Breng rust in je lijf
Dat leidt bij sommigen ook tot het ervaren van derealisatie en depersonalisatie. Hoe meer ontspannen je bent, hoe minder angst en stress je ervaart, hoe minder klachten je ervaart. Uiteindelijk is het steeds minder nodig te derealiseren of te depersonaliseren. Het belangrijkste is je ademhaling.
Een dissociatieve stoornis hangt meestal samen met traumatische ervaringen. Denk bijvoorbeeld aan kindermishandeling, seksueel misbruik, of een groot verlies. Door dissociatie kan iemand nare gevoelens die naar boven komen door een traumatische ervaring wegdrukken en eraan ontsnappen.
Bij derealisatie ervaart iemand de wereld om zich heen als onwerkelijk, bijvoorbeeld alsof diegene in een droom leeft of alsof de wereld niet echt is, alsof prikkels niet binnenkomen. Mensen of voorwerpen worden bijvoorbeeld ervaren als onecht, als in een droom, wazig, levenloos of visueel vervormd.
Antwoord. Nee, ik denk niet dat hier sprake is van psychose maar eerder dat het een typisch onderdeel is van de angstige dissociatie onder de depersonalisatie/derealisatie.
Dit noemt men derealisatie of depersonalisatie. Het is de sensatie waarbij je voor je gevoel wordt losgekoppeld van je eigen ik of naar je omgeving toe. Het is een surrealistisch en vaak beangstigend gevoel. Naar schatting heeft 2% van alle mensen dit wel eens meegemaakt.
Is depersonalisatie gevaarlijk? Depersonisatie is onschuldig en niet gevaarlijk. Het komt ook vaak voor. Een brede schatting is dat 34-70% van de bevolking wel eens deze ervaringen heeft gehad.
Depersonalisatie en derealisatie komen onder andere voor na xtc (MDMA), paddo's, LSD en cannabis. Ook een bad trip kan dit soort klachten geven.
Acute dissociatieve reacties op stressvolle gebeurtenissen. Deze categorie is bestemd voor acute, voorbijgaande aandoeningen die meestal minder dan één maand duren, en soms slechts een paar uur of dagen.
Behandeling van een dissociatieve stoornis
De behandeling duurt maanden tot jaren. Hoe lang precies hangt af van welke behandeling en hoe ernstig de ziekte bij u is. De behandeling begin met uitleg over de ziekte. Als u hoort dat u een dissociatieve stoornis heeft, heeft u waarschijnlijk veel vragen.
Je lijkt even los te staan van jezelf. Je hebt je gevoel van tijd verloren, waardoor het niet meer duidelijk is hoeveel tijd er werkelijk voorbij is gegaan. Er kan dan sprake zijn van een dissociatieve stoornis die zich kenmerkt door minder gedachten en gevoelens en een vertekening in de herinnering.
Er bestaan dus verschillende gradaties in ernst. Wat direct helpt als je gedissocieerd bent is iets actiefs of zintuigprikkelends doen in het heden, zoals op de grond stampen of ijskoud water over je polsen laten stromen. Als je in psychologische behandeling bent praat er dan over met je therapeut.
Bij de meeste mensen is het een gevolg van vermoeidheid en overbelasting. Het komt bijvoorbeeld door slaaptekort. Maar ook alcohol en drugs vormen een belasting voor lichaam en geest, waardoor je eerder dit soort vreemde ervaringen kunt krijgen. Ook bij de eerste tekenen van griep en verkoudheid komen ze geregeld voor.
Het kan komen door nare dingen meemaken als kind. Psychotherapie, medicijnen en EMDR kunnen helpen. Een dissociatieve stoornis kan overgaan. Of u kunt leren er beter mee om te gaan.
Duizeligheid en hyperventilatie
Veel symptomen van stress kunnen voor duizeligheid kunnen zorgen. Duizeligheid bij stress of een burn-out wordt vaak veroorzaakt door hyperventilatie. Even uitblazen na een hard dag werken, is er vaak niet bij.
De oorzaak van depersonalisatie ligt vaak in een psychisch trauma. De gemoedstoestand komt voor als onderdeel van verschillende psychische aandoeningen, met name klinische depressie, bepaalde neurosen en angststoornissen. Als er ook sprake is van wanen, kan depersonalisatie een teken zijn van schizofrenie.
De jongere verkeert uren in doodsangst, heeft soms hallucinaties, kan zijn bewustzijn verliezen, braken, verlamd zijn, of agressief worden.
Bij depersonalisatie ervaar je gevoelens van onbekendheid, vervreemding en onwerkelijkheid van je eigen geest en/of lichaam. Bij derealisatie ervaar je gevoelens van vervreemding en onwerkelijkheid met betrekking tot je omgeving en andere mensen.
Derealisatie slaat op vervreemding van de omgeving. Meestal komen ze samen voor. Uit onderzoek blijkt dat zeker zeventig procent van de bevolking wel eens vervreemdingsgevoelens heeft gehad. Meestal gaat het dan om vluchtige momenten, veroorzaakt door grote vermoeidheid of stress.
Niet kunnen genieten van leuke dingen komt bij veel mensen wel eens voor. Het kan een teken zijn dat je beheerst wordt door bijvoorbeeld uitputting, verdriet, depressie of teleurstelling. Niet kunnen genieten van leuke dingen is iets waar je korte tijd last van kunt hebben, maar het kan ook lang aanhouden.
Blijf er vooral niet mee rondlopen. Praat erover met iemand die je vertrouwt. Als je niemand weet, zoek dan hulp via een docent, jeugdarts of huisarts. Je kunt ook (anoniem) chatten met JouwGGD.
Sommige mensen herkennen zichzelf niet meer door een gebrek aan interesse. Ze voelen zich verdoofd en afgesneden van de wereld om zich heen. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Het kan bijvoorbeeld een teken zijn van een depressie.
Wanneer je lijdt aan een dissociatieve stoornis lukt het je op momenten niet om gebruik te maken van het bewustzijn. Het is net of je uit je lichaam treedt: je staat los van jezelf. Dit kan een manier zijn om gedachten, emoties en (lichamelijke) gevoelens uit te schakelen.