Divertikels geven meestal geen klachten. Klachten die wel kunnen optreden zijn vage buikpijn, buikkrampen, obstipatie en/of diarree. De klachten ontstaan vaak pas wanneer de divertikels gaan ontsteken.
De behandeling van diverticulitis bestaat uit een dieet en soms medicijnen. In ernstige gevallen is een ziekenhuisopname of operatie nodig. Als u ontstoken divertikels hebt, kunt u in principe normaal blijven eten. Bij ernstig ontstoken divertikels adviseert de arts soms een licht verteerbaar of vloeibaar dieet.
Symptomen. Divertikels worden vaak per toeval ontdekt omdat ze meestal weinig of geen klachten veroorzaken. Sommige mensen hebben wel klachten zoals een onbekende buikpijn, buikkrampen en soms verstopping of diarree en wat slijm uit de anus.
Hoe meer divertikels u in uw dikke darm hebt, hoe groter de kans op een darmperforatie. Een darmperforatie kan erg gevaarlijk zijn, omdat ontlasting in de buikholte terecht komt. Hierdoor kan een buikvliesontsteking (peritonitis) ontstaan.
Als de divertikels ontstoken zijn, schrijft de MDL-arts een antibioticakuur voor. Ook krijgt u dan een medicijn om uw ontlasting zachter te maken, zoals Metamucil of Movicolon. Als het nodig is, krijgt u een pijnstiller tegen de pijn en de krampen.
Last van de onderrug kan gerelateerd zijn aan darmklachten of pijnlijke en opgezwollen darmen. Rugpijn en stekende of zeurende pijn in de buik kunnen bijvoorbeeld te wijten zijn aan opgezette darmen en winderigheid. De buik kan door allerlei redenen ongemakkelijk aanvoelen en meteen ook rugklachten veroorzaken.
Klachten en alarmsignalen darm
Klachten en alarmsignalen die kunnen wijzen op een aandoening van de darm zijn: Bloed en/of slijm bij de ontlasting; Een blijvende verandering in het ontlastingspatroon in regelmaat of soort ontlasting. Ieder mens heeft een bepaald ontlastingspatroon.
Diverticulitis (divertikels met ontstekingen) Als je ontstoken divertikels hebt, kun je in principe normaal blijven eten. Het is daarbij wel van belang om zoveel mogelijk een volwaardige voeding met voldoende energie en eiwitten te gebruiken. Zo behoud of bereik je een goede voedingstoestand wat het herstel bevordert.
De behandeling
Bij een spoedoperatie vindt meestal een open buikoperatie plaats. De arts verwijdert het ontstoken deel van de dikke darm. Afhankelijk van de verontreiniging in de buik besluit de arts om een stoma aan te leggen of om een nieuwe verbinding tussen de twee darmdelen te maken.
Eet geen peulvruchten (bruine bonen, witte bonen, kapucijners, etc.). Eet geen gepaneerde en gefrituurde gerechten. U kunt uw ontlasting soepel houden door onderstaande adviezen: • Gebruik een vezelrijke voeding (30-40 gram vezels per dag). Drink dagelijks tenminste 2 liter vocht.
Vermijd producten met moeilijk verteerbare voedingsvezels zoals pitjes, zaden, draderige producten en vellen. Eet liever lichtbruin brood in plaats van grof volkorenbrood. Hetzelfde geldt voor crackers en dergelijke. Gebruik in ieder geval geen grove pitten, zaden, noten, muesli, cruesli, rozijnen etc.
De beste voedingsstoffen voor een gezonde darmflora zitten in groente en fruit. Deze zijn rijk aan vezels, die niet door het lichaam kunnen worden verteerd. Dit geldt ook voor peulvruchten en bonen. Voorbeelden van deze voedingsmiddelen zijn frambozen, doperwten, linzen, broccoli en volkoren granen.
Ook diverticulitis gaat meestal vanzelf weer over binnen één of enkele weken. Divertikels die je eenmaal hebt zullen niet verdwijnen. De darmwand waar de divertikel zit is kwetsbaar. Het is belangrijk dat ontlasting soepel blijft.
U krijgt dan buikpijn, meestal links onder in de buik. De ontsteking gaat meestal vanzelf over. Als u pijn heeft, kunt u paracetamol nemen. Neem geen pijnstillers zoals ibuprofen en diclofenac.
Buikpijn linksonder kan wijzen op een ontsteking in de dikke darm, ook wel culitis ulcerosa genoemd. Als je buikpijn links onderin je buik hebt dan kan dat ook duiden op diverticulitis. Als je diverticulitis hebt dan is een divertikel (uitgerekt stukje van de dikke darm) ontstoken..
Als chronische diverticulose of diverticulitis klachten geeft, is een behandeling nodig. De symptomen kunnen divers zijn: van heel typische buikpijn in de linker onderbuik, over wisselende ontlasting, bloedverlies, darmkrampen of koorts. Snel behandelen is zeker aanbevolen.
Klachten / symptomen dikke darm onsteking
Meest voorkomende symptoom: buikpijn. Koorts en rillingen. Misselijkheid. Braken.
Gebaseerd op oude gegevens wordt in richtlijnen geadviseerd om een controle coloscopie te ondergaan na een episode van diverticulitis. Recenter onderzoek geeft aan dat in het geval van ongecompliceerde diverticulitis het risico op darmkanker nihil is.
De alarmsymptomen die zullen worden besproken zijn: orale en mondmotorische afwijkingen, dysfagie, odynofagie (=pijn bij slikken), spugen, recidiverende KNO- en luchtwegproblematiek, afwijkende defecatie zoals diarree, obstipatie, ontkleurde ontlasting, bloedbijmenging en neurologische symptomen zoals hoofdpijn, ...
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
Voedingswaren rijk aan fermenteerbare suikers, zoals bonen, schorseneren, kolen en peulvruchten eet u beter niet. Geven ook gemakkelijke aanvallen: uien, look, bloemkool, spruiten, zuurkool en paprika. Fruit is voor u gezond als het goed rijp is.
Te veel is nooit goed, het is beter om kleine hoeveelheden te eten van voedsel dat aangenaam is voor onze darmflora. En rode wijn, kaas, chocola, noten en zaden zorgen ervoor dat het voor de microben goed toeven is in onze darmen.
Sommige mensen denken dat bananen verstopping in de darm zouden veroorzaken. Dit is onjuist; bananen zijn vezelrijk fruit en, in combinatie met voldoende vocht, gaan ze juist verstopping tegen. Ook bevatten ze belangrijke vitamines, mineralen en sporenelementen en geen vet.
Diverticulitis gaat meestal vanzelf over. Hoe lang diverticulitis duurt, is moeilijk te zeggen. Bij de een kan het in een week weg zijn, bij de ander kan het een aantal weken duren. Soms onderzoekt de huisarts uw bloed om te bepalen of u een ontsteking heeft.