Groene leguanen maken bijna geen geluid. Ze communiceren met elkaar door met de voorpoten te bewegen, met hun kop te knikken of door krabbewegingen te maken. Een groene leguaan kan wel 30 jaar oud worden. Helaas worden ze vaak niet ouder dan een jaar of 15.
Leguanen zijn vaak goede klimmers, die leven op takken in hoge bomen maar er zijn ook uitgesproken bodembewoners die in schrale gebieden leven zoals woestijnen. Klimmende soorten zijn vaak heel behendig en kunnen zich van grote hoogte naar beneden laten vallen om te ontsnappen aan gevaar.
Over de voortplanting
In de paartijd proberen de grootste en stoerste mannetjes de beste plekken in een boom voor zich op te eisen. Daar in hun mini-territorium geven ze een show door te knikken en proberen ze zo vrouwtjes aan te lokken.
Groene leguanen die niet gewend zijn aan hanteren, kunnen slaan met hun staart, krabben met hun scherpe nagels en bijten. Het slaan met de staart kan een flinke striem veroorzaken. Bij een beet zijn de bacteriën in de bek van de leguaan vaak gevaarlijker dan de beet zelf, door het risico op een tetanus infectie.
De boombewoners zijn meestal zeer snel en kunnen zich zonder problemen van een hoge tak laten vallen om te vluchten. Woestijnleguanen lopen op hun achterpoten als ze vluchten voor gevaar. De leguanen horen tot de grootste van de leguanenfamilies. Ze kunnen tot één meter lang worden met hun staart bij.
Vrouwtjes versieren
In de paartijd krijgen de mannetjes een oranje kleur. Ze veroveren een eigen territorium en vechten met andere mannetjes om de beste plek. Om de vrouwtjes te verleiden schudden de mannetjes met hun hoofd op en neer.
In Latijns-Amerika is het eten van leguanen niet ongewoon. Het vlees van de hagedissen is rijk aan eiwitten en smaakt volgens kenners naar kip. Het vangen, verkopen en consumeren is in Nicaragua echter een deel van het jaar verboden om de bedreigde dieren te beschermen.
Vele exemplaren houden echt van aandacht en zodra ze het gewend raken lijken ze niet meer zonder je aandacht te kunnen. Je kunt ze een douche geven met de sproeier (vaak gaan de ogen dan helemaal dicht en de kop omhoog), en daarna kunt U ze 'aaien' bij de nekkam of aan de zijkanten van het lichaam.
Het vlees van de hagedissen is voedzaam en smaakt volgens kenners naar kip. In Nicaragua is het eten van leguanen niet ongewoon, maar het is een deel van het jaar wel verboden om op ze te jagen.
De groene leguaan kan bijten, de kleine getande tanden kunnen vervelende wonden veroorzaken. Er is een gevaar op besmetting met tetanus. De staart wordt gebruikt om van zich af te slaan, en kan bij grote exemplaren een flinke striem veroorzaken, bij voorkeur in het gelaat.
De Groene leguaan (Iguana iguana) is een soort die voorkomt van Mexico tot halverwege Brazilië, plus op een aantal eilanden in Cariben. Tussen populaties binnen dit grote verspreidingsgebied zijn er zowel uiterlijke als genetische verschillen gevonden.
Voeding leguaan
Van nature eten leguanen vooral bladgroente, bloemen en fruit. Ook insecten worden soms gegeten. Je kunt je leguaan het beste veelzijdig te eten geven. Een aantal groenten die je kunt voeren zijn boerenkool, andijvie, bloemkool, wortel en spinazie.
Volwassen leguanen leven vooral hoog in de bomen. Hier zoeken ze een plekje waar veel zon komt. Hun eten vinden ze ook in de boomtoppen. Het vrouwtje komt alleen naar de grond om haar eieren te leggen.
Wilt u weten of dit dier op voorraad is en de actuele prijs van dit dier, kunt u contact opnemen met de winkel.
De groene leguaan komt voor in tropische bossen in Centraal- en Zuid-Amerika, vaak in de buurt van water. Ze kunnen goed zwemmen. Leguanen vechten om de beste zonplaatsen.
De groene leguaan wordt tegenwoordig als huisdier gehouden. Het is eigenlijk een grote hagedis die wel uit kan groeien tot een exemplaar met een totale lengte van twee meter. Het is een van de weinige reptielen die handtam gemaakt kunnen worden.
De zilverslang is niet giftig maar op het Nederlandse duikeiland kruipen wel een paar giftige spinnensoorten rond. Daarnaast komen op Bonaire twee soorten (kleine) schorpioenen voor.
U kunt ze overal op Curacao vinden, meestal zonnebadend op de grond of op de takken van bomen. Beten of slagen met de staart komen relatief zelden voor. De beste locaties om leguanen te spotten zijn het restaurant van Playa Lagun (restaurant van Bahia Apartments & Diving) en het restaurant van Kokomo.
Ook leguanen en agamen kunnen van kleur veranderen, alleen gaat dit niet zo snel als bij kameleons. Mannetjes worden in het voortplantingsseizoen feller van kleur. Vrouwtjes kunnen van kleur veranderen om aan te geven of ze wel of niet willen paren.
Leguanen leven in groepen en het mannetje zal in de broedtijd een vrouwtje proberen te imponeren om met hem te paren, door op een bepaalde manier met zijn hoofd te knikken. De eieren worden door het vrouwtje gelegd in vochtige grond. Het aantal eieren dat gelegd wordt varieert van 15 tot 70 eieren.
De komodovaraan (Varanus komodoensis) is een hagedis uit de familie varanen (Varanidae). De komodovaraan is een van de bekendste hagedissen vanwege de aanzienlijke lengte; tot wel 3 meter lang. Het is dan ook de grootste hagedis ter wereld.
Zowel hagedissen als slangen vinden op Curaçao hun natuurlijke habitat. Het meest tot de verbeelding sprekende hagedis is de groene leguaan. Groene leguanen zijn statige dieren en kunnen enorme proporties aannemen. Groene leguanen worden op Curaçao ook wel boomkippen genoemd.
Jaanchies is de plek waar je beslist naartoe moet voor de beste lokale gerechten, zoals leguaan. Dit restaurant is de enige plek op het eiland waar de delicatesse legaal wordt geserveerd. Officieel zijn leguanen beschermd, maar bij Jaanchies worden ze speciaal gefokt voor consumptie. 5.
De levensverwachting van hagedissen hangt sterk af van de groep. Zo worden veel kameleons niet ouder dan een jaar of vijf, grotere soorten zoals varanen kunnen een leeftijd van meer dan 20 jaar bereiken.
Onderstaand een lijst van alle soorten leguanen (Iguanidae). Er zijn 44 soorten in negen geslachten.