Een strafbaar feit, ook wel een 'delict' genoemd, is een gedraging die volgens de Nederlandse wet strafbaar is. Strafbare gedragingen zijn opgenomen in het Wetboek van Strafrecht. In de volksmond zijn de termen 'delict' en 'misdrijf' synoniemen echter, juridisch betekenen deze begrippen niet hetzelfde.
Strafbare feiten kunnen op de eerste plaats worden verdeeld in twee categorieën, namelijk overtredingen en misdrijven. Milde strafbare feiten worden in de meeste gevallen door de politierechter of de kantonrechter behandeld en worden gezien als overtredingen. Ernstigere strafbare feiten worden gezien als misdrijven.
Vier voorwaarden voor strafbaarheid
menselijke gedraging; 2. delictsomschrijving; 3. wederrechtelijkheid; 4. schuld.
overtreding (zn) : delict, inbreuk, misdrijf, schending, strafbaar feit, vergrijp.
Zie ook: Dood door schuld (Nederland). Dood door schuld is een delict waarbij de dood van het slachtoffer niet aan opzet te wijten is. Het is een strafbaar feit in verband met nalatigheid (gebrek aan voorzichtigheid en zorg) en staat dus in contrast met de opzettelijke levensdelicten doodslag en moord.
Definities die `meeloper` bevatten:
(m.) Uitspraak: [`melopər] Verbuigingen: meeloper|s (meerv.) iemand die onkritisch anderen navolgt in gedrag of denkbeelden Voorbeeld: `Een handjevol actievoerd...
Handeling, of juist nalatigheid om te handelen, die bij wet strafbaar is gesteld. Strafbare feiten worden onderscheiden in overtredingen en misdrijven.
Met een menselijke gedraging wordt bedoeld dat een persoon een gedraging heeft verricht. Volgens de wetgever van het Wetboek van Strafrecht, betekent dit dat een persoon een gewilde spierbeweging heeft uitgeoefend. Overigens kan die gedraging bestaan uit een doen of een nalaten.
Het niet onder controle houden van een gevaarlijk dier, dan wel een dier dat in de aanval gaat niet voldoende 'terughouden' is een strafbaar feit en iedereen die (direct) kennis draagt van een strafbaar feit is bevoegd daarvan aangifte te doen bij het bevoegd gezag (de politie).
Wettige bewijsmiddelen zijn onder andere de eigen waarneming van de rechter, processen-verbaal van de politie, getuigenverklaringen, een aangifte of de verklaring van de verdachte zelf. Ten tweede moet de rechtbank de overtuiging hebben dat de verdachte daadwerkelijk de strafbare feiten heeft begaan.
Bewijsregels. In hoofdlijnen en vrij vertaald gelden de volgende bewijsregels binnen het strafrecht; Voor een bewezenverklaring zijn slechts twee bewijsmiddelen nodig. Dit noemen we ook wel het strafrechtelijk bewijsminimum.
Wanneer u wordt veroordeeld voor een overtreding krijgt u pas een strafblad als er sprake is van een vrijheidsstraf, een voorwaardelijke straf of een opgelegde boete van minimaal 100 euro. De meeste lichte strafbare feiten vallen niet onder het strafrecht.
Het doorsturen van naaktfoto's of - filmpjes zonder toestemming is strafbaar in Nederland. Strafrechtelijke vervolging is bijvoorbeeld mogelijk op grond van smaad (artikel 261 Sr).
De wet bepaalt of een strafbaar feit een misdrijf of een overtreding is. Overtredingen zijn licht strafbare feiten, zoals vandalisme en openbare dronkenschap. Misdrijven zijn zwaardere strafbare feiten, zoals moord, diefstal en verkrachting.
Voorbeelden van eenvoudige belediging zijn het grof uitschelden van iemand, het opsteken van een middelvinger of het spugen in het gezicht. Eenvoudige belediging is strafbaar gesteld in artikel 266 Sr. Een bijzonder vorm van belediging is smaad/smaadschrift.
Ten eerste moet een onafhankelijke rechter – of in het geval van zware criminaliteit een volksjury in het Hof van Assisen – beslissen over schuld of onschuld. Het openbaar ministerie, die de Staat vertegenwoordigt, en de verdachte krijgen allebei de kans om met bewijsmateriaal schuld of onschuld te doen bewijzen.
Gedrag bestaat uit waarneembare handelingen. Een handeling kan vanalles zijn; stofzuigen, pannenkoeken bakken, fietsen, slapen, je neus ophalen, vechten, noem maar op. Deze handelingen vallen onder uiterlijk waarneembaar gedrag. We kunnen zien waar de ander mee bezig is.
De meeste misdrijven zijn ambtshalve vervolgbaar. Dat wil zeggen dat de verdachte ook zonder dat er aangifte is gedaan vervolgd kan worden.
Strafbare feiten of delicten zijn menselijke gedragingen die vallen binnen de grenzen van de wettelijke delictsomschrijving, en wederrechtelijk en verwijtbaar zijn.
Uitvoering van wettelijk voorschrift (art. 42 Wetboek van Strafrecht): Als iemand een feit pleegt in de uitvoering van een wettelijk voorschrift, is hij niet strafbaar. Ambtelijk bevel (art. 43 lid 1 Wetboek van Strafrecht): Bijvoorbeeld iemand die op aanwijzing van een politieagent over de vluchtstrook moet rijden.
Vaak durven mensen hun mening niet te zeggen omdat ze denken voor een ander. Wat er achter zit is vaak een angst voor afwijzing en tal van aannames en beschouwingen die in de meeste gevallen nergens op gebaseerd zijn.
Zeg direct en ronduit wat je bedoelt. Vermijd woorden als 'zoiets', 'misschien' en 'mogelijk' en zeg niet "Ik weet het niet, maar…". Ga na of de ander snapt wat je bedoelt. Geef aan wat je anders zou willen of hoe het beter kan volgens jou.
Wanneer je je mening geeft, maar anderen zijn het er niet mee eens dan zie je het ook eens vanuit een ander perspectief. Dit geeft veel inzicht in de denkwijze van anderen. Het kan er ook voor zorgen dat jouw mening verandert. Door het dialoog aan te gaan met collega's, kan er een discussie ontstaan over het onderwerp.