Bij het inwendig onderzoek brengt de gynaecoloog een spreider (speculum of eendenbek) naar binnen om de vagina en de baarmoedermond te kunnen zien.
Je billen liggen op de rand van de stoel en je benen wat omhoog in de de beensteunen. Deze positie maakt het voor de gynaecoloog gemakkelijk om de eendenbek naar binnen te brengen. Voordat de eendenbek naar binnen wordt gebracht, wordt hij wat verwarmt onder de warme kraan, of hij komt uit een verwarmde lade.
Zo kan de gynaecoloog op een monitor zien of er afwijkingen aan de baarmoeder en/of de eierstokken zijn. Dat kunnen bijvoorbeeld vleesbomen en zwellingen van de eierstokken zijn. Als blijkt dat er in de baarmoederholte een afwijking zit, zoals een poliep, moet verder onderzoek gedaan worden.
In principe mag het inwendig onderzoek geen pijn doen. Hoe beter jij je van onderen slap kunt houden, hoe beter het gaat. Als de verloskundige je toch pijn doet, zeg dat dan. Dan kan ze haar vingers even stil houden zodat de pijn weer wegzakt.
Ontstekingen en afwijkingen van de baarmoedermond zijn doorgaans niet zichtbaar. Hiervoor is onderzoek met een speculum (eendenbek) noodzakelijk, waarbij materiaal afgenomen kan worden voor een kweek of een uitstrijkje.
Het lijkt een beetje op de kop en de snavel van een eend. De arts kan hiermee de vagina een beetje openen zodat de binnenkant van de vagina en ook de baarmoedermond onderzocht kunnen worden. Een eendenbek kan wat raar aanvoelen in de vagina, maar hoort geen pijn te doen.
Is een uitstrijkje pijnlijk? Het uitstrijkje duurt ongeveer 10 minuten. Sommige vrouwen vinden het uitstrijkje vervelend, maar het doet meestal geen pijn. Door het aanraken van de baarmoedermond kun je na het onderzoek wat bloed verliezen.
Vaginaal toucher
Nadat de gynaecoloog het speculum heeft verwijderd, brengt hij of zij 1 of 2 vingers in de vagina. De gynaecoloog legt de andere hand op je buik. Zo krijgt de gynaecoloog een indruk van de ligging en de grootte van de organen onder in je buik, zoals de baarmoeder, baarmoederhals en eierstokken.
De totale lengte is 20 cm en de lengte van het blad is 10 cm.
Bij echografie brengen we weefsels en organen in beeld met behulp van geluidsgolven. In het geval van de gynaecologische echo beoordelen we de baarmoeder, baarmoederholte, eierstokken en eileiders. Er zijn verschillende soorten gynaecologische echo's: de inwendige (vaginale) en de uitwendige.
Bij echo-onderzoek kunnen de baarmoeder, het baarmoederslijmvlies en de eierstokken in beeld worden gebracht door middel van geluidsgolven. Echo-scopie betekent letterlijk: kijken met geluid. Het geluid dat de echokop (transducer) produceert, kan niet door het menselijk oor worden waargenomen.
De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen. Ook de pijn tijdens het persen verschilt per persoon. De meesten vinden het een opluchting en prettig om actief aan het werk te gaan.
Spreid de binnenste schaamlippen • Vermijd contact met de plasbuis • Breng het speculum in dichte stand in onder schuine hoek • Draai het speculum iets bij en breng hem diep in. Dit hoort geen pijn te doen.
Vaginaal speculum (eendenbek) model Cusco. Afmeting: 23 x 120mm.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter. Tijdens deze fase wordt de baarmoedermond zachter en korter (verstrijken noemen we dat) en komt de baarmoedermond meer naar het midden.
De baarmoederhals is het uiteinde van de baarmoeder. Je kunt die zelf voelen. Ga met een vinger diep in je vagina. Helemaal achterin de vagina ligt de baarmoederhals.
Om te bepalen of de bevalling al op gang is gekomen gaat de verloskundige toucheren. Bij het toucheren brengt de verloskundige twee vingers naar binnen. Hierbij worden handschoenen en glijmiddel gebruikt. Dit is gebeurt alleen met jouw toestemming; je kunt toucheren dus ook weigeren als barende.
Door bepaalde drukpunten op je voeten te stimuleren kan de bevalling worden opgewekt. Zelf proberen? Ongeveer twee centimeter onder je enkelknobbel aan de binnenkant van je voet zit zo'n belangrijk drukpunt die verbinding maakt met je baarmoeder. Af en toe flink stimuleren zou kunnen helpen.
Schuif het speculum horizontaal op als het voor een derde is ingebracht. Klap het speculum open onderweg naar de cervix of schuif het gesloten speculum op tot weerstand gevoeld wordt/het zich in de fornix posterior bevindt, trek iets terug en klap open.
Bij baarmoederhalskanker met uitzaaiingen naar de longen, lever of botten wordt u meestal niet meer beter. U kunt wel een behandeling krijgen om uw klachten minder erg te maken of langer te leven. Bijvoorbeeld bestraling of chemotherapie. U beslist samen met de gynaecoloog welke behandeling u wilt.
Ja, vertel je arts dat je nog maagd bent. Je arts houdt daar rekening mee door bij het onderzoek een kleinere eendenbek te gebruiken. Baarmoederhalskanker wordt veroorzaakt door HPV, het humaan papillloma virus. Als je nog nooit seksueel actief was, is de kans op een HPV-besmetting uiterst klein.
“Vrouwen hoeven voor een uitstrijkje helemaal niet in eerste instantie naar de huisarts. Ze kunnen het ook thuis met de zelf-afname-test doen, zonder eendenbek!” Dat zegt hoogleraar gynaecoloog Ruud Bekkers van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven.