Zevenblad bevat caroteen, kalium, calcium, magnesium en kiezelzuur. Door de bladeren iedere paar weken te plukken put je de wortels uit en verdwijnt de plant uiteindelijk. Door het blad op de grond te laten leggen verbeter je de bodem.Wijst op een verdichte grond die zeer voedselrijk is en veel stikstof bevat.
Het kruid zou een nuttige medicinale werking hebben bij jicht en reuma. Podagraria heeft betrekking op de geneeskrachtige werking van zevenblad. Zevenblad bevat onder meer vitamine C, vitamine A, kalium, calcium, magnesium en kiezelzuur. Door deze stoffen zou het kruid helpen het bloed te ontzuren.
Het voorkomen van zuring, varkensgras, weegbree en paardenstaarten (heermoes) wijst ook op zure grond. Het voorkomen van paardestaarten duidt trouwens ook op een slecht doorlatende bodem.
Paardenbloemen geven aan dat we te maken hebben met een stikstofrijke, verdichte bodem met een calciumtekort. Paardenbloemen halen met hun stevige penwortels calcium uit diepere bodemlagen.
Distels betekenen wel een stikstofrijke grond, maar ook eentje die erg compact en verdicht is. Alle onkruiden met een penwortel zoals distels, biggenkruid, ridderzuring en heermoes (paardenstaart) wijzen op een slechte bodemstructuur.
Klavers zijn goede stikstofbinders. Via de knolletjes nemen ze stikstof op uit de lucht en geven deze aan de bodem. Bij een 'klaver-explosie' in je wei is de kans groot dat het zelf-herstellend vermogen van de natuur aan het werk is.
De PH waarde van de grond heeft een waarde van 0 tot 14, waarbij 7 neutraal is. Grond met een PH waarde van lager dan 7 is een zure grond. Grond met een PH waarde hoger dan 7 noem je een basisch of alkalisch milieu.
Zevenblad. We trappen de lijst af met misschien wel het hardnekkigste onkruid. Deze plant verspreidt zich namelijk via de zaadjes maar ook door de wortels. Als de wortels niet volledig worden verwijderd, komt het zevenblad keer op keer terug.
Bijen, vlinders, torren, mieren en allerlei andere bodemdiertjes gebruiken het onkruid als schuilplaats, om hun eitjes op te leggen en ze eten ervan. En hoe meer onkruid, hoe meer insecten. En hoe meer insecten, hoe meer vogels dat weer aantrekt! Onkruid is dus goed voor de biodiversiteit.
Natuurlijk laat je de onkruiden niet eindeloos hun gang gaan, zeker niet in een kleine tuin. Berenklauw, zevenblad, kleefkruid, kweekgras en klimop zijn woekeraars, die andere planten geen kans meer geven. Zulke sterke groeiers kun je beter omspitten, wegtrekken en afvoeren. Pas bij klimop of berenklauw heel goed op.
Een vruchtbare bodem levert voldoende voedingsstoffen, heeft een goede pH en een goed organische stofgehalte, waardoor een goede ontwikkeling van het gewas mogelijk is. Voor de beschikbaarheid van nutriënten voor gewassen zijn zowel de directe beschikbaarheid als de nalevering vanuit de bodem belangrijk.
Het kan gaan om beperkte verstoringen die ontstaan door de jaarlijks (of vaker) herhaalde handelingen als ploegen, eggen en oogsten, of om de vaak meer ingrijpende handelingen die hooguit sporadisch plaatsvinden. Zoals de aanleg van aspergevelden, egaliseren, diepploegen en de aanleg van drainage systemen.
Je kunt zure grond meer basisch maken (dus de pH laten stijgen) door kalk toe te voegen aan je moestuin. kalk bevat calcium en Magnesium. Je kunt dus de grond minder zuur maken en voeden tegelijkertijd.
Een plant sterker dan onkruid onttrekt het zonlicht aan de bodem van je tuin. Ons advies: denk eens aan de Geranium Macroorhizum (Ooievaarsbek). Dit is de ideale bodembedekker tegen zevenblad.
Knopige ooievaarsbek (Geranium nodosum)
Deze ooievaarsbek-soort, Geranium nodosum, heeft roze bloemen en kan op een lager niveau de strijd aangaan met zevenblad. Het plantje verspreidt zich namelijk sterk via zijn stevige wortelstokken, waardoor hij het zevenblad verdringt.
Zevenblad is namelijk een gezond, lekker en geneeskrachtig kruid. Vroeger behoorde zevenblad tot de eerste kruiden die je at na de winter. Je kunt het beste alleen het jonge blad plukken om te te eten.
Schoffelen verstoort jouw tuinbodem
Zaden uit de bodem komen naar boven en kiemen. Je graaft het bodemleven onder zodat het uitsterft en je bodem niet de kans krijgt om een gezonde structuur te ontwikkelen. De losgemaakte grond droogt sterker uit en spoelt bij regenweer gemakkelijk weg (erosie).
Af en toe schoffelen helpt om de bodem los te houden. Daarnaast schoffel je automatisch kleine onkruidjes af welke anders groot worden en uitzaaien. Met schoffelen werk je snel, binnen een kwartiertje kun je al een hele tuin doorwerken. Daarnaast heb je geen bestrijdingsmiddelen nodig.
Onkruid maakt de bodem vruchtbaarder
Hiermee maken ze kleine tunneltjes in de grond, die de bodem losser maken. Regenwater krijgt zo de kans om dieper de grond in te gaan en het bodemleven krijgt letterlijk weer zuurstof.
Is er weinig zevenblad in de tuin gebruik dan een vorkje of een riek en haal zorgvuldig alle wortels uit de grond. Een rigoureuze oplossing is de grond afdekken met zwart folie. Omdat het zevenblad geen licht meer krijgt sterft de plant af. Dit kan wel twee jaar duren.
In hun borders staan planten die sterk genoeg zijn om het tegen zevenblad op te nemen. Planten zoals bronzen venkel, Persicaria polymorpha, Euphorbia cyparissias 'Fens Ruby', Telekia, Inula, Peucedanum, Veronicastrum, Cephalaria, Rumex sanguineus en asters.
Let op: hortensia's , azalea's en heideplanten zijn zuurminnende planten. Voor deze planten is bekalken niet nodig. Overige planten als buxus, taxus, rozen, sierstruiken, etc.
Van nature is kleigrond meestal neutraal tot basisch, dat wil zeggen kalkrijk. Zandgrond kan alle kanten op, aan de kust is de zandgrond vaak basisch, op de Veluwe meestal zuur. Veengrond is vrijwel altijd van nature zuur, dat wil zeggen kalkarm.