De dood is binnen de islam een middel om het eeuwige te bereiken: 'Elke ziel zal de dood ervaren, daarna zullen jullie tot Ons worden teruggekeerd' (Koran 29: 57). Een moslim mag de dood echter niet wensen en de hoop niet opgeven. Pijn moet geduldig tegemoet worden getreden en euthanasie is verboden.
De dood wordt geaccepteerd als geheel natuurlijk en markeert slechts een overgang tussen het materiële rijk en de onzichtbare wereld . Moslims verwachten dat hun laatste woord in deze wereld hun geloofsbelijdenis zou zijn (die luidt: "Ik getuig dat er geen god is dan Allah, en Mohammed is de boodschapper van Allah").
De islam gelooft in leven na de dood. In het hiernamaals word je herenigd met al je naasten. Sterven is de start van het begin van een nieuw leven, het eeuwig leven in het hiernamaals. Zodra iemand is doodverklaard, zegt men 'Inna Lillahi wa inna ilayhi raji'un'; wij behoren tot Allah en tot Hem zullen we terugkeren.
Islam: bij de Islam betekent de dood niet het einde. Hoe, waar en wanneer met sterft wordt allemaal door hun God bepaald. Men wordt veroordeelt en men zal een beloning of straf krijgen naar gelang hoe de persoon gehandeld heeft in zijn leven. De overledene zal zo naar de hemel, hel of naar het vagevuur gaan.
De pastorale betekenis ligt dus in de erkenning van het belang van het overdenken van de dood en het vaste geloof in het hiernamaals voor moslims . Op deze manier kan doodsangst zich niet voordoen als de angst voor het einde van het leven, maar eerder als onvoorbereid zijn op het leven na het leven.
De Islam verwerpt buitensporige hoop of buitensporige angst , en beschrijft beide als een "pseudo"-type, die respectievelijk zouden bijdragen aan zelfbedrog en wanhoop, en eindigen in spirituele achteruitgang. Trefwoorden: Goddelijke schoonheid; Goddelijke majesteit; Angst; Gods genade; Gods toorn; Hoop; Islam; Jalāl; Jamāl; Khawf; Rajā.
Herinneren aan de dood scherpt onze zintuigen . Het helpt ons om meer aanwezig te zijn in ons dagelijks leven omdat we minder tijd hoeven te besteden aan het leven voor de toekomst omdat het mogelijk is dat we die niet hebben.
Als je komt te overlijden gebeurt er niks met je ziel, die verdwijnt gewoon. Op wetenschappelijk niveau zijn er ook opvattingen die zeggen dat de ziel helemaal niet bestaat. Gedachten, emoties en herinneringen van een persoon bestaan alleen maar in de hersenen en deze verdwijnen na je overlijden.
En waarom zijn alle mensen gelijk voor God?" Hij schiep u uit één ziel" Koran vers 39:6Deze ziel reist wanneer wij slapen uit het lichaam en gaat naar God toe en God stuurt de zielen dan weer terug of behoud hen wanneer de tijd van sterven is aangebroken." God neemt de zielen van de mensen op wanneer zij sterven en ook ...
Denk aan het organiseren van herdenkingsdiensten. Dit gebeurt op de derde, zevende, en veertigste dag na het overlijden. Deze diensten zijn er om het leven van de overledene te herdenken. Ook wordt er voor hun ziel gebeden.
Wanneer het hart de handdoek in de ring gooit en men technisch wordt doodverklaard, kan de overleden persoon een volledig begrip van de situatie hebben en zelfs mogelijk aanwezige toeschouwers horen.
Wanneer het lichaam verstoringen heeft of trauma's kan de ziel het lichaam verlaten, maar het lichaam kan niet de ziel verlaten.
Het gebruikelijke antwoord hierop is 'Al hamdu lillah bi khair', wat zoveel betekent als 'Allah zij gedankt, goed'. Maar je kunt ook kiezen voor 'Ana bikhayr, shukran' en dan zeg je 'het gaat goed met me, dank u'.
De imam legt uit dat degenen die het islamitische geloof aanhangen geloven dat de ziel van het lichaam wordt gescheiden tijdens de dood. Maar de ziel leeft voort en kan geliefden bezoeken op de zevende en 40e dag na de dood, evenals een jaar later .
Kopie. In de naam van Allah, de meest Barmhartige, de meest Genadevolle. De beste manier om dit probleem op korte termijn aan te pakken, is er helemaal niet over na te denken en dapper te zijn en je niet door shaitan te laten overmeesteren; hoe meer je erover nadenkt, hoe meer het zal escaleren .
Volgens moslimtraditie is een rituele bewassing van het lichaam erg belangrijk. In de koran staat namelijk dat al het gestorvene onrein is. Het lichaam wordt na overlijden daarom driemaal gewassen in een speciale ruimte bij een uitvaartcentrum of in een moskee. Zowel vrienden als familie zijn hierbij betrokken.
Islamitische geleerden verdeelden Wafat in slaap (tijdelijke dood) en dood (echte dood). Dus, het bovenstaande vers geeft aan dat terwijl Allah zielen neemt en vasthoudt tijdens de echte dood, Hij zielen vrijlaat na de slaap voor een vastgestelde termijn . De Hadith ondersteunen deze interpretatie.
Moslims geloven in leven na de dood, in de hemel en de hel.
Om dat te bereiken, proberen ze zo goed mogelijk te leven. Ze onderhouden de vijf zuilen van de islam: geloven in één God, vijf keer per dag bidden, vasten, geven aan de armen en één maal in hun leven naar Mekka gaan.
Als een stervensproces begint, betekent het niet dat een geliefde binnen een uur of dezelfde dag zal overlijden. Gemiddeld duur een stervensproces 72 uur. Het is goed dat je daar als naaste op voorbereid bent. Een stukje uit het boek 'Leven toevoegen aan de Dagen' daarover.
Het leven loslaten
Je zult merken dat het sterven moeilijke én mooie momenten heeft: momenten van verdriet, angst, machteloosheid, boosheid, maar ook van dankbaarheid, liefde, opoffering, humor en hoop. Welke steun je kan geven, hangt af van de persoon. Je kunt samen bidden, herinneringen ophalen of gewoon samenzijn.
Hemel en hel
Sommigen geloven in de mogelijkheid van een hemel op aarde in een toekomstige wereld. In het hindoeïsme wordt de hemel Svarga loka genoemd. Er zijn zeven positieve regio's en zeven negatieve regio's waar de ziel na de dood naartoe kan gaan.
Iedereen kan de aanwezigheid van overleden mensen waarnemen maar niet iedereen heeft een gave. Ik zie het als mijn taak om mensen bewust te maken dat de dood slechts een doorgang is naar een andere dimensie. Wanneer iemand sterft, verlaat de ziel het lichaam en wordt die pure energie.
Thanatofobie kan verschillende oorzaken hebben, waaronder persoonlijke ervaringen met verlies of trauma, culturele en religieuze overtuigingen over de dood, angst voor het onbekende en wat er na de dood komt, evenals een algemene angst voor controleverlies en het einde van het leven.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.