Daarin betekent 'gund' wonde, vocht, etter en 'reba' is rank. Dit betekent dus een plant die over de grond kruipt en zwerende en etterende wonden geneest. Deze naam vertelt ons meteen heel wat over hondsdraf.
Hondsdraf wordt van oudsher gebruikt tegen darmwormen. Het kruid is nuttig bij verkoudheid, griep, hoesten en infecties van de luchtwegen. Ook zou het werkzaam zijn bij blaasontsteking en is nuttig bij urineweginfecties. Hete thee van hondsdraf helpt om koorts te verlagen.
Lukt het niet de hondsdraf te verwijderen met de hand? Maak dan gebruik van de Pokon Tegen Onkruid Spray. De spray zorgt voor een snelle en effectieve bestrijding van de Hondsdraf. Je kunt dit middel gebruiken tussen de beplanting, bestrating en in de moestuin.
Habitat: Hondsdraf komt in een brede waaier van biotopen voor op matig voedselarme tot voedselrijke, vochtige tot droge bodems. De soort groeit zowel in graslanden, zomen en struwelen als in bossen.
Hondsdraf, Glechoma hederacea L., is een kruipende plantensoort uit de Lipbloemenfamilie of Lamiaceae. De vierkante stengel kruipt over de bodem en wortelt telkens weer op de knopen. De bladeren zijn niervormig tot rondachtig, gekarteld en met een hartvormige voet.
Hondsdraf is giftig in verse en gedroogde vorm, het zorgt meestal voor vergiftiging wanneer het in hooi zit. Symptomen zijn kwijlen, verwijde pupillen, moeilijk ademen en overmatig zweten. Het eten van hondsdraf is zelden dodelijk, tenzij het paard kilo's er van eet.
De Glechoma hederacea is ook wel bekend als Hondsdraf. Deze Lamiaceae heeft een maximale hoogtevan ongeveer 20 centimeter.
Hederacea: deze naam kreeg de plant omdat het blad gelijkenis vertoont met dat van de klimop (Hedera). Hondsdraf: Hondsdraf heeft niets te maken met een hond of met draf, maar is een ver doorgevoerde verbastering van een Oudhoogduits woord dat gundreba luidde.
Er zijn veel planten die giftig zijn voor dieren. Hieronder ook de bosanemoon, dotterbloem, stinkende gouwe, hondsdraf en kruipende boterbloem. Deze 5 worden hier kort besproken.
Hondsdraf is onaantrekkelijk voor herbivoren en giftig voor paarden. Ook konijnen eten niet van hondsdraf.
De oplossing is niet zo moeilijk. Leer hoe onkruid er uit ziet en de rest van de planten is dan geen onkruid. Bij twijfel kan je het beste wachten tot de plant groot genoeg is of gaat bloeien. Een volgroeide plant is vaak beter te herkennen en is het onkruid dan kan het alsnog gewied worden.
Je kunt boterbloemen verwijderen door de grond te schoffelen. De planten vormen dichte pollen die met een schep of spa diep moeten worden uitgespit. Het wat grotere onkruid kun je er met een drietand uittrekken. Daarnaast kun je de boterbloemen gewoon met de hand verwijderen.
Hondsdraf werkt kalmerend voor de huid nadat deze in aanraking is gekomen met een brandnetel. Andere goede planten tegen brandnetels zijn de smalle en grote weegbree. Ze helpen vooral tegen de jeuk. Je kunt ze vaak vinden in Nederlandse wandelgebieden en bloeien van mei tot ongeveer november.
Alle delen van look-zonder-look zijn eetbaar. Afhankelijk van de seizoenen en het levensjaar van de plant (eerste of tweede jaar) eet je best het ene of het andere. In de vroege lente zijn de jonge blaadjes erg lekker, maar vanaf de bloei wordt het blad al snel te bitter. Dan is de bloem meer geschikt.
Brandnetelblad bevat veel mineralen en en draagt daarom bij aan een goed ijzergehalte van het bloed. Verder heeft brandnetelthee een stimulerende werking op de spijsvertering en is bloedzuiverend. Brandnetel zorgt voor een goede vochtbalans in het lichaam en bevordert een natuurlijke stoelgang.
Honden kunnen ook gras, bladeren en dergelijke eten omdat ze instinctief aanvoelen dat ze iets verkeerds gegeten hebben en willen braken. Deze dieren kauwen nauwelijks op het gras, maar slikken het zo snel mogelijk door in de hoop dat de lange stugge grassprieten de keel prikkelen en zo een braakreactie oproepen.
De lavendel is niet giftig voor mensen of insecten, maar wel voor huisdieren zoals katten, honden en konijnen. Neem bij (of vermoeden van) inname contact op met de huis- of dierenarts.
Tweezaadlobbig. Bodem: Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op vochtige tot matig droge, matig voedselarme tot zeer voedselrijke, humushoudende grond (alle grondsoorten).
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.
Je kunt ze het beste liggend drogen aan de lucht of in een professioneel droogapparaat.
Zevenblad is zeer voedzaam en bevat oa vitamine C, kalium, calcium en magnesium. Je kunt de blaadjes bereiden als spinazie, en gedroogd smaakt het naar peterselie. Ook zijn de blaadjes prima te gebruiken in sla, en je kunt er pesto van maken.