een gedragsmatige component.
Je zult dan ook merken dat de nieuwe gesprekstechnieken snel wennen. Van alle technieken zijn de vier basisvaardigheden: Open vragen stellen, Reflectief luisteren, Bevestigen en Samenvatten. Insiders noemen dit ook wel de ORBS-vaardigheden.
Ambivalentie is een gespleten gevoel.Je wil iets, en je wil het tegelijkertijd ook niet. Of je wilt iets, en tegelijkertijd ook iets anders, en je kunt niet kiezen. Voortdurend hink je heen en weer tussen 'ja' en 'nee' of tussen 'A' en 'B'.
Door aansprekende verhalen, gebruik van positieve emoties, aantrekkelijke boodschappers, een pakkende naam en mooie vormgeving, staan mensen meer open voor je boodschap en denken ze er positiever over. Dit kan stimuleren en motiveren om gedrag te veranderen.
De motivatiecyclus toont het chronologische proces van hoe een persoon gemotiveerd raakt door een behoefte door de actualisering van zijn verlangen. De cyclus omvat vier fasen, waaronder behoefte, drive, incentive en doel/beloning . Een behoefte verwijst naar iets dat een persoon mist of wil dat een persoon aanzet tot verandering.
Om MI effectief te laten zijn, moeten zowel de zorgontvanger als de behandelaar het eens zijn over het einddoel van de behandeling . Het tweede proces van MI — focussen — is waar doelovereenkomsten plaatsvinden. Focussen is een noodzakelijke voorwaarde voor het volgende proces van MI: oproepen.
Reflectief luisteren betekent dat je goed naar iemand anders luistert en probeert te begrijpen wat die persoon zegt en voelt. Het is niet alleen horen wat er gezegd wordt, maar ook proberen te begrijpen hoe de ander zich voelt.
Het wordt gekenmerkt door een bepaalde " manier van zijn ". Deze manier van zijn wordt beschreven als de "Spirit of MI". De "Spirit of MI" is de basis van elk MI-gesprek dat plaatsvindt. Het communiceert mededogen, acceptatie, partnerschap en respect.
Het eerste principe van MI is om empathie en begrip uit te drukken door middel van reflectief luisteren (Miller & Rollnick, 1991, 2002, 2013). In MI wordt empathie gedefinieerd als " een specificeerbare en leerbare vaardigheid om de betekenis van een ander te begrijpen door middel van reflectief luisteren" .
• Weerstand is wat er gebeurt als we verandering verwachten of aandringen, terwijl de cliëntdaar niet klaar voor is. • Bewuste of onbewuste verdedigingen tegen verandering.
De cliëntgerichte interpersoonlijke relatie is de basis van motiverende gespreksvoering. Motiverende gespreksvoering heeft daarnaast directieve elementen, in de zin dat bewust de ambivalentie van de cliënt wordt verkend en verandertaal wordt uitgelokt.
Hier zijn enkele voorbeeldvragen voor motiverende interviews over het aanbrengen van verbeteringen op het werk: Hoe zou u uw werk kunnen verbeteren? Welke pogingen hebt u al ondernomen om uw situatie te verbeteren? Hoe zou het veranderen van de manier waarop u werkt, de zaken anders kunnen maken?
Een open vraag is een vraag waarop meerdere antwoorden mogelijk zijn. Over het algemeen zijn de antwoorden op een open vraag wat langer, en vragen wat denkwerk. De ander kan kiezen uit meerdere opties. Het tegenovergestelde van een open vraag is een gesloten vraag.
Als start van het gesprek stel je vooral open en uitnodigende vragen. Zo krijgt de werknemer de ruimte om te exploreren. De vragen stimuleren hem om zijn motivatie te onderzoeken. Vermijd gesloten vragen, want die komen al snel oordelend over.
Evoking: De intrinsieke motivatie van de cliënt (redenen/belang voor verandering) en zijn eigen ideeën voor verandering naar boven halen . De eigen ideeën en redenen van de cliënt voor verandering naar boven halen; luisteren naar en veranderend gepraat herkennen; veranderend gepraat selectief versterken; veranderend gepraat samenvatten (veranderlijk gepraatboeket).