Blijf luisteren, want de ander zit nog vol emoties en heeft de traumatische ervaring nog geen plek kunnen geven. Luisteren naar de traumatische ervaring van een ander die je lief is en hem/haar ziet worstelen kan zwaar zijn. Geef daarin ook jouw grenzen aan en vergeet je eigen gezondheid niet.
Concentreer u op niet-oordelende, meelevende reacties die helpen om schaamte te verminderen. U kunt zeggen: " Het spijt me zo dat u dit hebt moeten meemaken", of "U verdiende dit niet, en u verdient nu steun", of "Ik wil dat u weet dat u niet alleen bent", of "U deed wat u moest doen om te overleven".
Zeg daarom niet dat je het zo erg vindt, maar vraag hoe diegene zich voelt of hoe je er voor hem of haar kunt zijn. Vragen stellen is altijd een goed idee, omdat we er soms blind van uitgaan dat iemand een bepaalde situatie net zo ervaart als jij zou doen - terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Zelf rustig blijven
En je kunt bijvoorbeeld boos worden op de overvaller. Ondanks de sterke emoties die je mogelijk ervaart, is het belangrijk om rustig te blijven. Probeer vooral goed te luisteren naar wat jouw naaste meemaakt of heeft meegemaakt. En probeer zijn of haar emoties daarbij te erkennen .
Tips voor naasten
Laat iemand met een posttraumatische stress-stoornis zijn of haar verhaal doen. Luister aandachtig en oordeel niet. Het kost tijd om te herstellen van een trauma. Zeg dus niet “het gaat vast snel over” en schep geen valse verwachtingen.
Probeer te onthouden dat mensen niet kunnen kiezen wat ze traumatisch vinden of hoe ze erdoor worden beïnvloed.Geef alleen advies als je erom wordt gevraagd . Ze willen misschien liever gewoon horen dat je ze gelooft en er voor ze bent. Laat ze zich uiten zoals ze dat nodig hebben.
Focus zo goed mogelijk op je zintuigen en benoem hardop 5 dingen die je ziet, die je hoort, die je fysiek voelt en die je proeft of ruikt. Doe dit met volste concentratie en neem zo veel tijd als je wil. Is het gelukt? Benoem dan 4 dingen die je ziet, hoort, voelt en proeft of ruikt.
Een luisterend oor bieden en blijven bieden. Ook al heb je het verhaal al vaak gehoord. Erover vertellen helpt bij het traumaverwerken. Het is niet aan te geven wanneer iemand de traumatische ervaring een plek heeft gegeven.
Neem de problemen van de andere persoon serieus en luister begripvol. Wat voor jou iets kleins lijkt, kan voor iemand anders heel belangrijk zijn. Zeg dus niet “Zo erg is het toch niet” of “Gewoon niet meer aan denken”. Je kan wel zeggen "Dat moet lastig voor je zijn”.
Nuttige dingen om te zeggen
" Als je me meer wilt vertellen, luister ik graag ." "Ik merk dat je niet helemaal jezelf bent. Zit er iets in je hoofd?" "Ik zie dat je het moeilijk vindt om hierover te praten.
“Ik hoop dat je snel weer op de been bent.Ik denk aan je en wens je alle kracht en energie toe om te herstellen.” “Geef niet op, blijf positief en weet dat je niet alleen bent in deze moeilijke tijd. Ik hoop dat je snel weer de oude bent.”
De trauma-overlevende een schuldgevoel geven over de situatie is geen goede manier om ze te steunen. Deze uitspraak kan ze een schuldgevoel geven over de gevoelens en gedachten die ze hebben. Dwing ze niet om een tijdlijn te stellen voor hun verdriet of om door de verwerkingsfases heen te gaan totdat ze er klaar voor zijn.
Luisteren is de sleutel
U kunt dit doen door hen te bedanken voor het delen van hun ervaring en te erkennen hoe moeilijk het moet zijn om over deze kwesties te praten. Probeer te voorkomen dat u mensen onderbreekt terwijl ze praten. Door simpelweg te knikken of oogcontact te maken, kunt u laten zien dat u luistert.
Geef ze niet de schuld van hun symptomen, minimaliseer de ernst van hun trauma en zeg ze niet dat ze er “uit moeten komen.”Moedig ze aan om behandeling te zoeken en bied aan om ze daarbij te helpen . Als de partner zelfmoordgedachten heeft, werk dan samen met een therapeut om een zelfmoordpreventieplan te ontwikkelen. Verwijder alle wapens uit het huis.
Stel open vragen, luister actief en hou oogcontact. Nodig uit om over gevoelens en gedachten te praten, laat merken dat emoties zijn 'toegestaan'. Reageer op emoties zonder inhoudelijk in discussie te gaan: 'U bent hier erg verdrietig over'. Troost niet te snel, dat kan verwarrend werken.
Het verwerken van een trauma gebeurt in twee fases. Eerst verwerk je de emoties van de nare gebeurtenis.Daarna leer je het trauma een plek te geven en ongezonde gewoontes los te laten. Na verloop van tijd merk je dat je minder last hebt van hevige emoties en stress, en dat je beter kan ontspannen.
Geef de boodschap meteen en leg uit waarom de situatie is zoals die is. Duidelijkheid gaat boven alles. Bijvoorbeeld “Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik heb slecht nieuws. Je kan dit weekend niet naar huis omdat je moeder ziek is” of “ Ga even zitten, wat ik nu ga vertellen kan hard aankomen.
Laat gewoon weten dat je er voor een zieke bent door te zeggen: 'Wat fijn om je te zien'. En is de situatie zo uitzichtloos of verdrietig dat je er geen raad mee weet, vertel dan waarmee je zit en zeg: 'Ik vind het heel erg en ik weet niet wat ik moet zeggen, maar ik wil wel graag bij je zijn. '
Er bestaat geen handleiding om een ingrijpende gebeurtenis te verwerken. Heftige gevoelens en reacties horen bij verwerking. Een gevoel is nooit verkeerd. Probeer een evenwicht te vinden tussen stilstaan bij wat er is gebeurd en verdergaan met je leven.
Het kost tijd om te herstellen van een trauma. Zeg dus niet “het gaat vast snel over” en schep geen valse verwachtingen. Iemand met een PTSS heeft geen vertrouwen in een veilige wereld. Het is dus van belang om open en eerlijk te zijn.